←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صفات الهی | عنوان مدخل = اول و آخر | مداخل مرتبط = اول و آخر در قرآن - اول و آخر در کلام اسلامی | پرسش مرتبط = }} == مقدمه == دو صفت از صفات ثبوتی خداوند است. در قرآن کریم واژه «الأوّل» ۲ بار، «اوّل» ۲۲ بار...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
خداوند در [[برّ]] و [[نیکی]] کردن اول است و در [[جود]] و [[بخشش]] به مخلوقات خود آخر. <ref>کشف الاسرار وعدة الابرار، ج۹، ص۴۷۷</ref> | خداوند در [[برّ]] و [[نیکی]] کردن اول است و در [[جود]] و [[بخشش]] به مخلوقات خود آخر. <ref>کشف الاسرار وعدة الابرار، ج۹، ص۴۷۷</ref> | ||
او در شرح و بسط قلب‌ها اول است و در [[بخشش گناهان]] آخر. <ref>تفسیر [[روح]] الجنان، ج۱۱، ص۳۷ | او در شرح و بسط قلب‌ها اول است و در [[بخشش گناهان]] آخر. <ref>تفسیر [[روح]] الجنان، ج۱۱، ص۳۷</ref> و.... | ||
حاصل آنکه با توجه به [[روایات]] مأثوره و نظرات [[اندیشمندان اسلامی]]، می‌‌توان معنای صفات اول و آخر را در مورد خداوند، موجود بدون ابتدا و بدون انتها، موجودی که قبل و بعد از آن موجود دیگر نیست، و مبدأ و [[غایت]] هستی دانست<ref>التوحید، ص۱۹۴، الذخیرة، ص۵۷۷، تفسیر القرآن الکریم، ص۱۵۴</ref>.<ref>[[مهدی عزیزان|عزیزان، مهدی]]، [[اول و اخر (مقاله)|مقاله «اول و اخر»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۵۳۱-۵۳۶.</ref> | حاصل آنکه با توجه به [[روایات]] مأثوره و نظرات [[اندیشمندان اسلامی]]، می‌‌توان معنای صفات اول و آخر را در مورد خداوند، موجود بدون ابتدا و بدون انتها، موجودی که قبل و بعد از آن موجود دیگر نیست، و مبدأ و [[غایت]] هستی دانست<ref>التوحید، ص۱۹۴، الذخیرة، ص۵۷۷، تفسیر القرآن الکریم، ص۱۵۴</ref>.<ref>[[مهدی عزیزان|عزیزان، مهدی]]، [[اول و اخر (مقاله)|مقاله «اول و اخر»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۵۳۱-۵۳۶.</ref> | ||