علم لدنی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نبوت}}

[[غیب]] امری [[حسی]] و [[باطنی]] در مقابل [[شهود]] و ظاهر است. [[علم غیب]] که به [[امور غیبی]] و باطنی تعلق دارد، اکتسابی نیست و [[علم]] آن به دست [[خداوند]] است. [[علم لدنی]] علم به همه چیز است و با [[علمی]] که انسان‌های عادی می‌آموزند تفاوت دارد. این علم افاضۀ بی‌واسطۀ دانش، از ناحیۀ خداوند به برخی از بندگان شایسته است. علم لدنی شامل علم غیب است و بین این دو علم نسبت عموم و خصوص من وجه از نسب اربع برقرار است. علم لدنی و علم غیب هر دو، تعبیری از یک حقیقت‌اند که مؤلفۀ اصلی آن پنهان بودن از دیگران است. امور غیبی اگر در "[[لوح محفوظ]]" ثبت شود هیچ‏گونه دگرگونی در آن رخ نمی‌‏دهد و جز خداوند احدی از آن [[آگاه]] نیست ولی علم به مقتضیات در "[[لوح محو و اثبات]]" ضبط می‌شود و برخی از خاصان درگاه خداوند از جمله [[انبیا]] و [[معصومان]] از آن [[آگاهی]] دارند. امور مخفی دست یافتنی، [[حقایق]] دست نایافتنی و رازهای درونی [[انسان]] از مصادیق مهم علم لدنی است. در [[قرآن کریم]] آیاتی در مورد علم لدنی وجود دارد که این علم را بالاصاله و مستقلا مختص خداوند می‌‌داند و در مواردی خداوند این علم را به برخی از بندگان خاص خود افاضه می‌‌فرماید.