علائم و نشانه‌های ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = 11130.jpg

| پاسخ‌دهنده = محمد جواد مروجی طبسی

«۱. '''[[خروج]] [[سفیانی]]:''' [[سفیانی]] از [[فرزندان]] خالد بن [[یزید]] بن ابی سفیان<ref>نامش عثمان و فرزند عنبسه است ، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.</ref> است و در [[دمشق]]، از محلی به نام وادی یابس [[قیام]] می‌کند. او با [[رعب]] و وحشتی که در دل‌های [[مردم]] به وجود می‌آورد، سبب می‌شود هرکه [[پرچم]] آنها را از دور ببیند، پا به فرار بگذارد<ref>عقدالدرر، ص ۷۲.</ref>.

| تصویر = 11538.jpg

| پاسخ‌دهنده = محمد علی رضایی اصفهانی

*«'''[[نشانه‌های حتمی]]:''' منظور از این [[نشانه‌ها]] آن است که تحقق و پدیدار شدن آنها بدون هیچ قید و شرطی، قطعی و الزامی خواهد بود به گونه‌ای که تا آنها واقع نگردد، [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] نخواهد کرد و اگر کسی پیش از واقع شدن این [[نشانه‌ها]] ادعای [[ظهور]] نماید، ادعای نادرستی کرده است.

| تصویر = 1368119.jpg

| پاسخ‌دهنده = رحیم کارگر

«[[شیخ مفید]] در کتاب [[الارشاد]] انبوهی از این نشانه‏‌ها و علایم را به طور فشرده [[نقل]] کرده است. به نظر او مهمترین نشانه‏‌ها عبارت است از:

| تصویر = 1368299.jpg

| پاسخ‌دهنده = علی رضا رجالی تهرانی

«علایم غیرحتمی بسیارند که به یک [[روایت]]، از [[امام صادق]] {{ع}} اکتفا می‌‏‏کنیم، در این [[روایت]] چنان روی علایم و [[مفاسد]] انگشت گذارده شده که گویی این [[پیشگویی]]، مربوط به ۱۳ یا ۱۴ قرن پیش نیست، بلکه مربوط به همین قرن است؛ و امروز که بسیاری از آنها را با چشم خود می‌‏بینیم قبول می‌‏‏کنیم که براستی معجزه‌‏آساست.

| تصویر = 13681056.jpg

| پاسخ‌دهنده = سید جعفر موسوی‌نسب

«آنچه از مجموع [[روایات]] به‌دست می‌آید، [[علائم ظهور]] به دو دسته تقسیم می‌شوند، [[علائم]] غیر حتمی و حتمی<ref>فضیل بن یسار از [[امام باقر]]{{ع}} روایت کرده که: [[نشانه‌هاى ظهور]] دو دسته است؛ یکى نشانه‌هاى غیر حتمى و دیگرى نشانه‌هاى حتمى...؛ ابن ابى زینب محمد بن ابراهیم نعمانى، غیبت نعمانى، ترجمه جواد غفارى، کتابخانه صدوق، باب ۱۸، ص۴۲۹.</ref>؛ که اینک اختصارا هر کدام بیان می‌شود:

| تصویر = 152012.jpg

| پاسخ‌دهنده = محمد محمدی اشتهاردی

«وقت [[ظهور]] آن [[حضرت]] {{ع}} معلوم نیست، و حتی مطابق [[روایات]] کسانی که وقت [[ظهور]] را تعیین کنند، [[دروغ‌گو]] شمرده شده‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۰۱ تا ۱۲۲؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۸۶.</ref>. ولی نشانه‌هایی به عنوان [[علائم ظهور]] در [[روایات]] بسیار آمده که مربوط به مدت اندکی قبل از [[ظهور]] و مربوط به آستانه و آغاز [[ظهور]] است، این [[نشانه‌ها]] بسیار زیادند<ref>به توضیح المقاصد، شیخ بهائی، ص ۴۹۷ به بعد بنگرید.</ref> که معروف‌ترین و جامع‌ترین‌ آنها این است که [[هرج‌ومرج]] در همه چیز [[دنیا]] مشهود می‌گردد.<ref>المجالس السنیه، ج ۵، ص ۷۰۵.</ref>. سراسر [[جهان]] پر از ظلم‌وجور و [[فساد]] گردد<ref>المجالس السنیه، ج ۵، ص ۳۹۸.</ref>، چنان‌که در هر انقلابی معمولا [[ظلم]] و [[فساد]] قبل از آن، باعث [[انقلاب]] می‌گردد. این موضوع در ضمن روایتی جامع به طور مشروح بیان شده و [[امام صادق]] {{ع}} آن را در ۱۱۹ ماده بیان کرده است. و اینک ترجمه [[روایت]]: [[حضرت]] [[امام صادق]] {{ع}} به یکی از یارانش فرمود:

