گونه‌شناسی اندیشه موعود در ادیان (مقاله)
گونه‌شناسی اندیشه موعود در ادیان عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی موضوع و اعتقاد به موعودی نجات‌بخش که در آینده خواهد آمد می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۶ صفحه‌ای به قلم علی موحدیان عطار نگاشته شده و در فصلنامه هفت آسمان (شماره ۱۲ و ۱۳، زمستان ۱۳۸۰ و بهار ۱۳۸۱) منتشر گشته است.[۱]
| گونه‌شناسی اندیشه موعود در ادیان | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | علی موحدیان عطار |
| موضوع | مهدویت در ادیان |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه هفت آسمان |
| وابسته به | مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان ۱۳۸۰ و بهار ۱۳۸۱ |
| شماره | ۱۲ و ۱۳ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۰۷ تا ۱۳۰ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله می‌نویسد: «منجی موعود در معنای عامش، از خصایص اندیشه بشری است. تا آن جا که می‌‌نگریم، تقریباً قوم و مردمی را نمی‌بینیم که به نوعی سرِ این سودا نداشته باشند. اما نگاه مردمان به افق تاریخ از یکدیگر متفاوت است، و به تبَع، موعودشان گونه گون. پس دو کار باید کرد: یکی این که موعود ملل و نحل را بازشناسیم، و دیگر آن که گونه‌های اصلی این باور را معلوم نماییم. در این بررسی، نویسنده پس از طرح گونه‌های اصلی این اندیشه، تلقی‌های مختلف از موعود ـ به جز تلقی‌های اسلامی ـ را در این گونه‌ها بازشناخته است. طرح تلقی‌های مختلف مسلمانان را از موعود و سنخ‌شناسی آنها به مجالی دیگر وانهاده‌ایم»[۱].
فهرست مقاله
دربارهٔ پدیدآورنده
