←جنبش مختار بن ابی‌عبید ثقفی
(/* دستگیری مختارمختار بن ابی عبید بن مسعود ثقفی - که کنیه‌اش ابو اسحاق است-، در سال هجرت به دنیا آمد. او پیامبر{{صل}} را ندید و از ایشان روایتی ندارد. وی از صاحبان فضیلت و نیکوکار به شمار می‌رفت، تا این که برای خونخواهی امام حسین{{ع}} قیام کرد و گروه بسیاری از شیعیان کوفه، نزد او اجتماع کردند و او بر کوفه مسلط شد و قاتلان حسین{{ع}} را به چنگ آورد و آنان را کشت. گفته‌اند او نماینده محمد بن حنفیه در خونخواهی بوده است. ابراهیم بن اشتر به همراه لشکری به وی ملحق شد و ابن زیاد و گروهی دیگر را کشت....) |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
هنگامی که توابین به [[عین‌الورده]] رفتند، مختار به علت فعالیت‌های مخالف با ابن زبیر، برای بار دوم به [[زندان]] افتاد و بعد از پا در میانی دامادش و [[اشراف کوفه]] از زندان [[آزاد]] شد<ref>طبری، تاریخ الرسل والملوک، ج۶، ص۸.</ref>. وی از خالی بودن عرصه [[سیاست]] از [[رهبران]] مردمی استفاده کرده، مجدداً [[اقدام]] به نقشه‌کشی نمود و به علت اینکه در [[عراق]] پرورش یافته بود، از اوضاع [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]] و [[دینی]] [[کوفه]] اطلاع داشت. | هنگامی که توابین به [[عین‌الورده]] رفتند، مختار به علت فعالیت‌های مخالف با ابن زبیر، برای بار دوم به [[زندان]] افتاد و بعد از پا در میانی دامادش و [[اشراف کوفه]] از زندان [[آزاد]] شد<ref>طبری، تاریخ الرسل والملوک، ج۶، ص۸.</ref>. وی از خالی بودن عرصه [[سیاست]] از [[رهبران]] مردمی استفاده کرده، مجدداً [[اقدام]] به نقشه‌کشی نمود و به علت اینکه در [[عراق]] پرورش یافته بود، از اوضاع [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]] و [[دینی]] [[کوفه]] اطلاع داشت. | ||
در زمینه اجتماعی و اقتصادی میان [[عرب]] و [[موالی]] از یک سو و میان خود [[عربها]] از سوی دیگر، در کوفه تفاوت وجود داشت. در نتیجه سیاستی که برخی از خلفای [[بنی‌امیه]] و استانداران‌شان [[اعمال]] می‌کردند، گروهی به وجود آمد که از امتیازات اجتماعی [[محروم]] بود. آنان به مستضعفانی پیوستند که به محمدحنفیه، به مثابه [[نجات]] بخش خویش می‌نگریستند. مختار به این گروه با [[هدف]] جذب آنان توجه کرد و مدعی شد که مهدی فرزند وصیِّ | در زمینه اجتماعی و اقتصادی میان [[عرب]] و [[موالی]] از یک سو و میان خود [[عربها]] از سوی دیگر، در کوفه تفاوت وجود داشت. در نتیجه سیاستی که برخی از خلفای [[بنی‌امیه]] و استانداران‌شان [[اعمال]] می‌کردند، گروهی به وجود آمد که از امتیازات اجتماعی [[محروم]] بود. آنان به مستضعفانی پیوستند که به محمدحنفیه، به مثابه [[نجات]] بخش خویش می‌نگریستند. مختار به این گروه با [[هدف]] جذب آنان توجه کرد و مدعی شد که مهدی فرزند وصیِّ [[رسول خدا]]{{صل}} یعنی [[محمد بن علی]]{{ع}} او را به عنوان [[امین]] و [[وزیر]] خویش برای [[جنگ]] با [[ملحدان]] و [[خونخواهی]] [[اهل بیت]]{{عم}} و [[دفاع از مستضعفان]]<ref>طبری، تاریخ الرسل والملوک، ج۵، ص۵۸۰.</ref> به سوی ایشان فرستاده است. | ||
[[حقیقت]] این است که مختار نخستین کسی بود که دریافت و تلاش کرد تا از [[اختلافات]] [[حاکم]] در [[روابط اجتماعی]] و اقتصادی میان گروه‌های اجتماعی، به [[سود]] [[منافع]] خودش بهره‌برداری کند، از این‌رو [[دفاع]] از خواسته‌های گروه‌های محروم را برای [[تساوی]] با اشراف بر عهده گرفت. | [[حقیقت]] این است که مختار نخستین کسی بود که دریافت و تلاش کرد تا از [[اختلافات]] [[حاکم]] در [[روابط اجتماعی]] و اقتصادی میان گروه‌های اجتماعی، به [[سود]] [[منافع]] خودش بهره‌برداری کند، از این‌رو [[دفاع]] از خواسته‌های گروه‌های محروم را برای [[تساوی]] با اشراف بر عهده گرفت. | ||