| تصویر = 1100794.jpg

| پاسخ‌دهنده = مهدی علی‌زاده

«در [[جوامع روایی]] [[شیعه]] و [[سنی]]، از امور متعددی به عنوان "[[علائم ظهور]]" یاد شده است. منظم ساختن این [[نشانه‌ها]] در ضمنِ تقسیم و دسته‌بندی آن‌ها، فوایدی را در پی دارد که بر اهل دقت پوشیده نیست. [[نشانه‌های ظهور]] را از زوایای مختلفی می‌توان نگریست؛ مثلاً از لحاظ [[پیوستگی]] و گسستگی نسبت به [[ظهور]]، [[علائم منفصل]] و [[علائم متصل]] - و به تعبیر دیگر [[علائم]] پیش از [[ظهور]] و [[علائم]] مقارن با [[ظهور]] - را تشکیل می‌دهند و از نظر [[میزان]] قطعیت، به [[علائم]] محتوم و [[علائم]] مشروط انقسام می‌یابند و از جهت طبیعی و انسانی بودن و شخصی یا عمومی بودن سه دسته "حوادث [[خارق العاده]]"، "اوضاع عمومی اجتماعات بشری" و "متخاصمان؛ نیروها و چهره ها" را تشکیل می‌دهند. پیش از ذکر [[علائم]]، دو نکته را خاطر نشان می‌کنیم:

| تصویر = 783993038.jpg

| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی

*«در برخی [[روایات]]، از اهالی [[طالقان]] به عنوان [[یاران]] و [[اصحاب]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[تجلیل]] شده است. از [[امام صادق]]{{ع}} در مورد اهالی [[طالقان]] [[نقل]] شده است که فرمود: "در [[طالقان]] گنج‌هایی ست که از طلا و نقره نیستند؛ بلکه اسبان زیبا و تندرو و مردان چابک سوار و نشان داری هستند که [[خداوند]] آنان را از دورترین بلاد پیرامون یک دیگر جمع خواهد کرد؛ به تعداد [[اصحاب بدر]] سیصد وسیزده مرد‌اند"<ref>{{عربی|" وَ لَهُ كُنُوزٌ لَا ذَهَبٌ وَ لَا فِضَّةٌ إِلَّا خُيُولٌ مُطَهَّمَةٌ وَ رِجَالٌ مُسَوَّمَةٌ يَجْمَعُ اللَّهُ لَهُ مِنْ أَقَاصِي الْبِلَادِ عَلَى عَدَدِ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا "}}؛ إعلام الوری، ص ۴۰۳؛ الزام الناصب، ج۲، ص۲۹۶؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.</ref>. هم چنین از [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} [[نقل]] شده است: خوشا به حال [[طالقان]]، که از برای [[خداوند عزوجل]] در آن گنج‌هایی است، نه از جنس طلا و نقره؛ بلکه مردانی هستند اهل [[ایمان]]، که [[خدا]] را از روی [[معرفت]] شناخته‌اند. آنان [[انصار]] و [[یاوران]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند"<ref>{{عربی|" وَيْحاً لِلطَّالَقَانِ فَإِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا كُنُوزاً لَيْسَتْ مِنْ ذَهَبٍ وَ لَا فِضَّةٍ وَ لَكِنْ بِهَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ عَرَفُوا اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ هُمْ أَيْضاً أَنْصَارُ الْمَهْدِيِّ فِي آخِرِ الزَّمَان‏"}}؛ کشف الغمه، ج۲، ص۴۷۸؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۸۷.</ref>»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۸۵ - ۱۸۶.</ref>.

