←پرسش‌های وابسته
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۴۸: | خط ۱۴۸: | ||
به [[خدا]] [[سوگند]]! ما مسأله‌ای مهم‌تر از [[بیعت]] [[ابو بکر]]، نمی‌دیدیم، [[بیم]] داشتیم اگر [[مردم]] پراکنده شوند و بیعتی صورت نگیرد، پس از رفتن ما، انصار دست به بیعتی می‌زدند که ما ناگزیر می‌بایست بر خلاف [[میل باطنی]] خود از آنان [[پیروی]] کنیم و یا با آنها از در [[مخالفت]] درآییم که در این صورت [[فتنه]] و [[فساد]] به وجود می‌آمد...!<ref>صحیح بخاری، کتاب المحاربین، ج۶، حدیث ۶۴۴۲؛ سیره ابن هشام، ج۴، ص۳۰۸؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۴۴۷ چاپ مؤسسه اعلمی.</ref> | به [[خدا]] [[سوگند]]! ما مسأله‌ای مهم‌تر از [[بیعت]] [[ابو بکر]]، نمی‌دیدیم، [[بیم]] داشتیم اگر [[مردم]] پراکنده شوند و بیعتی صورت نگیرد، پس از رفتن ما، انصار دست به بیعتی می‌زدند که ما ناگزیر می‌بایست بر خلاف [[میل باطنی]] خود از آنان [[پیروی]] کنیم و یا با آنها از در [[مخالفت]] درآییم که در این صورت [[فتنه]] و [[فساد]] به وجود می‌آمد...!<ref>صحیح بخاری، کتاب المحاربین، ج۶، حدیث ۶۴۴۲؛ سیره ابن هشام، ج۴، ص۳۰۸؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۴۴۷ چاپ مؤسسه اعلمی.</ref> | ||
بدین‌گونه، اوضاع سیاسی، وضعیتی پیچیده‌تر و بغرنج‌تر به خود گرفت.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۱۶۳.</ref> | بدین‌گونه، اوضاع سیاسی، وضعیتی پیچیده‌تر و بغرنج‌تر به خود گرفت.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۱۶۳.</ref> | ||
==آثار منفی [[سقیفه]]== | |||
*خودسری در [[تصمیم‌گیری]]: شرکت‌کنندگان در گردهمایی سقیفه سفارشات [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را در مورد [[اهل بیت]] [[پاک]] وی، نادیده گرفتند و به [[دستورات]] صریح آن [[حضرت]] مبنی بر [[لزوم]] [[پیروی]] و [[تمسک]] به آنان، اهمیت قائل نشدند- فرضا- اگر از ناحیه [[رسول اکرم]]{{صل}} نیز سخنی درباره [[خلافت]] هیچ یک از [[خاندان]] آن بزرگوار صادر نشده بود و این خاندان از جنبه [[اصالت خانوادگی]]، [[خویشاوندی]] با [[پیامبر]] و [[اخلاق]]، [[جهاد]]، [[علم]]، عمل، [[ایمان]] و یا [[اخلاص]] بر دیگران امتیازی نداشته بلکه مانند سایر [[صحابه]] به شمار می‌آمدند، از نظر [[عقل]] و [[شرع]] و عرف چه مانعی داشت که انجام [[بیعت]] را تا پایان [[مراسم]] [[کفن و دفن]] [[پیکر مطهر]] رسول اکرم{{صل}} به تأخیر اندازند؟!<ref>النص و الاجتهاد، سید شرف الدین، ج۲۵ چاپ اسوة.</ref> انجام چنین عمل شتاب‌زده‌ای از این افراد برای جبران خلائی که در پی [[وفات رسول خدا]]{{صل}} به وجود آمد، اگر قرار بود بر چیزی دلالت کند قطعا دلیل بر این بود که باید [[روایات]] و یا زمینه‌سازی‌های قانونی [[رسول خدا]]{{صل}} در مورد اهل بیت را نادیده گرفت سپس به سرعت در پی به دست گرفتن زمام امور برآمد تا در صورت جریان امور به روال طبیعی، این سفارشات تأثیری بر جای ننهد. به همین دلیل [[عمر]] در مورد بیعت [[ابو بکر]] گفت: بیعت ابو بکر عملی بی‌تدبیرانه بود، [[خداوند]] [[مسلمانان]] را از [[شر]] آن مصون داشت، به هوش باشید اگر کسی دیگر بار چنین بیعتی انجام دهد او را بکشید<ref>تذکرة الخواص، ص۶۱، به صحیح بخاری کتاب الحدود، باب رجم الحبلی مراجعه شود.</ref>. | |||
*این بیعت در جمع [[اهل حل و عقد]] که در به دست آوردن [[اجماع]] و نیز [[مشروعیت]] [[انتخاب]]، شرطی اساسی به شمار می‌آمد، انجام نپذیرفت؛ زیرا در سقیفه با طبقه برجسته صحابه نظیر علی{{ع}} و عباس و [[عمار یاسر]] و [[سلمان]] و [[خزیمه بن ثابت]] و [[ابوذر]] و [[ابوایوب انصاری]] و [[زبیر بن عوام]] و [[طلحه]]، و [[ابی بن کعب]] و بسیاری دیگر، مشورتی صورت نگرفت | |||
*در شیوه [[بیعت گرفتن]] از [[مسلمانان]]، [[سختگیری]] و [[خشونت]] به کار گرفته شد و بسیاری از مسلمانان به [[زور]] وادار به [[بیعت]] شدند و تازیانه [[عمر]] در راستای [[اجرا]] و عملی شدن این بیعت نقش بزرگی ایفا کرد. | |||
*مفاهیم انحراف‌آمیز سقیفه | |||
# [[برتری]] جویی بر [[امت]] که با [[شعار]] «چه کسی در [[حکومت]] محمد با ما به [[ستیزه]] بر خواهد خواست؟!» نسبت به مسلمانان، [[اهانت]] روا داشتند. | |||
#تبدیل معنای [[نبوت]] [[الهی]] و [[جانشینی]] [[رسول اکرم]]{{صل}}، به حاکمیتی فامیلی که [[قدرت]] و [[مشروعیت]] خود را از [[انتخاب]] افراد [[قبیله]] به دست می‌آورد نه از [[دستورات]] [[آیین مقدس اسلام]]. | |||
# [[فرصت]] دادن به مسلمانان برای طرح تعدد قدرت و [[رقابت]] با کسی که [[خداوند]] طبق دستورات حکیمانه‌اش [[اطاعت]] وی را بر [[مردم]] لازم شمرده و به [[تمرد]] واداشتن مردم در برابر [[حاکم]] معصومی که به [[فرمان خدا]] [[منصوب]] شده بود چنان‌که (در مسأله [[جانشینی پیامبر]]) اظهار داشتند: امیری از ما و امیری از شما. | |||
#گردهمایی [[سقیفه]] زمینه مناسبی ایجاد کرد تا وجود امت و آراء آنان نادیده گرفته شود چنان‌که یک‌بار دیگر این مسأله در [[زمان]] تعیین جانشینی عمر، و بار سوّم هنگام [[مرگ عمر]] در شورایی که وی بر مسلمانان [[تحمیل]] کرد، تجسم یافت.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۱۷۴.</ref> | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||