دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[ماربین]] محقق آلمانی در این خصوص می‌گوید: از جمله مسائل [[اجتماعی]] بسیار مهمی که همیشه می‌تواند موجب [[امیدواری]] و [[رستگاری]] [[شیعه]] باشد، [[اعتقاد]] به وجود [[حجت]] عصر و [[انتظار ظهور]] اوست. زیرا [[عقیده شیعه]] این است هنگامی که [[انسان]] در بستر رود، به این [[امید]] باید بخوابد که چون صبح از [[خواب]] برخیزد، [[حجت]] [[عصر ظهور]] کرده، و برای تأییدش آماده باشد<ref>در انتظار ققنوس، صص ۲۹۹ ـ ۳۰۰، ر.ک: سیاست اسلامی، ماربین، صص ۴۹ ـ ۵۰.</ref>.

::::::همان‌طور که ملاحظه فرمودید، [[اندیشه]] [[انتظار]]، و [[اعتقاد]] به روشن بودن [[پایان تاریخ]] [[زندگی]] [[بشریت]] [[اعتقادی]] همگانی است. تحقق چنین اتفاق نظری میان [[پیروان ادیان]] گذشته و اکثر [[ملت‌ها]] و [[اقوام]] و نیز نوابغ و [[فلاسفه]] [[غرب]] ـ با وجود تعدد [[ادیان]] و فاصله بسیار میان باورها و [[اختلاف]] افکار آنان ـ بر اصل ایده منجی‌باوری و [[انتظار]] [[منجی]] هیچگاه ممکن نیست بدون مدرک و پشتوانه‌ای [[استوار]] و اصیل باشد. زیرا نظایر چنین [[وحدت]] نظر [[جهان]] شمولی عادة بدون وجود [[سند]] و [[دلیل]] عقل‌پسند و معتبر صورت نمی‌پذیرد»<ref>[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص39-46.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین الهی‌نژاد؛

::::::مطالب فوق که به نوعی بیانگر دیدگاه [[علما]] و [[اندیشمندان]] [[اهل سنت]] است و نیز [[منابع حدیثی]] [[اهل سنت]] که به نحوی دربردارنده روایاتی درباره [[حضرت عیسی]]{{ع}} است، [[اعتقاد]] فراگیر و قطعی [[اهل سنت]] به [[حضرت عیسی]]{{ع}} و [[نزول]] او هنگام [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} را ثابت می‌کند. بی‌تردید در مباحث [[آخرالزمانی]] و منجی‌گرایی همیشه باورداشت [[امام مهدی]] و [[حضرت عیسی]] مکمل یکدیگر و در کنار هم قابل تعریف و توجیه‌اند و به نوعی آن دو ابرمرد آسمانی در رخداد و حوادث مختلف [[آخرالزمانی]] در کنار یکدیگر قرار دارند و با هماهنگی به دنبال اجرای [[نهضت]] جهانی و تحقق اهداف آن به پیش می‌روند<ref>پیامبر گرامی اسلام{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|"كَيفَ تَهلِكُ اُمَةٌ أنَا أَوَّلُها وَ عيسَی بنُ مَريمَ فِي آخرِها، وَ المَهدِيُّ مِن أهلِ بَيتِي فِي وَسَطِها"}} (جلال الدین السیوطی؛ جامع الاحادیث، ج ۱۵، ص ۴۳۹).</ref>. این هماهنگی که منجر به تحول و [[تکامل]] جهانی است، می‌تواند در قالب‌های مختلفی همپوشانی داشته باشد؛ مثلاً [[هدف]] هر دو یکی است، هر دو در مقطع آخرزمان ظاهر می‌شوند<ref>پیامبر گرامی اسلام{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|"كَيْفَ بِكُمْ إِذَا نَزَلَ فِيكُمْ عِيسی بْنَ مَرْيَمَ وَ إِمَامُكُمْ مِنْكُمْ}} (ابن‌حنبل، مسند احمد، ص ۱۵۲).</ref>، هر دو در [[مبارزه]] با [[ستمگران]] از جمله سرآمد آنها [[دجال]] مشارکت می‌کنند<ref>{{متن حدیث|"فَإِذَا نَظَرَ إِلَيْهِ الدَّجَّالُ ذَابَ كَمَا يَذُوبُ الْمِلْحُ فِي الْمَاءِ وَ يَنْطَلِقُ هَارِباً وَ يَقُولُ عِيسی{{ع}} إِنَّ لِي فِيكَ ضَرْبَةً لَنْ تَسْبِقَنِي بِها. فَيُدْرِكُهُ عِندَ بابِ اللُّدِّ الشَّرقيِّ فَيَقتُلُهُ"}} (ابن‌ماجه، سنن ابن‌ماجه، ج ۲، ص ۱۳۵۹).</ref>، هر دو به دنبال اجرایی کردن [[دین اسلام]] حرکت می‌کنند<ref>{{متن حدیث|"قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} يُوشِكُ الْمَسِيحُ عِيسَي بْنَ مَرْيَمَ أَنْ يَنْزِلَ حُكماً قِسْطاً وَ إِمَاماً عَدْلاً فَيَقْتُلُ الخِنزيرَ وَ يَكسِرُ الصَّلِيبَ وَ تَكُونُ الدَّعْوَةُ وَاحِدَةً فَأقْرِئُوهُ أو أَقْرِئْهُ السَّلاَمَ مِنْ رَسُولِ اللِّهِ {{صل}} وَ أُحَدِّثُهُ فَيُصَدِّقُنِي فَلَمَّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ قَالَ أَقْرِئُوهُ مِنِّي السَّلامَ"}} (ابن‌حنبل، مسند احمد، ص ۳۰۰).</ref> و هر دو دارای [[وصف]] [[منتظر]] هستند و مورد [[انتظار]] مسلمانان‌اند.

