حضرت فاطمه بنت اسد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۲۳: خط ۲۲۳:
[[پیامبر]] و [[اصحاب]]، [[بدن]] فاطمه را تشییع کردند [[حضرت]] پابرهنه در [[تشییع جنازه]] [[فاطمه بنت اسد]]، یک قدم برمی‌داشت و گام دیگر را به آرامی برمی‌داشت. اصحاب علت را از او جویا شدند. حضرت فرمود: «این که در تشییع جنازه فاطمه بنت اسد قدم‌های خود را با [[احتیاط]] برمی‌داشتم، به سبب ازدحام فرشتگانی بود که در تشییع جنازه شرکت کرده بودند»<ref>بصائر الدرجات، ص۲۸۷؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۱۸.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۸۶.</ref>.
[[پیامبر]] و [[اصحاب]]، [[بدن]] فاطمه را تشییع کردند [[حضرت]] پابرهنه در [[تشییع جنازه]] [[فاطمه بنت اسد]]، یک قدم برمی‌داشت و گام دیگر را به آرامی برمی‌داشت. اصحاب علت را از او جویا شدند. حضرت فرمود: «این که در تشییع جنازه فاطمه بنت اسد قدم‌های خود را با [[احتیاط]] برمی‌داشتم، به سبب ازدحام فرشتگانی بود که در تشییع جنازه شرکت کرده بودند»<ref>بصائر الدرجات، ص۲۸۷؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۱۸.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۸۶.</ref>.


==[[دعای پیامبر]]{{صل}} برای فاطمه{{ع}}==
==[[دفن]] [[فاطمه]]==
پیامبر به [[اسامة بن زید]]، [[ابوایوب انصاری]]، عمر و یکی از [[غلامان]] دستور داد تا قبری برای فاطمه بنت اسد حفر کنند و چون به جای لحد رسید، خودش داخل [[قبر]] شد و بقیه قبر را با دست خود حفر کرد و خاک‌ها را بیرون آورد. پس از آماده شدن لحد، آن [[حضرت]] همراه [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[بدن]] فاطمه را در قبر نهاد؛ و سپس بالای سر جنازه [[حضرت فاطمه]] ایستاد و فرمود:
فاطمه! منم محمد، [[سرور]] [[آدمیان]] که [[فخر]] نمی‌کنم. اگر [[فرشتگان]] از تو پرسیدند پروردگار تو کیست، بگو: [[خداوند یکتا]]. بعد بگو: محمد، پیامبرم؛ [[اسلام]]، دینم؛ [[قرآن]]، کتابم و پسرم [[علی بن ابی‌طالب]]، [[امام]] من است.
 
آنگاه بر جنازه فاطمه بنت اسد [[خاک]] ریخت و آن را پوشاند. بعد دست راست خود را به دست چپ زده و آن را تکاند و فرمود: به [[خدا]]! فاطمه صدای دست مرا می‌شنود<ref>امالی صدوق، ص۳۱۴؛ الفصول المهمة، ص۱۳۱؛ کشف الیقین، ص۱۹۳.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۸۷.</ref>.
 
===[[دعای پیامبر]]{{صل}} برای فاطمه{{ع}}===
وقتی پیامبر از دفن فاطمه بنت اسد فارغ شد و [[مردم]] پراکنده شدند، در [[حق]] فاطمه بنت اسد چنین [[دعا]] کرد:
وقتی پیامبر از دفن فاطمه بنت اسد فارغ شد و [[مردم]] پراکنده شدند، در [[حق]] فاطمه بنت اسد چنین [[دعا]] کرد:
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِأُمِّي فَاطِمَةَ بِنْتِ أَسَدٍ وَ لَقِّنْهَا حُجَّتَهَا وَ وَسِّعْ عَلَيْهَا مُدْخَلَهَا بِحَقِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ الْأَنْبِيَاءِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِي فَإِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}}<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۱۷۹؛ فصول المهمة، ص۳۱؛ مقتل الحسین، ص۶۵.</ref>؛ خداوندا! مادرم فاطمه را بیامرز. حجتش را بر او تلقین کن و [[خانه]] آخرتش را وسعت ببخش؛ به [[حق]] پیامبرت محمد و سایر [[پیامبران]] قبل از من. همانا تو [[ارحم الراحمین]] هستی.
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِأُمِّي فَاطِمَةَ بِنْتِ أَسَدٍ وَ لَقِّنْهَا حُجَّتَهَا وَ وَسِّعْ عَلَيْهَا مُدْخَلَهَا بِحَقِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ الْأَنْبِيَاءِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِي فَإِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}}<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۱۷۹؛ فصول المهمة، ص۳۱؛ مقتل الحسین، ص۶۵.</ref>؛ خداوندا! مادرم فاطمه را بیامرز. حجتش را بر او تلقین کن و [[خانه]] آخرتش را وسعت ببخش؛ به [[حق]] پیامبرت محمد و سایر [[پیامبران]] قبل از من. همانا تو [[ارحم الراحمین]] هستی.
۲۱۷٬۶۲۶

ویرایش