محمد بن ابی‌عمیر ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن ابی‌عمیر ازدی در تراجم و رجال]] - [[محمد بن ابی‌عمیر ازدی در تاریخ اسلامی]] - [[محمد بن ابی‌عمیر ازدی در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن ابی‌عمیر ازدی در معارف و سیره رضوی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
[[محمد بن ابی عمیر زیاد بن عیسی]]، مکنی به ابو [[احمد]]، یکی از [[غلامان]] [[مهلب بن ابی صفره]] بود. اصلیتش از [[بغداد]] بود و در آنجا [[زندگی]] می‌کرد. وی از [[راویان حدیث]] از [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} و [[امام رضا]]{{ع}} می‌باشد. او نزد [[شیعه]] و [[سنی]] [[جلیل]] القدر و [[عظیم]] المنزلت بود. در [[زمان]] [[امامت]] امام موسی کاظم{{ع}} به [[جرم]] این که شیعه بود، توسط [[سندی بن شاهک]] ۱۲۰ ضربه شلاق خورد و به [[دستور]] [[هارون]] الرشید، به مدت ۴ سال به [[زندان]] افتاد که با پرداخت ۵ هزار [[درهم]] [[آزاد]] گردید.
[[محمد بن ابی‌عمیر زیاد بن عیسی]]، مکنی به «ابو احمد»، یکی از [[غلامان]] [[مهلب بن ابی صفره]] بود. اصلیتش از [[بغداد]] بود و در آنجا [[زندگی]] می‌کرد. وی از [[راویان حدیث]] از [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} و [[امام رضا]]{{ع}} می‌باشد. او نزد [[شیعه]] و [[سنی]] [[جلیل]] القدر و [[عظیم]] المنزلت بود. در [[زمان]] [[امامت]] امام موسی کاظم{{ع}} به [[جرم]] این که شیعه بود، توسط [[سندی بن شاهک]] ۱۲۰ ضربه شلاق خورد و به [[دستور]] [[هارون]] الرشید، به مدت ۴ سال به [[زندان]] افتاد که با پرداخت ۵ هزار [[درهم]] [[آزاد]] گردید.


[[فضل بن شاذان]] [[روایت]] کرده است که: «روزی پدرم دست مرا گرفت و به نزد ابن ابی [[عمیر]] برد. از حجره‌ای بالا رفتیم که وی در آنجا بود و اطرافش عده‌ای از بزرگان بودند که او را [[احترام]] می‌کردند و بزرگ می‌داشتند. گفتم: این کیست؟ پدرم گفت: ابن ابی عمیر است».
[[فضل بن شاذان]] [[روایت]] کرده است که: «روزی پدرم دست مرا گرفت و به نزد ابن ابی [[عمیر]] برد. از حجره‌ای بالا رفتیم که وی در آنجا بود و اطرافش عده‌ای از بزرگان بودند که او را [[احترام]] می‌کردند و بزرگ می‌داشتند. گفتم: این کیست؟ پدرم گفت: ابن ابی عمیر است».


[[محمد بن ابی عمیر]]، دارای تألیفاتی چون: کتاب [[النوادر (کتاب)|النوادر]]، [[کبیر حسن (کتاب)|کبیر حسن]]، کتاب الاستطاعة و الافعال، کتاب [[الرد علی اهل القدر و الجبر (کتاب)|الرد علی اهل القدر و الجبر]]، کتاب الامامة، کتاب البداء کتاب [[المتعه مسائله الامام الرضا (کتاب)|المتعه مسائله الامام الرضا]]{{ع}} و... می‌باشد. وی به [[سال ۲۱۷ هجری]] قمری [[وفات]] کرد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۷۹-۲۸۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۶۳۴.</ref>
محمد بن ابی عمیر، دارای تألیفاتی چون: کتاب [[النوادر (کتاب)|النوادر]]، [[کبیر حسن (کتاب)|کبیر حسن]]، کتاب الاستطاعة و الافعال، کتاب [[الرد علی اهل القدر و الجبر (کتاب)|الرد علی اهل القدر و الجبر]]، کتاب الامامة، کتاب البداء کتاب [[المتعه مسائله الامام الرضا (کتاب)|المتعه مسائله الامام الرضا]]{{ع}} و... می‌باشد. وی به [[سال ۲۱۷ هجری]] قمری [[وفات]] کرد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۷۹-۲۸۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۶۳۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش