مقام اجتباء الهی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مقام معصوم و مرتبط با مدخل اجتباء است. مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مقام معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

از جمله مقامات امامان معصوم(ع) مقام اجتباء که در زیارت جامعه کبیره با عبارت " وَ اجْتَبَاكُمْ‏ بِقُدْرَتِهِ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏" آمده است.

واژه شناسی لغوی

امامان معصوم(ع)؛ برگزیدگان خداوند

  • "اجتباء"، "گزینش" است و به معنای "برگزیده‌گزینی" است؛ یعنی: "خداوند با توانایی خود، شما را برگزید". هر موجودی در نظام هستی برای مأموریّتی برگزیده می‌شود، به قدرت الهی است لکن چون گزینش ائمه اطهار(ع) برای ایفای رسالتی خاص در جهان هستی و بر عهده گرفتن خلافت الهی، اهمیتی ویژه دارد"، به گونه‌ای ویژه، به قدرت خدا اشاره شده است، در نتیجه گزینش آنان نیز ویژه خواهد بود[۱].
  • "اجتباء" در همه جای قرآن در "برگزیدن پیامبران" به کار رفته است مگر آیه:﴿﴿ وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُواْ لَوْلاَ اجْتَبَيْتَهَا [۲][۳].
  • منظور کفّار این بود که حضرت، آیه‌ها را خودش می‌آورد و مربوط به خدا نیست، لذا می‌گفتند: چرا آیه‌ها را جمع و جور نکردی و نیاوردی؟[۴].
  • راغب اصفهانی می‌گوید: "اجتبای بنده از سوی خداوند این است که او را از فیض ویژه‌ای که بدون سعی و تلاش حاصل شود، بهره‌مند گرداند؛ مقامی که تنها برای انبیا و برخی از کسانی که همانند صدّیقین و شهدا قریب الافق با انبیا هستند، به دست می‌آید"[۵][۶].
  • فخر رازی گوید: "اجتبا وقتی در حقّ انبیا به‌کار می‌رود، تفسیری جز نبوّت ندارد"[۷][۸].
  • آلوسی بغدادی گوید:"با توجّه به این که ریشه اجتبا از جبی است -که به معنای جمع است- مجتبی کسی است که خوبی‌ها در او جمع شده تا دیگری او را برگزیده و نزدیک به خود ساخته است"[۹][۱۰].
  • جلوه‌ای از قدرت نمایی خداوند را باید در همین برگزیدگان دید؛ یک پیغمبر و این همه کمالات، یک علی و این همه کمالات[۱۱].

منابع

پانویس

  1. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۷.
  2. آنگاه که آیه‌ای نیاوردی، می‌گویند: چرا آنها را جمع نکردی؟!؛ سوره اعراف، آیه: ۲۰۳.
  3. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۷.
  4. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۷.
  5. المفردات، ص:۸۷.
  6. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۸.
  7. المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص:۴۳.
  8. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۸.
  9. المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص:۴۳.
  10. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۸.
  11. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص:۱۸۸.