::::::آری، از این همبستگی و هماهنگی [[امام مهدی]]{{ع}} و [[حضرت عیسی]]{{ع}} در اجرای برنامه‌های [[آخرالزمانی]] که مورد قبول همه [[اهل سنت]] است، می‌توان به همسانی و مشابهت شاخصه‌ای آن دو نیز پی برد؛ یعنی چنانچه [[اهل سنت]] در مورد [[حضرت عیسی]]{{ع}} به باورمندی [[انتظار]] رسیده است، در مورد [[حضرت مهدی]]{{ع}} نیز همین [[اذعان]] و [[باور]] اجرایی می‌شود؛ پس در نتیجه از باورمندی به [[انتظار]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} در [[اهل سنت]] می‌توان به باورمندی [[انتظار حضرت مهدی]]{{ع}} در [[اهل سنت]] نیز پی برد»<ref>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت (کتاب)|بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت]]، ص 68-71.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::[[شیخ]] [[محمد سفارینی]] هم می‌نویسد: "[[حق]] این است که [[مهدی]] غیر از [[عیسی]] است و او قبل از [[عیسی]] [[خروج]] خواهد کرد و در این زمینه [[روایات]] به [[حد]] [[تواتر]] رسیده به نحوی که [[عقیده]] به [[مهدی]] یکی از معتقدات علمای [[اهل سنت]] شمرده می‌‌شود... بنابراین [[ایمان]] به [[خروج مهدی]] [[واجب]] است همان طوری که در نظر اهل [[علم]] مقدر شده و در [[عقاید]] [[اهل سنت و جماعت]] تدوین یافته است<ref>لوائح الأنوار البهیئة، ج۲، ص ۸۰ به نقل از المهدی المنتظر، ج۱، ص ۴۴.</ref>. شبیه این مطلب از ابن [[قیم]] الجوزی، [[جلال الدین سیوطی]] و عبدالعزیز بن [[عبدالله]] بن باز و بسیاری دیگر از [[علماء]] [[اهل سنت]] در قرون مختلف [[نقل]] شده است<ref>المهدی المنتظر، ج۱، ص ۴۰.</ref>.

