کارکرد علم غیب معصوم در افضلیت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۷
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|100px|right|بندانگشتی| + | پاسخ‌دهنده = )
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخ‌دهنده = )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|100px|right|بندانگشتی| + | پاسخ‌دهنده = )) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله شریعتمدار جزایری؛ | | عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله شریعتمدار جزایری؛ | ||
| تصویر = 76355353737.jpg| | | تصویر = 76355353737.jpg | ||
| پاسخ‌دهنده = ]] | |||
آیت‌الله '''[[سید نورالدین شریعتمدار جزایری]]''' در مقاله ''«[[امام حسین و علم به شهادت (مقاله)|امام حسین و علم به شهادت]]»'' در این باره گفته است: | آیت‌الله '''[[سید نورالدین شریعتمدار جزایری]]''' در مقاله ''«[[امام حسین و علم به شهادت (مقاله)|امام حسین و علم به شهادت]]»'' در این باره گفته است: | ||
::::::«از دیدگاه عقل این موضوع بررسی شود که آیا مانعی در علم گسترده امام وجود دارد؟(...) عقل این گونه علم و خبررسانی را محال نمی‌داند و مانعی را در دارا بودن آن تصوّر نمی‌کند. بلکه بالعکس اگر این علم گسترده و فراگیر نبود، ادعای رهبری امّت اثر نداشت و چگونه کسی که آگاهی به حال مردم ندارد، می‌تواند سعادت دنیا و آخرت آنان را تأمین و تضمین نماید. [[نبوت]] و [[امامت]]، منصب الهی است و مردم هیچ‌‌گونه مداخله‌ای در آن نمی‌کنند. [[امام]] باید از دیگران در کمالات افضل باشد. در حقیقت ملاک گزینش [[امام]]، برتر بودن او از دیگران در تمام صفات است. و اگر در افراد جامعه‌ای که [[امام]] در آن زندگی می‌کند، کسی یافت شود که از [[امام]] فضیلت بیشتری دارد، او سزاوار [[امامت]] است. افضل بودن [[امام]] در یک چیز و در یک مورد نیست، بلکه در تمام صفات و جهات‌است؛ یکی از فضیلت‌ها که [[امام]] باید رتبه بالای آن را داشته باشد، دانش و آگاهی است. [[امام]] باید از تمام افراد بشر داناتر و دانشمندتر باشد، چنان‌‌که همانند او در افراد جامعه‌یافت نشود. اگر کسی در میان مردم هم‌سان در دانش با [[امام]] پیدا شود، رسیدن منصب [[امامت]] به هر کدام از آنان مساوی است و محروم شدن یکی از آنان از این منصب ستم درحق اوست. در هیچ زمانی برای [[امام]] همتایی نخواهد بود که دانش گسترده و فراگیری چون او داشته باشد. آن دانش نه با وسایل عادی، بلکه از راه غیرعادی و الهی یافت می‌شود، و چون از دانش بی‌‌انتهای خدا سرچشمه می‌گیرد و فیضی از دریای ژرف فیض بخش‌اوست، گسترده است و به هر چیزی تعلق می‌گیرد، زیرا خداوند فیاض مطلق است و بخشش او پایان ندارد. پس دانش را که خداوند به [[پیامبر]] و [[امام]] می‌بخشد، به زمان و یا حالتی اختصاص ندارد»<ref>[http://www.pasokhgoo.ir/node/2300 مقاله امام حسین و علم شهادت]</ref>. | ::::::«از دیدگاه عقل این موضوع بررسی شود که آیا مانعی در علم گسترده امام وجود دارد؟(...) عقل این گونه علم و خبررسانی را محال نمی‌داند و مانعی را در دارا بودن آن تصوّر نمی‌کند. بلکه بالعکس اگر این علم گسترده و فراگیر نبود، ادعای رهبری امّت اثر نداشت و چگونه کسی که آگاهی به حال مردم ندارد، می‌تواند سعادت دنیا و آخرت آنان را تأمین و تضمین نماید. [[نبوت]] و [[امامت]]، منصب الهی است و مردم هیچ‌‌گونه مداخله‌ای در آن نمی‌کنند. [[امام]] باید از دیگران در کمالات افضل باشد. در حقیقت ملاک گزینش [[امام]]، برتر بودن او از دیگران در تمام صفات است. و اگر در افراد جامعه‌ای که [[امام]] در آن زندگی می‌کند، کسی یافت شود که از [[امام]] فضیلت بیشتری دارد، او سزاوار [[امامت]] است. افضل بودن [[امام]] در یک چیز و در یک مورد نیست، بلکه در تمام صفات و جهات‌است؛ یکی از فضیلت‌ها که [[امام]] باید رتبه بالای آن را داشته باشد، دانش و آگاهی است. [[امام]] باید از تمام افراد بشر داناتر و دانشمندتر باشد، چنان‌‌که همانند او در افراد جامعه‌یافت نشود. اگر کسی در میان مردم هم‌سان در دانش با [[امام]] پیدا شود، رسیدن منصب [[امامت]] به هر کدام از آنان مساوی است و محروم شدن یکی از آنان از این منصب ستم درحق اوست. در هیچ زمانی برای [[امام]] همتایی نخواهد بود که دانش گسترده و فراگیری چون او داشته باشد. آن دانش نه با وسایل عادی، بلکه از راه غیرعادی و الهی یافت می‌شود، و چون از دانش بی‌‌انتهای خدا سرچشمه می‌گیرد و فیضی از دریای ژرف فیض بخش‌اوست، گسترده است و به هر چیزی تعلق می‌گیرد، زیرا خداوند فیاض مطلق است و بخشش او پایان ندارد. پس دانش را که خداوند به [[پیامبر]] و [[امام]] می‌بخشد، به زمان و یا حالتی اختصاص ندارد»<ref>[http://www.pasokhgoo.ir/node/2300 مقاله امام حسین و علم شهادت]</ref>. | ||