ابان بن صالح: تفاوت میان نسخه‌ها

ابان بن صالح<ref>ر.ک: الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۳۶؛ التاریخ الکبیر، ج۱، ص۴۵۱، ش۱۴۴۳؛ معرفة الثقات، ج۱، ص۱۹۸، ش۱۴؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۲۹۷، ش۱۰۹۱؛ الثقات (ابن حبان)، ج۶، ص۶۷؛ التعدیل و التجریح، ج۱، ص۳۹۷، ش۱۳۱؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۶، ص۱۴۱، ش۳۳۵؛ تهذیب الکمال، ج۲، ص۹، ش۱۳۷؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۵؛ اکمال تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۶۰، ش۱۷۵؛ تقریب التهذیب، ج۱، ص۵۱، ش۱۳۷؛ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۸۲، ش۱۶۸؛ التحفة اللطیفه، ج۱، ص۶۰. </ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] دیده می‌شود که به نقل از کتاب [[البعث و النشور (کتاب)|البعث و النشور]] تألیف «[[احمد بن حسین بیهقی]]» است: {{متن حدیث|فأما الحديث الذي أخبرنا به أبوعبدالله الحافظ بالإسناد عن محمد بن خالد الجندي، عن أبان بن صالح، عن الحسن<ref>مقصود از راوي «حسن البصري» است؛ زيرا وي از «مالك بن انس» روايت مي‌كند. (ر.ك: السنن الكبري (بيهقي)، ج۵، ص۲۵۰؛ تاريخ مدينة دمشق، ج۲۱، ص۴۱۰).</ref>، عن أنس بن مالك أن النبي{{صل}} قال: لا يزداد الأمر [الا] شدة، ولاالناس إلا شحاً، ولا الدنيا إلا إدباراً. ولا تقوم الساعة إلا علي شرار الناس. ولا مهدي إلا عيسي بن مريم. فهذا حديث تفرد به محمد بن خالد الجندي}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۸، ص۴۸۱؛ مجمع البیان، ج۷، ص۱۰۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۱۹.</ref>

ابان بن صالح در [[زمان]] «[[عمر بن عبدالعزیز]]» <ref>ر.ک: صحیح ابن حبان، ج۱۵، ص۴۸.</ref> می‌زیسته و روزی به دیدارش می‌رود و عمر بن عبدالعزیز از وی می‌پرسد آیا نام شما در [[دیوان]] ما ثبت است و ایشان در جواب می‌گویند که در زمان خلفای قبل از شما [[دوست]] نداشتم نام من در [[دیوان]] باشد؛ ولی در [[زمان]] شما ابایی ندارم؛ سپس عمر بن عبدالعزیز دستور می‌دهد نامش را در دیوان بنویسند و برایش مقرری در نظر بگیرند<ref>ر.ک: الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۳۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۱۹-۱۲۱.</ref>

«[[ابن حجر]]» وی را از طبقه پنجم شمرده است<ref>{{عربی|أبان بن صالح بن عمیر بن عبید القرشی...، من الخامسة}}. (تقریب التهذیب، ج۱، ص۵۱، ش۱۳۷).</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۲۱-۱۲۲.</ref>

شماری از شاگردان وی: [[ابراهیم بن ابی عبلة مقدسی]]، [[اسامة بن زید لیثی مدنی]]، [[اسحاق بن عبدالله ابن ابی فروة]]، [[احارث بن یعقوب]]، [[خالد بن الیاس]]، [[سعد بن اسحاق بن کعب بن عجرة]]، [[عبدالله ابن عامر اسلمی]]، [[عبدالملک بن عبدالعزیز بن جریج]]، [[عبیدالله بن ابی جعفر]]، [[عقیل بن خالد ایلی]]، [[محمد بن اسحاق بن یسار]]، [[محمد بن خالد جندی]]، [[محمد بن عجلان]]، [[موسی بن خلف عمی]]، [[موسی ابن عبیدة ربذی]]<ref>تهذیب الکمال، ج۲، ص۱۰، ش۱۳۷.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۲۲-۱۲۳.</ref>