عبدالرحمن بن حجر بن عدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

عبدالرحمن فرزند حجر بن عدی از شیعیان مخلص امیرالمؤمنین(ع) بود که زیاد بن ابیه وی را به همراه پدرش حجر بن عدی به شام فرستاد تا به دست معاویه به قتل برسند. موقعی که جلادان معاویه در مرج عذرا خواستند حجر بن عدی را به شهادت برسانند، حجر بن عدی به آنها گفت: اگر قرار است فرزندم را بکشید اول او را بکشید، بعد مرا! آن جلادان از خدا بی‌خبر ابتدا عبدالرحمان را به شهادت رساندند. کسی از حجر بن عدی پرسید: چرا چنین خواستی که به عزای فرزندت بنشینی؟ گفت: ترسیدم اگر پسرم شمشیر دشمن را به گلوی من ببیند از ولایت حضرت علی(ع) دست بردارد، و در روزی که خداوند به صابرین وعده آن را داده است با او جمع نشوم، لذا خواستم او هم در راه حضرت علی(ع) به شهادت برسد[۱].

مخفی نماند با تحقیقی که انجام دادیم نام عبدالرحمان فرزند حجر بن عدی در کتاب‌های معتبر جزو یاران حجر بن عدی نیامده است.

بنابراین عبدالرحمان طبق سندی که آوردیم مانند پدرش حجر بن عدی از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بوده است اما در زمره شهدای حجر بن عدی و یارانش نبوده است.[۲]

منابع

پانویس

  1. اصحاب الإمام امیرالمؤمنین(ع)، ج۱، ص۳۲۹، ش۶۱۸.
  2. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۱-۸۲۲.