آفرینش انسان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در رمز [[آفرینش آدم]] از [[خاک]] می‌توان گفت: چون غرض از [[آفرینش انسان]]، ایجاد کوْن (وجود) جامعی بود که مشتمل بر همه حضرات [[خمس]] و عوالم کلیه باشد، وجود [[آدم]] {{ع}} باید حضرت [[شهادت]] مطلقه را که همان [[عالم حسی]] است نیز در بگیرد<ref>شرح فصوص الحکم، ص ۸۹.</ref>. وجوه دیگری در رمز [[آفرینش آدم]] {{ع}} از [[خاک]] ذکر شده است؛ مانند اینکه:

#ستار باشد؛

#با [[زمین]] که در آن [[خلیفه]] است، ارتباط و سنخیت بیش تری داشته باشد؛

==تسویه [[آدم]] و دمیدن [[روح]] در او==

[[علامه طباطبایی]] با استفاده از [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: من بر آنم بشری از گلی خشک برآمده از لایی بویناک، بیافرینم؛» سوره حجر، آیه ۲۸.</ref> و {{متن قرآن|فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ}}<ref>«پس هنگامی که او را باندام برآوردم  و در او از روان خویش دمیدم، برای او به فروتنی در افتید!» سوره حجر، آیه ۲۹.</ref> [[آفرینش]] تدریجی [[آدم]] را بعید ندانسته است؛ به این معنا که در مرحله اول، جمع اجزا، در مرحله دوم، تسویه و تنظیم آنها و در مرحله سوم، نفخ [[روح]] صورت پذیرفته باشد<ref>المیزان، ج ۱۲، ص ۱۵۴.</ref>.

==[[آفرینش آدم]] و فرضیه [[تکامل]]==

[[علامه طباطبایی]] می‌گوید: ممکن است برخی برای اثبات فرضیه [[تکامل]] به [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ}}<ref>«خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۳۳.</ref> [[استدلال]] کنند؛ بدین سان که {{متن قرآن|اصْطَفَى}} به معنای برگزیدنِ نخبه هر چیزی است و [[برگزیدن]] [[آدم]] در صورتی است که در زمان وی، افرادی به [[عقل]] مجهز نبوده‌اند و [[خداوند]]، [[آدم]] رااز میان آنان [[برگزیده]] و به [[عقل]] مجهز کرده است؛ در نتیجه، [[آدم]] با جهش خدایی از یک نوع [[جنبنده]] به نوعی دیگر منتقل شده؛ آنگاه [[نسل]] او فزونی گرفت و [[نسل]] [[انسان]] ناقصِ اولی، رو به نقصان نهاد تا منقرض گردید؛ اما با توجه به کلمه {{متن قرآن|الْعَالَمِينَ}} که بر سر آن "ال" آمده است و افاده عموم می‌کند، مقصود این است که [[آدم]]، [[نوح]]، [[آل عمران]] و [[آل ابراهیم]] بر تمام معاصران خویش و آیندگان [[برتری]] داشته و از میان آنان [[برگزیده]] شده‌اند؛ با این تفاوت که [[برگزیدگی]] [[آدم]] {{ع}} فقط بر آیندگان است و در [[آیه]]، هیچ دلیلی بر [[گزینش]] [[آدم]] از بین انسان‌های اولی وجود ندارد. وی در جای دیگر می‌گوید: آیاتی را که پیش از این، مورد توجه قرار دادیم، مبدأ پیدایش [[نسل]] [[انسان]] را به یک جفت [[انسان]] نسبت می‌دهد که خود آن دو، نسلِ کسی نبوده و از هیچ [[جان]] داری زاده نشده‌اند<ref>المیزان، ج ۱۶، ص ۲۵۸.</ref>. [[تورات]] نیز بر [[آفرینش]] ابتدایی [[آدم]] از [[خاک]] صحه می‌گذارد و از این جهت با [[قرآن]] سازگار است؛ آنجا که می‌گوید: [[خداوند]] [[آدم]] را از [[خاک]] [[زمین]] بسرشت و در بینی وی [[روح]] [[حیات]] دمید و [[آدم]]، نَفْس زنده شد<ref>کتاب مقدس، پیدایش ۲: ۷.</ref>.

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}