ادریس بن ادریس بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

سر انجام در سال ۱۸۸ق، هنگامی که ادریس به یازده سالگی رسید، در جامع و لیلی با او [[بیعت]] کردند امور را به دست وی سپردند<ref>الاستقصاء لأخبار دول المغرب الأقصی، ج۱، ص۱۲۹؛ الأعلام ج۱، ص۲۷۸.</ref>. او را مؤسس [[واقعی]] [[دولت]] آل‌ادریس و صاحب [[مغرب]] [[لقب]] داده‌اند<ref>المسائل الجارودیة، ص۳؛ کتاب الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۰۵؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۲۵.</ref>. پس از آنکه پایه‌های دولت [[ادریس بن ادریس]] [[استحکام]] یافت، [[امیران]] و رؤسای سرزمین‌های اطراف برای [[ابراز دوستی]] نمایندگانی به حضور ادریس فرستادند. او [[عمیر بن مصعب ازدی]] معروف به خرطوم را به عنوان [[وزیر]] خود [[انتخاب]] کرد<ref>الاستقصاء لأخبار دول المغرب الأقصی، ج۱، ص۱۳۳.</ref> و شهر فاس را بنیاد گذارد<ref>المسائل الجارودیة، ص۷؛ الأعلام، ج۱، ص۲۷۸.</ref>. در این [[روزگار]]، اغلبیان که برای مقابله با آل‌ادریس از سوی عباسیان پا گرفته بودند می‌کوشیدند تا [[دولت]] آنان را براندازند. اما هواداری قبائل بزرگ [[مغرب]] از [[ادریس]]، مانع تهاجم آشکار اغلبیان و حتی [[عباسیان]] به وی بود<ref>تاریخ ابن خلدون، ج۱، ص۲۴.</ref>. او در نهایت با [[حمایت]] نیروهای بربر و عناصر [[عربی]] تلاش کرد [[دستگاه حکومت]] خود را تقویت کند و [[سرزمین]] تحت [[سلطه]] خویش را آباد سازد<ref>ادریسیان - یافته‌های جدید، ص۶۵.</ref>. وی در [[سال ۱۹۷ ق]] [[غزوات]] خود در بلاد مغرب را آغاز کرد و تا [[سال ۱۹۹ق]] توانست مناطقی از مصامده و تلمسان را [[تصرف]] کند<ref>الاستقصاء لأخبار دول المغرب الأقصی، ج۱، ص۱۳۴.</ref>. در نتیجه [[فتوحات]] وی، قلمرو ادریسیان گسترش یافت و مناطق جدیدی به آن افزوده شد<ref>ادریسیان - یافته‌های جدید، ص۶۸.</ref>. [[طبری]] در [[تاریخ]] خود اشاره کرده که وی اکنون [[امیر]] سرزمین‌های مغرب است و عباسیان را از [[اموال]] و [[خراج]] این مناطق [[محروم]] ساخته است<ref>تاریخ الطبری، ج۶، ص۴۱۷.</ref>.