اهود بن عیاض ازدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

به گفته ابن اسحاق در ماجرای ارتداد، حِمیریان نزد بزرگان قوم خود بودند که اهود بن عیاض از قبیله ازد خبر رحلت رسول خدا(ص) را آورد، بزرگی از ذی‌اَصبح [۱] رحلت آن حضرت و گفتار وی را تکذیب کرد و درنتیجه، مردم، اهود را بیرون کردند. او که عابد بود، گفت: خدایا! رساندن این خبر از آن‌رو بود که اینان پس از رحلت دچار فتنه نشوند و با من در این مصیبت غمخواری کنند. زمانی که خبر رحلت آن حضرت برای مردم حمیر حتمی شد، اهود را نزد خود آوردند و ابن ذی أصبح در این باره شعری سرود[۲]. ابن اثیر[۳] سخنان وی را دلیل بر مسلمانی او (در عصر رسول خدا(ص)) می‌داند که البته مسلمان بودنش صحابی بودن او را اثبات نمی‌کند.[۴]

منابع

پانویس

  1. از شاهان یمن و شاخه‌ای از قبیله حمیر است و منسوب به آن را اصبحی می‌نامند.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۰.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۸.
  4. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «اهود بن عیاض ازدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۸۰.