علائم و نشانههای ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
علائم و نشانههای ظهور چیستند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۰
، ۳ فوریهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '</ref>. ' به '</ref>. '
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ' به '</ref>. ') |
||
خط ۸۰۶: | خط ۸۰۶: | ||
'''[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید:'''"دو نشانه جالب در پیشقدم این امر: [[خسوف]] ماه در پنجم ماه و [[کسوف]] [[خورشید]] در پانزدهم آن، که چنین وضعی از روز هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} به روی [[زمین]] اتفاق نیفتاده است، در آن موقع حساب و [[نظام]] منجمان بهم میخورد"<ref>{{عربی|" شارتان بَيْنَ يَدَيِ هَذَا الْأَمْرِ : خُسُوفِ الْقَمَرِ بِخَمْسٍ ، وَ كُسُوفِ الشَّمْسِ بِخَمْسَةَ عَشَرَ . لَمْ يَكُنِ ذَلِكَ مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ إِلَيَّ الْأَرْضِ . فَعِنْدَ ذَلِكَ يَسْقُطُ حِسَابِ الْمُنَجِّمِينَ "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۷؛ بشارة الاسلام، ص ۹۱؛ غیبت نعمانی، ص ۱۴۵؛ اعلام الوری، ص ۴۲۹؛ المهدی، ص ۱۸۷؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۴۰؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۹؛ المحجة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۲؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۲۷۰؛ اسعاف الراغبین، ص ۱۴۶.</ref>. "[[قائم]] {{ع}} [[قیام]] نمیکند مگر پس از [[وحشت]] شدید، [[زلزلهها]]، فتنهها و بلاهای فراگیری که بر [[مردم]] چیره شود و طاعونی پیش از آنها شایع شود و [[شمشیر]] برندهای در میان [[عرب]] پدید آید و [[اختلاف]] در میان [[مردم]] درافتد و امور مذهبی [[مردم]] مختل شود و حالشان دگرگون گردد و هر صبح و [[شام]] آرزوی [[مرگ]] کنند، و آن در اثر طغیان و پردهدری [[مردم]] است که به [[خون]] یکدیگر تشنه میشوند و [[خون]] همدیگر را میخورند"<ref>{{عربی|" لَا يَقُومَ الْقَائِمِ إِلَّا عَلَى خَوْفٍ شَدِيدُ وَ زلازل وَ فِتْنَةُ وَ بَلَاءٍ يُصِيبُ النَّاسِ وَ طَاعُونُ قَبْلَ ذَلِكَ وَ سَيْفُ قَاطِعُ بَيْنَ الْعَرَبِ وَ اخْتِلَافُ شَدِيدُ بَيْنَ النَّاسِ وَ تَشْتِيتِ وَ تَشَتُّتَ فِي دِينِهِمْ وَ تَغَيَّرَ مِنْ حَالِهِمْ حَتَّى يَتَمَنَّى المتمني الْمَوْتَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً مِنْ عَظَّمَ مَا يَرَى مِنَ كَلْبِ النَّاسِ وَ أَكْلُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً "}}؛ غیبت نعمانی، ص ۱۲۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۱، ۳۴۸؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۳۴؛ الزام الناصب، ص ۱۸۸، ۲۲۷؛ المهدی، ص ۱۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۹۲؛ الامام المهدی، ص ۲۲۸.</ref>. | '''[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید:'''"دو نشانه جالب در پیشقدم این امر: [[خسوف]] ماه در پنجم ماه و [[کسوف]] [[خورشید]] در پانزدهم آن، که چنین وضعی از روز هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} به روی [[زمین]] اتفاق نیفتاده است، در آن موقع حساب و [[نظام]] منجمان بهم میخورد"<ref>{{عربی|" شارتان بَيْنَ يَدَيِ هَذَا الْأَمْرِ : خُسُوفِ الْقَمَرِ بِخَمْسٍ ، وَ كُسُوفِ الشَّمْسِ بِخَمْسَةَ عَشَرَ . لَمْ يَكُنِ ذَلِكَ مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ إِلَيَّ الْأَرْضِ . فَعِنْدَ ذَلِكَ يَسْقُطُ حِسَابِ الْمُنَجِّمِينَ "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۷؛ بشارة الاسلام، ص ۹۱؛ غیبت نعمانی، ص ۱۴۵؛ اعلام الوری، ص ۴۲۹؛ المهدی، ص ۱۸۷؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۴۰؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۹؛ المحجة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۲؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۲۷۰؛ اسعاف الراغبین، ص ۱۴۶.</ref>. "[[قائم]] {{ع}} [[قیام]] نمیکند مگر پس از [[وحشت]] شدید، [[زلزلهها]]، فتنهها و بلاهای فراگیری که بر [[مردم]] چیره شود و طاعونی پیش از آنها شایع شود و [[شمشیر]] برندهای در میان [[عرب]] پدید آید و [[اختلاف]] در میان [[مردم]] درافتد و امور مذهبی [[مردم]] مختل شود و حالشان دگرگون گردد و هر صبح و [[شام]] آرزوی [[مرگ]] کنند، و آن در اثر طغیان و پردهدری [[مردم]] است که به [[خون]] یکدیگر تشنه میشوند و [[خون]] همدیگر را میخورند"<ref>{{عربی|" لَا يَقُومَ الْقَائِمِ إِلَّا عَلَى خَوْفٍ شَدِيدُ وَ زلازل وَ فِتْنَةُ وَ بَلَاءٍ يُصِيبُ النَّاسِ وَ طَاعُونُ قَبْلَ ذَلِكَ وَ سَيْفُ قَاطِعُ بَيْنَ الْعَرَبِ وَ اخْتِلَافُ شَدِيدُ بَيْنَ النَّاسِ وَ تَشْتِيتِ وَ تَشَتُّتَ فِي دِينِهِمْ وَ تَغَيَّرَ مِنْ حَالِهِمْ حَتَّى يَتَمَنَّى المتمني الْمَوْتَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً مِنْ عَظَّمَ مَا يَرَى مِنَ كَلْبِ النَّاسِ وَ أَكْلُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً "}}؛ غیبت نعمانی، ص ۱۲۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۱، ۳۴۸؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۳۴؛ الزام الناصب، ص ۱۸۸، ۲۲۷؛ المهدی، ص ۱۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۹۲؛ الامام المهدی، ص ۲۲۸.</ref>. | ||
'''[[امام صادق]] {{ع}} میفرماید:'''"باد سیاهی اول صبح برمیخیزد و آنگاه زلزلهای روی دهد و قسمت اعظم آن (زوراء- [[بغداد]]) زیر آوار بماند"<ref>{{عربی|"ارْتِفَاعُ رِيحٍ سَوْدَاءَ بِهَا فِي أَوَّلِ النَّهَارِ وَ زَلْزَلَةٌ حَتَّى يَنْخَسِفَ كَثِيرٌ مِنْهَا"}}؛ المحجة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ص ۱۸۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ الملاحم و الفتن، ص ۱۶۴؛ المهدی، ص ۱۹۵.</ref>. این [[حدیث]] در پیرامون "[[زوراء]]" که به احتمال قوی [[بغداد]] است وارد شده، و در این زمینه [[روایات]] بسیاری هست که در بخش [[خروج سفیانی]] خواهد آمد. | |||
'''[[امام کاظم]] {{ع}} میفرماید:'''"فتنهها [[زمین]] را از کران تا کران فراگیرد و [[مسخ]] شدن در میان [[دشمنان]] [[حق]] و [[حقیقت]] فراوان گردد"<ref>{{عربی|" تُكْثِرُ الْفِتَنِ فِي آفَاقِ الْأَرْضِ ، وَ الْمَسْخُ فِي أَعْدَاءُ الْحَقِّ "}}؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج2، ص 570-600.</ref>. | '''[[امام کاظم]] {{ع}} میفرماید:'''"فتنهها [[زمین]] را از کران تا کران فراگیرد و [[مسخ]] شدن در میان [[دشمنان]] [[حق]] و [[حقیقت]] فراوان گردد"<ref>{{عربی|" تُكْثِرُ الْفِتَنِ فِي آفَاقِ الْأَرْضِ ، وَ الْمَسْخُ فِي أَعْدَاءُ الْحَقِّ "}}؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج2، ص 570-600.</ref>. |