محتوای زیارت ناحیه مقدسه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. '
جز (جایگزینی متن - 'مهدویت]]. {{پایان}} {{پایان}} == پانویس == {{پانویس}}' به 'مهدویت]]. {{پایان منبع جامع}} == پانویس == {{پانویس}}')
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. ')
خط ۱۹: خط ۱۹:
حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:


«[[ناحیه]]، در لغت به معنای جانب و جمع آن "نواحی" است. و در [[غیبت صغرا]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به آن تعبیر شده است<ref> ر. ک: طریحی، مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰</ref>. گاهی نیز از آن حضرت و [[نایب خاص]] او با تعبیر [[ناحیه]] یاد شده است. گویا این اصطلاح همانند برخی از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، برای کنایه از آن حضرت به کار رفته و بیشتر موارد به جهت [[تقیه]] مورد استفاده قرار گرفته است. این کلمه، بیشتر در [[کلام]] کسانی که به آن حضرت [[توقیع]] نوشته و پاسخ دریافت کرده‏‌اند، ذکر شده است؛ اگرچه در برخی بیانات نورانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیز این کلمه استعمال شده است<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۵۲۰، ح ۴۹</ref>.  
«[[ناحیه]]، در لغت به معنای جانب و جمع آن "نواحی" است. و در [[غیبت صغرا]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به آن تعبیر شده است<ref> ر. ک: طریحی، مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰</ref>. گاهی نیز از آن حضرت و [[نایب خاص]] او با تعبیر [[ناحیه]] یاد شده است. گویا این اصطلاح همانند برخی از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، برای کنایه از آن حضرت به کار رفته و بیشتر موارد به جهت [[تقیه]] مورد استفاده قرار گرفته است. این کلمه، بیشتر در [[کلام]] کسانی که به آن حضرت [[توقیع]] نوشته و پاسخ دریافت کرده‏‌اند، ذکر شده است؛ اگرچه در برخی بیانات نورانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیز این کلمه استعمال شده است<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۵۲۰، ح ۴۹</ref>.
::::::[[ابو الحسن اربلی]]، آن را رمزی بین [[شیعیان]] و آن حضرت و اطرافیان نزدیک او یاد کرده، می‌‏نویسد: "... و آن حضرت، ملقب است به [[حجّت]] و [[قائم]] و [[مهدی]] و [[خلف صالح]] و [[صاحب الزمان]] و [[صاحب]]، و [[شیعه]] از آن حضرت در [[دوران غیبت صغرا]] به [[ناحیه مقدسه]] تعبیر می‌‏کرده و این رمزی بود که [[شیعیان]]، آن حضرت را با آن می‏‌شناختند"<ref> اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۵۱۹</ref>.  
 
::::::اما [[زیارت ناحیه مقدسه]] زیارت‌نامه‏ای است که به [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نسبت داده شده است. مضامین بلند و نیز تأیید برخی از علمای [[شیعه]]، این نسبت را تقویت می‏‌کند<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۸</ref>. اگرچه برخی نیز به انتساب آن به حضرت [[امام مهدی|ولی عصر]]{{ع}} [[تردید]] کرده، آن را از نگارش‏‌های [[سید مرتضی]] دانسته‌‏اند<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۲۳۱، ح ۳۸: "و الظّاهر انّه من تألیف السّید المرتضی"</ref>. ممکن است گفته شود اصل [[زیارت]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} [[نقل]] شده است؛ اما [[سید مرتضی]] بخش‌‏هایی را به تناسب به آن افزوده است<ref>  ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۲۳۱، ح ۳۸</ref>.  
[[ابو الحسن اربلی]]، آن را رمزی بین [[شیعیان]] و آن حضرت و اطرافیان نزدیک او یاد کرده، می‌‏نویسد: "... و آن حضرت، ملقب است به [[حجّت]] و [[قائم]] و [[مهدی]] و [[خلف صالح]] و [[صاحب الزمان]] و [[صاحب]]، و [[شیعه]] از آن حضرت در [[دوران غیبت صغرا]] به [[ناحیه مقدسه]] تعبیر می‌‏کرده و این رمزی بود که [[شیعیان]]، آن حضرت را با آن می‏‌شناختند"<ref> اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۵۱۹</ref>.
::::::متن [[زیارت]]، خطاب به [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] است و نام یکایک آنان، بیشتر با ذکر اوصاف و خصوصیاتشان و نیز اسامی قاتلان آن [[شهدا]] در آن آمده است.
 
