کرامت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل کرامت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

واژه‌شناسی لغوی

کرامت، بزرگی ورزیدن، جوانمرد گردیدن، بزرگی، بزرگواری، جوانمردی و بخشندگی است[۱]. "کرم" اگر وصف خدا قرار گیرد، اسم است برای احسان و نعمتهای ظاهری او و اگر وصف انسان باشد اسم است برای اخلاق و افعال پسندیده ای که از او ظاهر می‌شود[۲]. کرامت، عزّت همراه با تفوّق و برتری در نفس شیء است، نه برتری طلبی نسبت به دیگری و از آثار آن جود و سخاوت، گذشت و... می‌باشد و خصوصیّات آن به حسب مصادیق و موارد فرق می‌کند[۳]. در این مدخل از واژه "کرم" و مشتقّات آن و بعضی جملات که مفید معنای کرامت باشد، استفاده شد[۴].

عوامل کرامت

کرامت حضرت ابراهیمS

کرامت حضرت الیاسS

کرامت انبیا(ع)

کرامت انسان

کرامت اولواالالباب

کرامت حضرت ایّوبS

کرامت بنی اسرائیل

کرامت بهشتیان

کرامت جبرئیل

کرامت خدا

کرامت در سخن

کرامت ظاهری

کرامت عبادالرحمن

کرامت حضرت عیسیS

کرامت قرآن

کرامت متّقین

کرامت محمّدa

کرامت حضرت مریم(س)

کرامت ملائکه

کرامت حضرت موسیS

کرامت مؤمن آل یاسین

کرامت مؤمنان

کرامت حضرت نوحS

کرامت حضرت هارونS

کرامت یتیم

کرامت حضرت یحییS

کرامت حضرت یوسفS

منشأ کرامت

موانع کرامت

نعمت کرامت

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. فرهنگ فارسی، ج ۳، ص ۲۹۲۹، «کرامت».
  2. مفردات، ص ۷۰۷، «کرم».
  3. التحقیق، ج ۱۰، ص ۴۶ - ۴۷، «کرم».
  4. فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.