چه کسی صلاحیت محدود کردن آزادی را دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:13681332.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید کاظم سیدباقری]]]]

«با توجه به عنصر [[قدرت]] و [[اختیار]]، به نظر می‌رسد تنها [[انسان]] یا خداست که می‌تواند این [[آزادی]] را محدود سازد. اگر انسان بخواهد این امر را انجام دهد باید از او پرسید که به چه دلیل و منطقی یک فردی که از هر حیث با دیگر افراد در [[انسانیت]] و [[خلقت]] برابر است، [[حق]] سلب یا محدودگری آزادی را دارد. اگر صاحب قدرت، بگوید این حق را از دیگران گرفته‌ام، باز می‌توان پرسید که دیگری آن حق را از کجا به کف آورده است؛ حتی اگر بگوید از همه [[مردم]] به دست آورده، باز می‌توان پرسید آن مجموعه [[انسان‌ها]] آن را از کجا به دست آورده‌اند که حال می‌خواهند آن را واگذارند، این [[سلسله]] [[پرسش‌ها]] همچنان ادامه خواهد داشت، پس [[انسانی]] که آزادی خود را از جایی دیگر دارد، نمی‌تواند و حق ندارد که آن را به دیگری واگذارد؛ بنابراین تنها [[خداوند]] است که می‌تواند، محدودگر [[آزادی سیاسی]] باشد. [[استاد جوادی آملی]]، پس از [[اثبات]] [[لزوم]] [[محدودیت]] آزادی انسان و [[ضرورت]] کنترل خواسته‌های طبیعی انسان‌ها، به این امر می‌پردازد که [[تعیین]] کننده محدوده آزادی انسان در [[شئون]] [[اعتقادی]]، [[حقوقی]]، [[اعمال]]، احوال و [[سنت]] و [[سیرت]] کیست؟ و سپس برای ارائه پاسخی منطقی، می‌نویسد تنها کسی می‌تواند ضوابط آزادی انسان را معین سازد که تنها عامل تحدید آزادی او همان مبدأ تحدید اصل هستی اوست؛ یعنی آن مبدأ هستی‌بخش که وجود محدود به انسان [[عطا]] کرد تنها [[مرجع]] تعیین ضوابط و [[حدود آزادی]] اوست؛ چون غیر از آن مبدأ هستی‌بخش، هیچ کس از حیطه هستی او [[آگاه]] نیست؛ بنابراین تنها مرجع [[صالح]] برای تحدید آزادی [[بشر]]، همانا خداوندی است که هستی محدود به او عطا فرمود و برای هر چیزی اندازه خاص قرار داد: {{متن قرآن|إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ}}<ref>«ما هر چیزی را به اندازه‌ای آفریده‌ایم» سوره قمر، آیه ۴۹.</ref>.