جاذبه و دافعه علی: تفاوت میان نسخه‌ها

همچنان که اشاره شد هم جاذبۀ علی {{ع}} ممتاز و برجسته است و هم دافعۀ او. علی {{ع}} مردی دشمن‌ساز بود. این یکی دیگر از افتخارات بزرگ او است. هر شخص مسلک‌دار و هدفدار و مبارز و انقلابی که در پی عملی ساختن هدف‌های مقدس خویش است و مصداق قول خدا است که در راه خدا می‌کوشند و از سرزنش سرزنش‌کنندگان بیم ندارند<ref>مائده، آیه ۵۴.</ref> دشمن‌ساز است؛ بنابراین دشمنانش به ویژه در زمان خودش، اگر از دوستانش بیشتر نباشند کمتر نبوده و نیستند. در میان اصحاب پیامبر {{صل}} هیچ‌کس مانند علی {{ع}} دوستان فداکار نداشت و هیچ‌کس هم مانند او دشمنانی چنین جسور و خطرناک نداشت. چون [[امام علی|علی]] {{ع}} در راه خدا از کسی پروا نداشت. قهراً دل‌های پر طمع را می‌آزرد. [[عدالت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} همواره موجب دشمن‌سازی او شده است؛ به خصوص در زمان حکومتش که تصمیم گرفت امتیازات ناروایی را که در دوران خلفا به افراد داده شده بود لغو کند، مخالفان بسیاری پیدا کرد. انعطاف‌پذیری او در امور کلی دین و عدالت برای او دشمن‌ساز بود.<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[جاذبه و دافعه علی (کتاب)|جاذبه و دافعه علی]] مجموعه آثار، ج ۱۶، ص ۲۸۹.</ref>

عدالت [[امام علی|علی]] {{ع}} چنان برای امتیازطلبان آزاردهنده بود که در کنار جهل و جمود خوارج دو عامل مهم قتل [[امام علی|علی]] {{ع}} به شمار می‌آیند.<ref>همان، ج ۴، ص ۹۹۱.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص۷۷ تا۸۱.</ref>

== منابع ==