جبیر بن قشعم بن یزید بن ارقم کندی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

بیشتر نام وی را جبر گفته‌اند[۱] و می‌گویند از تیره «بنی ارقم بن مغیری گرب بن اسود بن ارقم» از قبیله کنده[۲] و از مخضرمین است[۳]. در فتح عراق شرکت داشت و از طرف عمر عهده‌دار قضا در قادسیه بود[۴] و به گفته ابن کلبی[۵] نخستین کسی بود که در خلافت عمر در عراق به کار قضا پرداخت. همو[۶] می‌گوید: گروهی از بنی ارقم بن نعمان در روزگار حکومت امام علی(ع) در کوفه بودند. هنگامی که دشنام اهل عراق را به عثمان شنیدند، گفتند: ما در شهری که به عثمان دشنام داده می‌شود، اقامت نمی‌کنیم. بدین سبب به شام نزد معاویه رفتند و معاویه آنان را در رُها[۷] اسکان داد[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن کلبی، ج۱، ص۸۳؛ ابن ماکولا، الإکمال، ج۲، ص۱۵.
  2. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۱، ص۸۳.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۱.
  4. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۲۱، ص۴۹۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۱.
  5. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۱، ص۸۳.
  6. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۱، ص۸۱.
  7. از سرزمین جزیره و بالاتر از حران که به زبان رومی نام آن را «اذاسا» گویند؛ ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۱۲۷.
  8. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۱.
  9. محمدی، رمضان، مقاله «جبیر بن قشعم بن یزید بن ارقم کندی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۷۰.