بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | |||
| عنوان مدخل = ثعلبة بن ودیعه انصاری | |||
| مداخل مرتبط = [[ثعلبة بن ودیعه انصاری در قرآن]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
برخی وی را از زمره مسلمانانی دانستهاند که بدون عذر در [[غزوه تبوک]] شرکت نکردند.<ref>معرفة الصحابه، ج ۱، ص ۲؛ تجرید اسماء الصحابه، ج ۱، ص ۶۹.</ref> آوردهاند که او پس از [[آگاهی]] از [[نزول آیات]] در مذمّت [[مخالفان]]، از کار خود پشیمان شد و به همراه چند تن خود را به ستونهای [[مسجدالنبی]] بستند و [[عهد]] کردند تا [[پذیرش]] [[توبه]] خویش از جانب [[خدا]] به همان حال بمانند.<ref>اسدالغابه، ج ۱، ص ۲۴۵؛ الاصابه، ج ۱، ص ۵۲۳؛ الدرالمنثور، ج ۴، ص ۲۷۸.</ref> گویند: [[پیامبر]]{{صل}} پس از بازگشت از [[تبوک]] و اطلاع از [[اقدام]] آنها، از پذیرش توبه ایشان سر باز زد؛ امّا با [[نزول آیه]] {{متن قرآن|وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و دیگرانی هستند که به گناه خویش اعتراف دارند؛ کردار پسندیدهای را با کار ناپسندی دیگر آمیختهاند باشد که خداوند از آنان در گذرد که خداوند آمرزندهای بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۰۲.</ref>، پیامبر{{صل}} به [[مسجد]] رفت و قبولی توبه [[ثعلبه]] و همراهانش را به آنها مژده داد <ref>تفسیر ابو حمزه ثمالی، ص ۱۹۲؛ مجمع البیان، ج ۵، ص ۱۰۱؛ معرفة الصحابه، ج ۱، ص ۲.</ref> و بند از دست و پای آنها برگرفت. | برخی وی را از زمره مسلمانانی دانستهاند که بدون عذر در [[غزوه تبوک]] شرکت نکردند.<ref>معرفة الصحابه، ج ۱، ص ۲؛ تجرید اسماء الصحابه، ج ۱، ص ۶۹.</ref> آوردهاند که او پس از [[آگاهی]] از [[نزول آیات]] در مذمّت [[مخالفان]]، از کار خود پشیمان شد و به همراه چند تن خود را به ستونهای [[مسجدالنبی]] بستند و [[عهد]] کردند تا [[پذیرش]] [[توبه]] خویش از جانب [[خدا]] به همان حال بمانند.<ref>اسدالغابه، ج ۱، ص ۲۴۵؛ الاصابه، ج ۱، ص ۵۲۳؛ الدرالمنثور، ج ۴، ص ۲۷۸.</ref> گویند: [[پیامبر]]{{صل}} پس از بازگشت از [[تبوک]] و اطلاع از [[اقدام]] آنها، از پذیرش توبه ایشان سر باز زد؛ امّا با [[نزول آیه]] {{متن قرآن|وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و دیگرانی هستند که به گناه خویش اعتراف دارند؛ کردار پسندیدهای را با کار ناپسندی دیگر آمیختهاند باشد که خداوند از آنان در گذرد که خداوند آمرزندهای بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۰۲.</ref>، پیامبر{{صل}} به [[مسجد]] رفت و قبولی توبه [[ثعلبه]] و همراهانش را به آنها مژده داد <ref>تفسیر ابو حمزه ثمالی، ص ۱۹۲؛ مجمع البیان، ج ۵، ص ۱۰۱؛ معرفة الصحابه، ج ۱، ص ۲.</ref> و بند از دست و پای آنها برگرفت. | ||
پس از آن ثعلبه و همفکرانش [[اموال]] خود را به پیامبر{{صل}} بخشیدند تا در [[راه خدا]] [[صدقه]] دهد و گفتند: این همان اموالی است که مانع شرکت ما در [[جنگ]] شد؛ امّا آن [[حضرت]] ابتدا نپذیرفت و فرمود: در این باره [[دستوری]] ندارم. در این هنگام [[آیه]] {{متن قرآن|خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ}}<ref>«از داراییهای آنان زکاتی بردار که با آن آنها را پاک میداری و پاکیزه میگردانی و برای آنها (به نیکی) دعا کن که دعای تو (مایه) آرامش آنان است و خداوند شنوایی داناست» سوره توبه، آیه ۱۰۳.</ref>، {{متن قرآن|أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}<ref>«آیا ندانستهاند: خداوند است که از بندگانش توبه را میپذیرد و زکاتها را دریافت میدارد و خداوند است که توبهپذیر بخشاینده است؟!» سوره توبه، آیه ۱۰۴.</ref> نازل شد و در پی آن پیامبر{{صل}} یک سوم اموال ایشان را پذیرفت و بقیّه را به آنها باز گرداند.<ref>مجمع البیان، ج ۵، ص ۱۰۱.</ref> از فرجام وی اطلاعی در دست نیست.<ref>[[سید احمد سادات|سادات، سید احمد]]، [[ثعلبة بن ودیعه انصاری (مقاله)|مقاله «ثعلبة بن ودیعه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref> | پس از آن ثعلبه و همفکرانش [[اموال]] خود را به پیامبر{{صل}} بخشیدند تا در [[راه خدا]] [[صدقه]] دهد و گفتند: این همان اموالی است که مانع شرکت ما در [[جنگ]] شد؛ امّا آن [[حضرت]] ابتدا نپذیرفت و فرمود: در این باره [[دستوری]] ندارم. در این هنگام [[آیه]] {{متن قرآن|خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ}}<ref>«از داراییهای آنان زکاتی بردار که با آن آنها را پاک میداری و پاکیزه میگردانی و برای آنها (به نیکی) دعا کن که دعای تو (مایه) آرامش آنان است و خداوند شنوایی داناست» سوره توبه، آیه ۱۰۳.</ref>، {{متن قرآن|أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}<ref>«آیا ندانستهاند: خداوند است که از بندگانش توبه را میپذیرد و زکاتها را دریافت میدارد و خداوند است که توبهپذیر بخشاینده است؟!» سوره توبه، آیه ۱۰۴.</ref> نازل شد و در پی آن پیامبر{{صل}} یک سوم اموال ایشان را پذیرفت و بقیّه را به آنها باز گرداند.<ref>مجمع البیان، ج ۵، ص ۱۰۱.</ref> از فرجام وی اطلاعی در دست نیست.<ref>[[سید احمد سادات|سادات، سید احمد]]، [[ثعلبة بن ودیعه انصاری (مقاله)|مقاله «ثعلبة بن ودیعه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:000060.jpg|22px]] [[سید احمد سادات|سادات، سید احمد]]، [[ثعلبة بن ودیعه انصاری (مقاله)|مقاله «ثعلبة بن ودیعه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۹''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||