بنی هاشم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[هاشم]] همچنین در کار بازرگانی توانست اولین کسی باشد که برای [[قریش]] ایلاف و [[پیمان]] [[نامه]] گرفت. او توانست در پی انعقاد پیمان‌های بازرگانی با [[شام]] و نیز بستن پیمانهایی با [[قبایل]] حاضر در مسیر کاروانهای تجاری سفرهای تجاری قریش را به دو [[سفر]] تابستانی به سوی شام و زمستانی به سوی [[یمن]] و [[حبشه]] ارتقا دهد <ref> تاریخ یعقوبی، ج ۱، ص ۲۴۲؛ الطبقات، ابن سعد، ج ۱، ص ۶۲؛ المنمق، ص ۴۲.</ref> و بدین شکل زمینه توسعه [[تجارت]] و [[فزونی ثروت]] در [[مکه]] و نیز گسترش [[ارتباطات]] با کشورهای همجوار را فراهم کند. به دنبال هاشم دیگر [[برادران]] او نیز معاهداتی را با شاهان سایر مناطق منعقد کردند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج ۱، ص ۲۴۴؛ المحبر، ص ۱۶۳؛ المنمق، ص ۴۴.</ref> [[خداوند]] در [[سوره قریش]] به این پیمانها با عنوان "ایلاف"<ref>تفسیر قرطبی، ج ۲۰، ص ۱۳۹؛ مبهمات القرآن، ج ۲، ص ۷۴۵؛ مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۸۲۹.</ref> اشاره‌‌ کرده است: {{متن قرآن|لِإِيلافِ قُرَيْشٍ إِيلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ}}<ref>«برای  پیوستگی  قریش، پیوستگی آنان در سفر زمستانی و تابستانی» سوره قریش، آیه ۱-۲.</ref> شاید بر اثر همین ارتباط‌ها بود که هاشم توانست در سال [[قحطی]] مکه که قریش دچار [[گرسنگی]] شده بودند با تهیه آرد و نان از شام <ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۱، ص ۶۲.</ref> یا [[فلسطین]] <ref>تاریخ طبری، ج ۲، ص ۲۵۲؛ سبل الهدی، ج ۱، ص ۲۶۸.</ref> و درآمیختن آن با گوشت شتر با تهیه ترید و [[اطعام]] آن به مکیان [[لقب]] "هاشم" (تهیه کننده ترید) را برای خود به جا گذارد.<ref>البدء والتاریخ، ج ۴، ص ۱۱۱؛ الطبقات، ابن سعد، ج ۱، ص ۶۲؛ التاریخ الکبیر، ج ۱، ص ۴.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[بنی عبدالمطلب (مقاله)|مقاله «بنی عبدالمطلب»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.

==[[مقام]] و [[منزلت]] [[عبدالمطلب]] در نزد قریش==