←افضلیت
(←افضلیت) |
(←افضلیت) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
امام باید [[افضل افراد امت]] باشد در همه آنچه که کمال نفسانی شمرده میشود به خاطر این که امام جلودار امت است و جلودار باید از دیگران افضل باشد؛ زیرا مقدم داشتن ناقص بر کسی که از او برتر و کاملتر است از نظر [[عقل]] مردود است<ref>قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref>. | امام باید [[افضل افراد امت]] باشد در همه آنچه که کمال نفسانی شمرده میشود به خاطر این که امام جلودار امت است و جلودار باید از دیگران افضل باشد؛ زیرا مقدم داشتن ناقص بر کسی که از او برتر و کاملتر است از نظر [[عقل]] مردود است<ref>قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref>. | ||
مباحث مربوط به «[[افضلیت امام]]» از آن جهت حائز اهمیت است که در [[استدلال]] [[امامیه]] به [[آیات امامت]] و [[ولایت]] و نیز [[آیات]] [[فضائل | مباحث مربوط به «[[افضلیت امام]]» از آن جهت حائز اهمیت است که در [[استدلال]] [[امامیه]] به [[آیات امامت]] و [[ولایت]] و نیز [[آیات]] [[فضائل ائمه اطهار]]{{عم}}] در [[اثبات]] [[جانشینی بلافصل]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} از [[نسل]] ایشان بدان استناد شده و اساساً [[کارایی]] عمده و فراوانی دارد. در واقع [[مفسران]] گرانقدر امامیه با استناد به [[لزوم افضلیت امام]] قائل به [[خلافت]] بلافضل امیرمؤمنان علی{{ع}} گردیده و آن را به اثبات رساندهاند. | ||
به هر حال از آنچه آمد، هم تعریف «[[افضلیت]]» بهدست آمد - که مقصود از آن [[برتری]] مطلق است - و هم [[ادله]] افضلیت؛ ولی به جهت اهمیت موضوع [[شایسته]] است ادله افضلیت به نیکویی بررسی گردد.<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۶۵.</ref> | به هر حال از آنچه آمد، هم تعریف «[[افضلیت]]» بهدست آمد - که مقصود از آن [[برتری]] مطلق است - و هم [[ادله]] افضلیت؛ ولی به جهت اهمیت موضوع [[شایسته]] است ادله افضلیت به نیکویی بررسی گردد.<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۶۵.</ref> |