حارث بن عمرو طائی
آشنایی اجمالی
برخی نام پدر وی را «عمر» هم آورده‌اند که تصحیف به حذف «واو» است[۱]، ابن حبان[۲] بدون اشاره به مطلبی، وی را در زمره صحابه ساکن در شام یاد کرده، می‌گوید: وی فرمانده لشکر در جنگ ارمینیه بود و در همان جنگ نیز کشته شد[۳]. خلیفة بن خیاط[۴] نیز از شخصی به نام حارث بن عمرو طائی نام برده، می‌گوید: در سال ۱۰۷ هجری مسلمة بن عبدالملک که از طرف هشام بن عبد الملک والی ارمینیه شد، حارث بن عمرو را به ارمینیه فرستاد؛ چنان که ابن عساکر[۵] نیز گفته است عمر بن عبد العزیز او را به عمارت بلقاء فرستاد و بلاذری[۶] نیز او را از والیان یزید بن عبدالملک[۷] دانسته است. ابن عساکر[۸] در یک جا تاریخ درگذشت حارث بن عمرو را به سال ۱۰۸ و در ارمینیه دانسته و در جای دیگر[۹] گفته است: مسلمة بن عبدالملک در سال ۱۱۲ او را به جانشینی خود در تعقیب ترکان گماشت[۱۰]. بنابراین، باید تا سال ۱۱۲ زنده باشد که در این صورت درگذشت او به سال ۱۰۸ صحیح نخواهد بود. بنابراین، با توجه به تاریخ فوت وی نمی‌توان نام وی را در شمار صحابه آورد.[۱۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۵۷.
- ↑ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۵.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۰.
- ↑ خلیفه بن خیاط، التاریخ، ص۲۶۴.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۵۷.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۴۳.
- ↑ حکومت، ص۱۰۴.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۵۷.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۵۷ و ج۵۸، ص۳۵.
- ↑ و بنگرید: یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۲۹؛ طبری، تاریخ، ج۷، ص۷۱.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «حارث بن عمرو طائی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۸۲-۴۸۳.