عمر بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها

عُمَر فرزند [[سعد بن وقاص]] از [[سرداران صدر اسلام]] بود. در [[زمان پیامبر]] (و به قولی در [[دوران عمر]]) به [[دنیا]] آمد. همراه پدرش در [[فتح عراق]] شرکت داشت. وی از جمله کسانی بود که علیه "[[حجر بن عدی]]" و یارانش، [[شهادت]] به [[فتنه]]گری داد و سبب شد که حجر در "[[مرج]] [[عذراء]]" به [[شهادت]] برسد. وی قبل از [[حادثۀ عاشورا]]، آمادۀ حرکت به سوی "[[ری]]" بود که [[حکمرانی]] آنجا را به او داده بودند، ولی به [[دستور]] [[ابن زیاد]] ([[والی کوفه]]) همراه با سپاهی [[مأمور]] جلوگیری از ورود [[امام حسین]]{{ع}} به [[کوفه]] و وادار کردن او به [[بیعت]] با [[یزید]] و یا [[جنگ]] و کشتن او در صورت [[امتناع]] شد و به مقابله با [[حسین بن علی]]{{ع}} به [[کربلا]] رفت.

[[عمر سعد]]، در ایّام [[قیام مختار]] در [[کوفه]] گریخت. امّا وقتی [[مردم کوفه]] دوباره بر ضدّ مختار [[خروج]] کردند، بازگشت و [[رهبری]] را به عهده گرفت، ولی بازهم به سوی [[بصره]] گریخت و سپس دستگیر و نزد مختار آورده شد. در مجلس مختار، به [[دستور]] وی او را کشتند و سرش را به [[مدینه]] نزد [[محمد حنفیه]] فرستادند و این در سال ۶۶ [[هجری]] بود<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی (با تلخیص) ج۳، ص۶۸۲؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، ج۶، ص۲۷۲.</ref>. در [[کربلا]]، هر چه [[امام حسین]] با او [[گفتگو]] کرد تا از [[جنگیدن]] دست بردارد و دست خویش را به [[خون]] آن حضرت نیالاید، نپذیرفت. [[صبح]] [[عاشورا]] هم اولین کسی بود که به طرف [[اردوگاه امام حسین]]{{ع}} تیر افکند و [[فرمان]] حملۀ عمومی صادر کرد. نامش جزو [[لعنت شدگان]] در [[زیارت عاشورا]] آمده است. او بود که پس از ورودش به [[کربلا]] در [[روز چهارم محرّم]]، بر [[امام حسین]]{{ع}} سخت گرفت و [[دستور]] داد سوارانش آب را به روی [[یاران حسین]]{{ع}} ببندند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۵۳.</ref>.