قرآن در مورد جهان غیب چه آیاتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۹۹: خط ۹۹:
::::::گروه چهارم آیات:آیاتی که پیامبران را عالم به غیب معرفی کرده است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۴۹ سوره هود علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا]]}}﴾}} <ref> این از خبرهای غیب است که ما به تو وحی می‌کنیم؛ تو و قومت پیش از این آنها را نمی‌دانستید؛ سوره هود، آیه: ۴۹.</ref>
::::::گروه چهارم آیات:آیاتی که پیامبران را عالم به غیب معرفی کرده است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۴۹ سوره هود علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا]]}}﴾}} <ref> این از خبرهای غیب است که ما به تو وحی می‌کنیم؛ تو و قومت پیش از این آنها را نمی‌دانستید؛ سوره هود، آیه: ۴۹.</ref>
::::::گروه پنجم آیات: آیاتی که برخی افراد غیر نبی را نیز آگاه به علوم غیبی معرفی کرده است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۴۰ سوره نمل علم غیب معصوم را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ]]}}﴾}}<ref>آن که دانشی از کتاب (آسمانی) با خویش داشت گفت: من پیش از آنکه چشم بر هم زنی آن را برایت می‌آورم؛ سوره نمل، آیه: ۴۰.</ref> این آیه که در حق [[آصف بن برخیا]] نازل شده است،‌ نشان از بهره‌مندی او از علمی بوده است که دیگران از آن بی‌بهره بوده‌اند<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%84%D9%87_%D8%B9%D9%84%D9%85_%D8%BA%DB%8C%D8%A8_(%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87) جستاری در مسئله علم غیب.]</ref>.
::::::گروه پنجم آیات: آیاتی که برخی افراد غیر نبی را نیز آگاه به علوم غیبی معرفی کرده است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۴۰ سوره نمل علم غیب معصوم را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ]]}}﴾}}<ref>آن که دانشی از کتاب (آسمانی) با خویش داشت گفت: من پیش از آنکه چشم بر هم زنی آن را برایت می‌آورم؛ سوره نمل، آیه: ۴۰.</ref> این آیه که در حق [[آصف بن برخیا]] نازل شده است،‌ نشان از بهره‌مندی او از علمی بوده است که دیگران از آن بی‌بهره بوده‌اند<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%84%D9%87_%D8%B9%D9%84%D9%85_%D8%BA%DB%8C%D8%A8_(%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87) جستاری در مسئله علم غیب.]</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۶. خانم میرترابی حسینی (پژوهشگر دانشكده اصول دين)؛}}
[[پرونده:11817.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابى حسینى]]]]
::::::خانم '''[[زهرةالسادات میرترابی حسینی]]''' در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با موضوع ''«[[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
::::::«در قرآن آیات نسبتاً زیادی به "[[علم غیب]]" اشاره دارد که در یک تقسیم‌بندی کلّی می‌توان آنها را به دو دستۀ "آیات نافیه" و "آیات مثبته" تقسیم نمود. مراد از "آیات نافیه –که در آنها علم غیب از غیر خداوند نفی شده است –آیاتی که:
:::::*الف: [[علم غیب]] را در انحصار خداوند قرار می‌دهد. مانند: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|قُل لّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ}}﴾}} <ref> بگو: "هر که در آسمان‌ها و زمین است -جز خدا- غیب را نمی‌شناسد و نمی‌دانند کی برانگیخته خواهند شد؟"؛ سوره نمل، آیه: ۶۵ و نیز ر.ک. انعام: ۵۹ – احقاف: ۲۳</ref>.
:::::*ب: بعضی از علوم غیبی را به خدا اختصاص می‌دهد. نظیر: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ}}﴾}} <ref> از تو دربارۀ قیامت می‌پرسند [که] وقوع آن چه وقت است؟ بگو: «علم آن، تنها نزد پروردگار من است جز او [هیچ کس] آن را به موقع خود آشکار نمی‌گرداند. [این حادثه] بر آسمان‌ها و زمین گران است، جز ناگهان به شما نمی‌رسد. [باز] از تو می‌پرسند گویا تو از [زمان وقوع] آن آگاهی "بگو: علم آن: تنها نزد خداست، ولی بیشتر مردم نمی‌دانند." سوره اعراف؛ آیه: ۱۸۷ و نیز ر.ک. احزاب: ۶۳ – فصلت: ۴۷ – زخرف: ۸۵.</ref>.
:::::*ج: خداوند، [[علم غیب]] را از [[پیامبر اکرم|پیامبر]] نفی می‌کند. مانند: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ}}﴾}} <ref> و برخی از بادیه نشینانی که پیرامون شما هستند، منافقند، و از ساکنان مدینه [نیز عدّه‌ای] بر نفاق خو گرفته‌اند. تو آنان را نمی‌شناسی، ما آنان را می‌شناسیم، به زودی آنان را دوباره عذاب می‌کنیم؛ سپس به عذابی بزرگ بازگردانیده می‌شوند؛ سوره توبه، آیه: ۱۰۱ و نیز ر.ک. هود: ۴۶ – اسراء: ۳۶ و ۸۵ – مطففین: ۱۹–۱۸</ref>
:::::*د: [[پیامبر اکرم|پیامبر]] {{صل}} صریحاً [[علم غیب]] را از خود سلب می‌کند. مانند: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|قُل لاَّ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ}}﴾}} <ref> بگو به شما نمی‌گویم که گنجینه‌های خدا پیش من است، و غیب نمی‌دانم، و نمی‌گویم که من فرشته‌ام...؛ سوره انعام، آیه: ۵۰ و نیز ر.ک. هود: ۴۷ – اعراف: ۱۸۸ – انبیاء: ۱۱۱.</ref>
::::::روشن است که مقصودِ آیات حصر، [[علم غیب]] ذاتی است نه اکتسابی و مراد از آیاتی که علم غیب را از پیامبر نفی کرده، جلوگیری از غلوّ در رابطه با شخصیت آن حضرت است تا مسیح دوّمی که در ردیف خدا در افکار ظاهر نشود. امّا آیات تعلیم اسماء، آیۀ رؤیت اعمال، آیات شهادت [[پیامبر]] {{صل}} بر اعمال، آیات علم و قدرت حضرت سلمان، آیات علم الکتاب و... حاکی از برخورداری [[انبیا|انبیاء الهی]] از علم غیب است که ما آن را آیات مثبته نامیدیم. علاوه بر آیات مذکور، نمونه‌هایی از اِخبار غیبی و پیشگویی در قرآن وجود دارد که عموماً قرآن کریم در مقام تحدّی بر آنها تأکید کرده است. این دسته آیات مورد توجه خاصّ دانشمندان اسلامی در مباحث "اعجاز قرآن" است <ref>ر.ک. سید عبدالحسین طیّب، ص ۲۶۸ – ۲۶۶. سید حمید محمودزاده حسینی، معرفة القرآن فی تفسیر المیزان، چاپ اول، - مؤسسۀ اسماعیلیان، ۱۳۷۴ هـ ش – ۱۴۱۶ هـ ق، ص ۴۱ و ۴۲. و نیز میرزا ابوالحسن شعرانی، راه سعادت (اثبات نبوت)، چاپ سوم، کتابخانۀ صدوق، بهار ۱۳۶۳، صفحات ۴۴ – ۳۸.</ref>»<ref>[[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]؛ ص ۶۹ و ۷۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۷٬۵۴۱

ویرایش