←دربارهٔ کتاب
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==درباره کتاب== +== دربارهٔ کتاب ==)) |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
«[[الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن]]» معروف به «[[تفسیر ثعالبی]]» به [[زبان عربی]]، از [[عبدالرحمن بن محمد بن محمد مخلوف ثعالبی جزایری مالکی]] است که در سال ۷۸۶ق در الجزایر چشم به [[جهان]] گشود و در همان‌جا تحصیلاتش را آغاز و سپس تکمیل نموده و در [[طلب علم]] سفرهای فراوان داشت. وی [[شاگردان]] فراوانی را [[تربیت]] نمود و آثار مفیدی را از خود بر جای نهاد که مهم‌ترین آنها عبارتند از: | «[[الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن]]» معروف به «[[تفسیر ثعالبی]]» به [[زبان عربی]]، از [[عبدالرحمن بن محمد بن محمد مخلوف ثعالبی جزایری مالکی]] است که در سال ۷۸۶ق در الجزایر چشم به [[جهان]] گشود و در همان‌جا تحصیلاتش را آغاز و سپس تکمیل نموده و در [[طلب علم]] سفرهای فراوان داشت. وی [[شاگردان]] فراوانی را [[تربیت]] نمود و آثار مفیدی را از خود بر جای نهاد که مهم‌ترین آنها عبارتند از: «[[الانوار فی معجزات النبویه (کتاب)|الانوار فی معجزات النبویه]]»، «[[روضة الانوار و نزهة الاخیار (کتاب)|روضة الانوار و نزهة الاخیار]]»، «[[جامع الامهات فی احکام العبادات (کتاب)|جامع الامهات فی احکام العبادات]]»، «[[الذهب الإبریز فی غریب القرآن العزیز (کتاب)|الذهب الإبریز فی غریب القرآن العزیز]]»، «[[الارشاد فی مصالح العباد (کتاب)|الارشاد فی مصالح العباد]]»، «[[ریاض الصالحین (کتاب)|ریاض الصالحین]]» و «[[الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن (کتاب)|الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن]]»<ref>اعلام، ج۳، ص۳۳۱.</ref>. | ||
ثعالبی از [[عالمان]] بزرگ الجزایر و [[مفسر]] نامدار آن دیار محسوب می‌شود. ثعالبی، تفسیر [[ابن عطیه]] (المحرّر الوجیز) را که در بلاد [[مغرب]] مورد توجه همگان قرار گرفته بود با دقت مطالعه کرد و آن را به‌گونه‌ای تلخیص نمود و بر اساس ذوق و سلیقه خویش مطالبی را از آن کاست و نکاتی نیز بر آن افزود و نامش را «جواهر الحسان فی تفسیر القرآن» گذاشت. از آثارش چنین برمی‌آید که او دانشمندی [[آگاه]] به [[تاریخ]]، تفسیر، [[حدیث]]، اصول، [[کلام]] و [[ادب]] [[عرب]] بوده و در [[علم]] نحو و عروض نیز [[تسلط]] تام و تمامی داشته است. [[سال]] درگذشت او را ۸۷۵ ق ضبط نموده‌اند. | ثعالبی از [[عالمان]] بزرگ الجزایر و [[مفسر]] نامدار آن دیار محسوب می‌شود. ثعالبی، تفسیر [[ابن عطیه]] (المحرّر الوجیز) را که در بلاد [[مغرب]] مورد توجه همگان قرار گرفته بود با دقت مطالعه کرد و آن را به‌گونه‌ای تلخیص نمود و بر اساس ذوق و سلیقه خویش مطالبی را از آن کاست و نکاتی نیز بر آن افزود و نامش را «جواهر الحسان فی تفسیر القرآن» گذاشت. از آثارش چنین برمی‌آید که او دانشمندی [[آگاه]] به [[تاریخ]]، تفسیر، [[حدیث]]، اصول، [[کلام]] و [[ادب]] [[عرب]] بوده و در [[علم]] نحو و عروض نیز [[تسلط]] تام و تمامی داشته است. [[سال]] درگذشت او را ۸۷۵ ق ضبط نموده‌اند. | ||