آثار دعا و زیارت برای امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| مدخل اصلی    =   [[آثار دعا و زیارت امام مهدی]]

[[پرونده:13681078.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]

* «یکی از [[وظایف منتظران]]، [[دعا کردن]] برای [[سلامتی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. [[دعا کردن]] برای [[سلامتی]] [[حضرت]] آثار و [[برکات]] فراوانی دارد که عبارتند از:

# [[دعا]] نشان‌گر علاقه و [[محبت]] [[مسلمانان]] به ایشان است. اگرچه [[دوستی]] تمام [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} بخشی از [[ایمان]] و شرط‍‌ [[قبولی اعمال]] است، درعین‌حال [[دعا کردن]] در [[حق]] [[امام زمان]] {{ع}} موجب ازدیاد [[محبت]] آن [[حضرت]] در [[دل]] و در نتیجه موجب تقویت [[ایمان]] می‌گردد.

# [[دعا]] اظهار تجدید [[عهد]] و [[پیمان]] با آن [[حضرت]] است و محتوای [[پیمان]] با آن [[حضرت]] را [[دین‌داری]]، شریعت‌محوری و تصمیم قلبی بر [[اطاعت]] امر [[امام]]{{ع}} و [[یاری]] رساندن او با نثار [[جان]] و [[مال]] تشکیل می‌دهد. تجدید [[بیعت]] با آن [[حضرت]] {{ع}} کاری است که بعد از هرنماز از نمازهای پنجگانه یا در هر روز و یا در هر [[جمعه]] انجام آن [[مستحب]] است. هر روز بعد از [[نماز صبح]]، دعاهایی که مربوط‍‌ به وجود مبارک [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} است خوانده شود، بسیار مفید و مؤثر خواهد بود. دعای شریف {{عربی|"اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ..."}} و نیز "[[دعای عهد]]" شاهدی برای این سخن است.

# [[دعا]] سبب زنده نگه داشتن یاد [[امام غایب]] در [[دل]] [[منتظران]] می‌گردد. یاد [[امام زمان]] {{ع}} توجه به ارزش‌های [[دین]] و اصول [[اخلاقی]] را در [[دل‌ها]] زنده می‌کند و [[غفلت]] از یاد [[امام]]، یکی از [[دلایل]] عمده پژمردگی و سستی [[ارزش‌های الهی]] و انسانی در [[جوامع اسلامی]] است.

# کسی که [[سلامتی]] [[امام زمان]]ش برایش مهم است، مسلّماً آزردن آن [[حضرت]] برایش سخت است؛ در نتیجه [[دعا برای سلامتی]] آن [[حضرت]]، [[انسان]] را به انجام کارهایی وامی‌دارد که موجب [[خشنودی]] آن [[حضرت]] و در نتیجه سبب رسیدن به [[مقام]] [[رضوان]] الهی می‌گردد.

# [[دعا]] بسیار مؤثر است و موجب [[فرج]] آن [[حضرت]] و نیز [[فرج]] و [[گشایش در زندگی]] [[مؤمنان]] می‌شود.

# [[دعا]] موجب [[قرب الهی]] است. [[امام مهدی]]{{ع}} در خصوص [[زیارت آل یاسین]] می‌فرمایند: "هرگاه خواستید به وسیله ما به [[خداوند]] و به ما توجه کنید، این [[زیارت]] را که از جانب [[خداوند]] انشا شده است، بخوانید". این [[زیارت]] که از جهات مختلف محتوایی عمیق دارد، بسیار مورد تأکید و سفارش قرار گرفته است. این [[زیارت]] از ابتدا تا انتها، [[دعا برای سلامتی]]، تندرستی و بهروزی [[امام زمان]] {{ع}} است. در دعای بعد از این [[زیارت]] نیز معانی بلندی نهفته است؛ مانند: خدایا او ([[امام زمان]] {{ع}}) را از شر هر متجاوز و سرکشی و از شر همه خلق خود [[پناه]] ده و او را از حوادث یومیه، از پیش رو و از پشت سر و از طرف چپ، حفظ‍‌ و نگه‌داری کن و از این‌که آسیب و گزندی به او برسد، جلوگیری کن و در خصوص او، رسولت و [[خاندان]] رسولت را حفظ‍‌ نما و به دست مبارکش [[عدل و داد]] را پدیدار نما! {{عربی|"اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ..."}}.

* «[[دعا برای فرج]] [[امام زمان]] {{ع}} نه تنها منافاتی با حکمت‌های [[غیبت]] ندارد، بلکه خود می‌تواند از زمره همین حکمت‌ها به شمار آید. [[دعا برای فرج]] [[امام زمان]] {{ع}} به‌عنوان یک [[وظیفه]] و [[تکلیف]] در عصر [[غیبت]]، در [[روایات]] بسیاری مورد تأکید قرار گرفته است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و برخی از [[امامان]] بزرگوار {{عم}}، به چنین [[دعا]] کردنی امر فرموده‌اند و [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} نیز نه تنها [[شیعیان]] خود را به [[دعا کردن]] برای [[تعجیل فرج]] [[فرمان]] داده‌اند، بلکه کثرت [[دعا]] را از آنان خواسته‌اند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۸۵.</ref>.

کثرت [[دعا برای فرج]] [[امام عصر]] {{ع}}، حداقل این آثار را دارد:

# زدودن [[غفلت]] و بی‌توجهی نسبت به [[ظهور]] [[امام]]{{ع}}؛

# دور ماندن از آثار و عواقب این بی‌توجهی و [[غفلت]]؛

# انس با مسأله [[ظهور]] و [[فرج]] [[امام عصر]] {{ع}}؛

# انس و عادت نسبت به ذکر و یاد خود آن [[حضرت]] و برخورداری از آثار و [[برکات]] آن؛

# [[آمادگی]] روحی برای [[درک]] [[ظهور]]؛

# زیاد شدن علاقه و [[محبت]] [[انسان]] به مولا و [[امام زمان]]ش؛

# [[آمادگی]] برای گام برداشتن عملی در راه [[بندگی]] [[حضرت حق]] و [[تقرب]] به سوی او و ولی‌ اعظم او»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۴-۳۲۶.</ref>.

[[رده:پرسش]]