پرش به محتوا

علائم و نشانه‌های ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. '
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین' به 'حجت الاسلام و المسلمین')
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. ')
خط ۷۶۰: خط ۷۶۰:
*«طلوع [[ستاره دنباله‌دار]] از [[نشانه‌های ظهور]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۷.</ref>. در [[روایات]] آمده است: [[مهدی]] {{ع}} پس از غیبتی طولانی، همزمان با طلوع ستاره‌ای سرخ و ویرانی [[ری]] و [[خسف]] [[زوراء]] [[ظهور]] می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۶؛ الزام الناصب، ص ۱۸۸.</ref>. ستاره‌ای از [[مشرق]] طلوع می‌کند که دنباله درخشانی دارد<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۷.</ref>.
*«طلوع [[ستاره دنباله‌دار]] از [[نشانه‌های ظهور]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۷.</ref>. در [[روایات]] آمده است: [[مهدی]] {{ع}} پس از غیبتی طولانی، همزمان با طلوع ستاره‌ای سرخ و ویرانی [[ری]] و [[خسف]] [[زوراء]] [[ظهور]] می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۶؛ الزام الناصب، ص ۱۸۸.</ref>. ستاره‌ای از [[مشرق]] طلوع می‌کند که دنباله درخشانی دارد<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۷.</ref>.


طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار، [[ملت]] [[عرب]] را به [[وحشت]] می‌اندازد و آن ستاره‌ای است که در طرف [[مشرق]] ظاهر می‌شود و همانند ماه می‌درخشد. سپس دنباله‌اش برمی‌گردد و نزدیک می‌شود که دو سرش به یکدیگر برسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳.</ref>.  
طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار، [[ملت]] [[عرب]] را به [[وحشت]] می‌اندازد و آن ستاره‌ای است که در طرف [[مشرق]] ظاهر می‌شود و همانند ماه می‌درخشد. سپس دنباله‌اش برمی‌گردد و نزدیک می‌شود که دو سرش به یکدیگر برسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳.</ref>.
::::::پر واضح است که [[ترس]] و [[وحشت]] [[عرب]] از ستاره نیست، بلکه از حوادث جانکاهی است که همزمان با طلوع ستاره روی می‌دهد. [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: هنگامی که پل در [[بغداد]] زده شد و ستاره‌های دنباله‌دار از [[مشرق]] طلوع کرد، در کنار آن پل گروه‌گروه کشته می‌شوند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ بشارة الاسلام، ص ۶۰.</ref>. در کتاب [[روزگار رهایی]] آمده است: احتمال می‌رود که [[پیامبر]] {{صل}} با تعبیر [[ستاره دنباله‌دار]]، هواپیماهای جنگی را [[اراده]] کند که به دنبال خود [[دود]] غلیظی به جای می‌گذارند و شاید منظور همان [[ستاره دنباله‌دار]] باشد که در [[احادیث]] فراوانی از آن بحث شده است و خود، نشانه [[نزدیک شدن ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۵.</ref>.
 
پر واضح است که [[ترس]] و [[وحشت]] [[عرب]] از ستاره نیست، بلکه از حوادث جانکاهی است که همزمان با طلوع ستاره روی می‌دهد. [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: هنگامی که پل در [[بغداد]] زده شد و ستاره‌های دنباله‌دار از [[مشرق]] طلوع کرد، در کنار آن پل گروه‌گروه کشته می‌شوند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ بشارة الاسلام، ص ۶۰.</ref>. در کتاب [[روزگار رهایی]] آمده است: احتمال می‌رود که [[پیامبر]] {{صل}} با تعبیر [[ستاره دنباله‌دار]]، هواپیماهای جنگی را [[اراده]] کند که به دنبال خود [[دود]] غلیظی به جای می‌گذارند و شاید منظور همان [[ستاره دنباله‌دار]] باشد که در [[احادیث]] فراوانی از آن بحث شده است و خود، نشانه [[نزدیک شدن ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۵.</ref>.
*«پدیدار شدن [[سرخی در آسمان]] و گسترش آن در آفاق [[آسمان]]، از [[نشانه‌های ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} یاد شده است<ref>ارشاد مفید، ص ۳۵۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>. این رخداد ممکن است انعکاس پرتو [[خورشید]] در افق یا فضا باشد و این از آثار و نشانه‌های [[خشم]] [[خدا]] بر زمینیان است که نظیر آن در [[عاشورا]] پس از [[شهادت امام حسین]] {{ع}} پدیدار شده است. "[[ابو العلاء]]" در این مورد می‌گوید: بر افق [[آسمان]]، دو [[شاهد]] از [[خون]] [[مقدس]] [[علی]] {{ع}} و فرزندش موجود است<ref>امام مهدی از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینی، ص ۴۹۵.</ref>. در روایتی آمده است: [[قائم]] [[قیام]] نمی‌کند، جز هنگامی که چشم [[دنیا]] درآورده شود و [[سرخی آسمان]] پدید آید که آن‌ها اشک‌های خونبار حاملان [[عرش]] است که برای [[مردم]] [[زمین]] از چشم [[آسمان]] می‌بارد<ref>غیبة نعمانی، ص ۷۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۶؛ الزام الناصب، ص ۱۷۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۶.</ref>.
*«پدیدار شدن [[سرخی در آسمان]] و گسترش آن در آفاق [[آسمان]]، از [[نشانه‌های ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} یاد شده است<ref>ارشاد مفید، ص ۳۵۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>. این رخداد ممکن است انعکاس پرتو [[خورشید]] در افق یا فضا باشد و این از آثار و نشانه‌های [[خشم]] [[خدا]] بر زمینیان است که نظیر آن در [[عاشورا]] پس از [[شهادت امام حسین]] {{ع}} پدیدار شده است. "[[ابو العلاء]]" در این مورد می‌گوید: بر افق [[آسمان]]، دو [[شاهد]] از [[خون]] [[مقدس]] [[علی]] {{ع}} و فرزندش موجود است<ref>امام مهدی از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینی، ص ۴۹۵.</ref>. در روایتی آمده است: [[قائم]] [[قیام]] نمی‌کند، جز هنگامی که چشم [[دنیا]] درآورده شود و [[سرخی آسمان]] پدید آید که آن‌ها اشک‌های خونبار حاملان [[عرش]] است که برای [[مردم]] [[زمین]] از چشم [[آسمان]] می‌بارد<ref>غیبة نعمانی، ص ۷۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۶؛ الزام الناصب، ص ۱۷۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۶.</ref>.
*«از نشانه‌های [[پیش از ظهور]] [[حضرت]]، [[گرسنگی]] ذکر شده است. [[محمد بن مسلم]] می‌گوید: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که فرمود: "[[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]] {{ع}} از سوی [[خداوند]] برای [[مؤمنان]] نشانه‌هایی است". گفتم: [[خدا]] مرا فدای تو گرداند، آن [[نشانه‌ها]] کدام است‌؟ فرمود: "آن‌ها همان گفته [[خداوند]] است که فرمود: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمْوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ}}<ref>سوره بقره، ۱۵۵.</ref>؛ و شما [[مؤمنان]] را به چیزی از [[ترس]] و [[گرسنگی]] و کمی دارایی‌ها و جان‌ها و میوه‌ها می‌آزماییم، پس صابران را مژده ده. آن‌گاه فرمود: "[[خداوند]] [[مؤمنان]] را به سبب [[ترس]] از [[پادشاهان]] [[بنی فلان]] در دوران پایانی حکومت‌شان می‌آزماید و مراد از [[گرسنگی]]، گرانی قیمت‌هاست»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۰.</ref>.
*«از نشانه‌های [[پیش از ظهور]] [[حضرت]]، [[گرسنگی]] ذکر شده است. [[محمد بن مسلم]] می‌گوید: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که فرمود: "[[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]] {{ع}} از سوی [[خداوند]] برای [[مؤمنان]] نشانه‌هایی است". گفتم: [[خدا]] مرا فدای تو گرداند، آن [[نشانه‌ها]] کدام است‌؟ فرمود: "آن‌ها همان گفته [[خداوند]] است که فرمود: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمْوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ}}<ref>سوره بقره، ۱۵۵.</ref>؛ و شما [[مؤمنان]] را به چیزی از [[ترس]] و [[گرسنگی]] و کمی دارایی‌ها و جان‌ها و میوه‌ها می‌آزماییم، پس صابران را مژده ده. آن‌گاه فرمود: "[[خداوند]] [[مؤمنان]] را به سبب [[ترس]] از [[پادشاهان]] [[بنی فلان]] در دوران پایانی حکومت‌شان می‌آزماید و مراد از [[گرسنگی]]، گرانی قیمت‌هاست»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۰.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش