بحث:دارالاسلام در فقه سیاسی
دارالاسلام در سیره سیاسی پیامبر اعظم
دارالاسلام به سرزمینی گفته می‌شود که بیشتر مردم آن، مسلمانند و در انجام دادن امور دینی خود و برپا داشتن شعایر دینی از آزادی عمل و امنیت جانی و مالی برخوردارند و در جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه نفوذی چشم‌گیر دارند و دارالکفر سرزمینی است که همه یا بعضی از شرط‌های یادشده را ندارد[۱]. در دارالاسلام روابط و مناسبات دولت اسلامی با اهل الذمّه و مستأمنون نیز همانند روابطش با مسلمانان است و ملزم است همانند مسلمانان از آنان محافظت و حراست کند.[۲]
پانویس
- ↑ علی اکبر کلانتری، «دارالاسلام و دارالکفر و آثار ویژه آن دو»، مجله فقه، ش۱۰، ص۳۳ - ۱۱۵.
- ↑ فراتی، عبدالوهاب، مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»، سیره سیاسی پیامبر اعظم ص ۱۶۶.