اما [[زیارت ناحیه مقدسه]] زیارت‌نامه‏ای است که به [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نسبت داده شده است. مضامین بلند و نیز تأیید برخی از علمای [[شیعه]]، این نسبت را تقویت می‏‌کند<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۸</ref>. اگرچه برخی نیز به انتساب آن به حضرت [[امام مهدی|ولی عصر]]{{ع}} [[تردید]] کرده، آن را از نگارش‏‌های [[سید مرتضی]] دانسته‌‏اند<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۲۳۱، ح ۳۸: "و الظّاهر انّه من تألیف السّید المرتضی"</ref>. ممکن است گفته شود اصل [[زیارت]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} [[نقل]] شده است؛ اما [[سید مرتضی]] بخش‌‏هایی را به تناسب به آن افزوده است<ref>  ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۲۳۱، ح ۳۸</ref>.
 
متن [[زیارت]]، خطاب به [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] است و نام یکایک آنان، بیشتر با ذکر اوصاف و خصوصیاتشان و نیز اسامی قاتلان آن [[شهدا]] در آن آمده است.


آغاز [[زیارت]]، این گونه است: {{متن حدیث|" السَّلَامُ‏ عَلَيْكَ‏ يَا أَوَّلَ‏ قَتِيلٍ‏ مِنْ‏ نَسْلِ‏ خَيْرِ سَلِيلٍ‏‏‏"}}
آغاز [[زیارت]]، این گونه است: {{متن حدیث|" السَّلَامُ‏ عَلَيْكَ‏ يَا أَوَّلَ‏ قَتِيلٍ‏ مِنْ‏ نَسْلِ‏ خَيْرِ سَلِيلٍ‏‏‏"}}
خط ۴۹: خط ۵۲:
#توصیف صحنه [[کربلا]]، [[شهادت]]، رنج‌ها و مصائب بازماندگان و قافله اسیران،
#توصیف صحنه [[کربلا]]، [[شهادت]]، رنج‌ها و مصائب بازماندگان و قافله اسیران،
#تحلیل بازتاب حادثه [[کربلا]] و غربت [[اسلام]] پس از [[شهادت]] و سوگواری کائنات و موجودات در [[شهادت]] [[ابا عبدالله]] {{ع}}،
#تحلیل بازتاب حادثه [[کربلا]] و غربت [[اسلام]] پس از [[شهادت]] و سوگواری کائنات و موجودات در [[شهادت]] [[ابا عبدالله]] {{ع}}،
#نیایش، [[دعا]] و طرح درخواست‌های [[امام زمان]] {{ع}} با [[پروردگار]]<ref>سلام موعود، دکتر سنگری، ص ۵.</ref>.  
#نیایش، [[دعا]] و طرح درخواست‌های [[امام زمان]] {{ع}} با [[پروردگار]]<ref>سلام موعود، دکتر سنگری، ص ۵.</ref>.
::::::این [[زیارت]] در کتاب اقبال [[سید بن طاووس]]، ص ٥٧٣ و نیز در [[بحار الانوار]]، ج ٩٨، ص ٢٦٩ [[نقل]] شده است<ref>فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ص ۲۲۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۰.</ref>.
 
این [[زیارت]] در کتاب اقبال [[سید بن طاووس]]، ص ٥٧٣ و نیز در [[بحار الانوار]]، ج ٩٨، ص ٢٦٩ [[نقل]] شده است<ref>فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ص ۲۲۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۰.</ref>.
}}
}}


۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش