آستان قدس رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

==تشکیلات اداری - پیشینه==

با این اوصاف، اداره حرم مطهر که دوره‌های آغازین شکل‌گیری خود را می‌گذرانید، ناگزیر باید صاحب [[مسئول]] و متصدی می‌شد. این مهم به دست [[سادات حسینی]] و موسوی و نقبای آنان افتاد. نسخه‌های [[قرآن کریم]] اهدا شده به [[حرم مطهر]] که قدیمی‌ترین نمونه‌های بازمانده آن به ۳۲۷ق می‌رسد، نشان می‌دهد که در این [[زمان]]، بقعه [[مطهر]] [[رضوی]] [[هویت]] مستقلی پیدا کرده و اهمیت خاصی داشته است. سنگاب خوارزم‌شاهی و کاشی‌های زرین‌فام کار شده در هسته مرکزی حرم مطهر از ۵۸۰ق به بعد، رونق بیشتر این مجموعه را در سده ششم و هفتم می‌نمایاند. در فاصله زمانی میان [[حمله]] [[مغول]] و استقرار ایلخانان تا پایان دوره تیموریان، [[تشیع]] قوت گرفت و [[سادات رضوی]] نیز در کنار [[سادات موسوی]] در اداره حرم مطهر وارد شدند. در ابتدا اداره این مجموعه ساده بود و کلیدداری آن در [[اختیار]] نقبای [[سادات]] قرار داشت. این [[نقبا]] [[سرپرستی]] [[شیعیان]] منطقه توس را در اختیار گرفته و از لحاظ [[خانوادگی]]، معروف‌ترین و فاضل‌ترین سادات بودند و اموری چون [[تربیت]] [[فرزندان]] سادات، رفع احتیاجات [[مالی]]، [[قضاوت]] میان سادات و تحقیق در انساب آنها را بر عهده داشتند. پیش از توسعه تشکیلات [[حرم]]، سرپرستی حرم بیشتر جنبه [[معنوی]] داشت و بزرگان سادات هر دوره، به دلیل برخورداری از [[موقعیت اجتماعی]] و مذهبی، آن را در اختیار داشتند<ref>«نگاهی کوتاه به تاریخچه تشکیلات اداری اماکن متبرکه”، مشکوة، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref>. ساخت [[مسجد]] گوهرشاد و چند [[مدرسه علمیه]] در کنار حرم ایجاد [[صحن]] برای حرم و گسترش فضاهای اطراف حرم مانند دارالسیاده و دارالحفاظ و مسافرت‌های متعدد و اهدای اشیایی به حرم، نظیر قندیل طلا و پنجره فولادی توسط شاهرخ و سایر [[رجال]] [[سیاسی]]، نویدبخش فصلی نو در توجه به حرم رضوی و به تبع آن، گسترش تشکیلات [[اداری]] این مجموعه بود. خنجی، [[مورخ]] ازبکان، هنگامی که شیبک‌خان ازبک [[مشهد]] را در سال ۹۱۱ق گشود، گروه حفاظ [[منظم]]، نقاره‌چیان و [[خادمان]] حرم مطهر را که از سادات و نقیبان بودند ذکر کرده و حتی به نفایس [[خزانه]] حرم نیز اشاره کرده است. این تشکیلات برای خود [[هویت]] مستقلی داشتند و با [[علم]] سبز و [[شمشیر]] حضور خان ازبک را در [[حرم]] گرامی داشتند<ref>مهمان‌نامه بخارا، ص۳۳۹، ۳۴۶.</ref>.