::::::بنابراین اصل [[اعتقاد]] به مسئله [[مهدی منتظر]] در بین اهل [[سنّت]] امری است مسلّم منتها آنها [[معتقد]] هستند که اوّلاً چنین شخصی هنوز متولد نشده، هر وقت [[خداوند]] [[اراده]] کند متولد خواهد شد، و ثانیا او از [[فرزندان]] [[امام]] حسن‌{{ع}} است نه از [[فرزندان]] [[امام]] حسین‌{{ع}}<ref>ر.ک: المهدی المنتظر، ج۱، ص ۴۰ الی ۴۶.</ref>. بنابراین [[اعتقاد]] [[اهل سنت]] درباره انتظاراین است که بعد از این که [[زمین]] را [[ظلم و جور]] فرا گرفت در [[آخرالزمان]] مردی از [[اهل بیت]] وعترت [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[ظهور]] خواهد کرد و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد کرد و [[حضرت عیسی]] بعد از او از [[آسمان]] نازل شده و پشت سر او [[نماز]] خواهد خواند»<ref>[[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]].</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::سخن وی دلیلی روشن بر وجود [[انتظار]] در میان [[مسلمانان]] غیر شیعی است. علاوه بر تصریح وی، آن‌چه [[انتظار مهدی]] [[موعود]] را در میان [[اهل تسنن]] اثبات می‌‌کند وجود ده‌ها کتاب در مورد [[مهدویت]] است که با عنوان "المهدی المنتظر" نوشته شده است. (بدیهی است که اگر [[انتظار]] ساخته [[دانشمندان شیعه]] بود، [[اهل تسنن]] از به‌کارگیری آن پرهیز می‌‌کردند.) حذف

::::::کتاب‌هایی مانند: "[[عقد الدرر فی أخبار المهدی المنتظر (کتاب)|عقد الدرر فی أخبار المهدی المنتظر]]"، سلمی، متوفای ۶۵۸ ق؛ "[[القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر (کتاب)|القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر]]"، [[ابن حجر هیتمی]]، متوفای ۹۷۴ ق؛ "[[فرائد فوائد الفکر فی الإمام المهدی المنتظر (کتاب)|فرائد فوائد الفکر فی الإمام المهدی المنتظر]]"، مری کرمی، متوفای ۱۰۳۳ قی؛ "[[عقیدة أهل السنة والأثر فی المهدی المنتظر (کتاب)|عقیدة أهل السنة والأثر فی المهدی المنتظر]]"، عباد، متوفای ۱۳۵۲ ق؛ "[[تحدید النظر فی أخبار الإمام المنتظر (کتاب)|تحدید النظر فی أخبار الإمام المنتظر]]"، [[ابن مانع]]، متوفای ۱۳۸۵ ق، "[[الإحتجاج بالأثر علی من أنکر المهدی المنتظر (کتاب)|الإحتجاج بالأثر علی من أنکر المهدی المنتظر]]"، تویجری، متوفای ۱۴۱۳ ق؛ "[[المهدی المنتظر فی ضوء الأحادیث والآثار الصحیحة (کتاب)|المهدی المنتظر فی ضوء الأحادیث والآثار الصحیحة]]"، بستوی، (معاصر). چنان‌که ملاحظه می‌‌شود نویسندگان معاصر حتی وهابی که سر ناسازگاری با [[شیعه]] دارند در عنوان کتاب‌شان از واژه "[[منتظر]]" استفاده کرده‌اند»<ref>[[جواد جعفری|جعفری، جواد]]، [[معناشناسی تطبیقی انتظار و زمینه‌سازی قیام امام مهدی در اندیشه فریقین (مقاله)|معناشناسی تطبیقی انتظار و زمینه‌سازی قیام امام مهدی در اندیشه فریقین]].</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::[[شیخ]] [[منصور علی ناصف]] در کتاب "التاج الجامع للاصول" می‌نویسد: "در میان [[دانشمندان]] گذشته و امروز مشهور است که در [[آخر الزمان]]، به [[یقین]] مردی از [[اهل بیت پیامبر]] - که نام او [[مهدی]] است - [[ظهور]] خواهد کرد. او بر همه [[کشورهای اسلامی]] تسلط خواهد یافت. [[مسلمانان]]، همه پیرو او خواهند شد و او در میان آنان به [[عدالت]] [[رفتار]] می‌کند و [[دین حق]] را قوت می‌بخشد"<ref>سیره پیشوایان، ص ۷۰۰.</ref>.

::::::[[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه]]<ref>ج ۱۰، ص ۹۶.</ref> می‌نویسد: تمامی گروه‌های [[اسلامی]]، [[اتفاق نظر]] دارند که [[عمر]] [[دنیا]] پایان نمی‌پذیرد، مگر [[پس از ظهور]] [[مهدی]]»<ref>[[ابراهیم ابراهیمی|ابراهیمی، ابراهیم]]، [[انتظار و امید (کتاب)|انتظار و امید]]، ص 43-44.</ref>.

{{پرسمان انتظار فرج}}