}}

| تصویر = 13681056.jpg

| پاسخ‌دهنده = سید جعفر موسوی‌نسب

«با استفاده از [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} علائمی که حتما باید واقع شوند، به قرار ذیل می‌باشند: [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: پیش از [[ظهور]] [[امام مهدی|قائم]] پنج نشانه حتمی است: [[خروج]] [[یمانی]] و [[سفیانی]] و [[ندای آسمانی|صیحه آسمانی]]، قتل [[نفس زکیه]] و فرو رفتن در بیابان<ref>کمال الدین، ص۶۵۰.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: وقوع صدایی مهیب و [[خروج]] [[سفیانی]] و [[خروج]] [[یمانی]] و کشته شدن [[نفس زکیه]] و برآمدن دستی از [[آسمان]]، همه از امور حتمیه [[ظهور]] است. و وحشتی در [[ماه رمضان]] است که خفته را بیدار می‌کند و انسان‌های بیدار را به [[وحشت]] می‌اندازد و دوشیزگان پرده‌‌‌نشین را از پرده بیرون می‌آورد<ref>غیبت نعمانى، باب ۱۴، ص۳۶۵.</ref>. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] نموده است که فرمود: ده چیز است که قبل از [[قیام]] و [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] واقع می‌شود: ۱. [[سفیانی]]؛ ۲. [[دجال]]؛ ۳. [[دخان]]؛ ۴. [[دابة الارض]]؛ ۵. [[خروج قائم]]؛ ۶. [[طلوع خورشید از مغرب]]؛ ۷. [[نزول عیسی]]؛ ۸. [[خسوف در مشرق]]؛ ۹. [[خسوف در جزیرة العرب]]؛ ۱۰. [[آتشی که از مرکز عدن شعله می‌کشد]]<ref>بحار، ج ۵۲، ص۲۰۹.</ref>»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۴۳-۴۵.</ref>.

| تصویر = 136863.JPG

| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان

*«از [[روایات]] استفاده می‌شود: پنج حادثه مهم از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است (...): ۱. [[خروج سفیانی]]؛ ۲. [[خسف به بیداء]]؛ ۳. [[خروج یمانی]]؛ ۴. [[قتل نفس زکیه]]؛ ۵. [[ندای آسمانی]]<ref> کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص۲۵۰.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۶- ۲۲۹.</ref>.

*«در برابر نشانه‌‏های حتمی، نشانه‌‏های غیر حتمی قرار دارد؛ یعنی [[مقید]] و مشروط به اموری است که در صورت تحقق آن‏ها، پدید می‌‏آید. به عبارت دیگر، نشانه‌‏های غیر حتمی، شاید پدید آید و شاید بدون پیدایش آن‏ها [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} [[ظهور]] کند. پاره‌‏ای از نشانه‌‏های غیر حتمی از این قرار است: ۱. [[مرگ]] و میرها، زلزله‌‏ها و جنگ‏ها و آشوب‌‏های فراگیر؛ ۲. [[خسوف و کسوف]] نابه‌‏هنگام؛ ۳. بارش باران‏های فراوان و ...<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۴۵ - ۴۴۸.</ref>.

| تصویر = 151864.jpg

| پاسخ‌دهنده = عباس رحیمی

«یکی از مسائل غیر قابل [[انکار]]، وجود [[علائم]] و نشانه‌هایی است که [[قبل از ظهور]] اتفاق خواهد افتاد و بر دو نوع است: ۱. [[علائم حتمی]] که بدون [[شک]] اتفاق می‌افتند و نشان نزدیک بودن [[ظهور]] است؛ ۲. [[علائم]] غیر حتمی. [[خروج سفیانی]]، [[دجال]]، [[سید حسنی]]، آشکار شدن کف دستی در [[آسمان]]، [[صدای آسمانی]]، [[خورشید]] گرفتگی در نیمه‌ [[ماه رمضان]] و گرفتگی ماه در آخر آن، از [[علائم حتمی]] هستند.