جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
(←منابع) |
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
اگر [[نماز]] گزار بسمله را به قصد سوره معیّنی بگوید، سپس از قرائت آن سوره منصرف شود، بنابر مشهور میان متأخّران باید بسمله را اعاده کند. در [[وجوب]] [[تعیین]] [[سوره]] قبل از گفتن بسمله [[اختلاف]] است. برخی قول به وجوب را به اکثر و برخی به مشهور نسبت دادهاند. <ref>الحدائق الناضرة، ج۸، ص:۲۲۲</ref> | اگر [[نماز]] گزار بسمله را به قصد سوره معیّنی بگوید، سپس از قرائت آن سوره منصرف شود، بنابر مشهور میان متأخّران باید بسمله را اعاده کند. در [[وجوب]] [[تعیین]] [[سوره]] قبل از گفتن بسمله [[اختلاف]] است. برخی قول به وجوب را به اکثر و برخی به مشهور نسبت دادهاند. <ref>الحدائق الناضرة، ج۸، ص:۲۲۲</ref> | ||
سورههای [[ضحی]] و انشراح و نیز فیل و [[قریش]] در نماز، یک سوره به شمار میروند و خواندن یکی از آن دو کفایت نمیکند؛ | سورههای [[ضحی]] و انشراح و نیز فیل و [[قریش]] در نماز، یک سوره به شمار میروند و خواندن یکی از آن دو کفایت نمیکند؛ لکن در وجوب قرائت بسمله میانی اختلاف است. <ref>جواهر الکلام، ج۱۰، ص:۲۴؛ مستمسک العروة، ج۶، ص:۱۷۷</ref> | ||
بلند خواندن بسمله در نمازهای جهریّه [[واجب]] و در نمازهای اِخفاتیّه بنابر مشهور [[مستحب]] است. <ref>جواهر الکلام، ج۹، ص:۳۸۵</ref> | بلند خواندن بسمله در نمازهای جهریّه [[واجب]] و در نمازهای اِخفاتیّه بنابر مشهور [[مستحب]] است. <ref>جواهر الکلام، ج۹، ص:۳۸۵</ref> | ||