قادسیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

قادسیه نام محلّی نرسیده به کوفه (در ۱۵ فرسخی کوفه و ۶۱ فرسخی بغداد).

مقدمه

در همین محلّ میان سپاه اسلام و ایران در زمان خلیفۀ دوّم نبرد در گرفت و این منطقه به تصرّف مسلمین در آمد. و در همین مکان بود که حصین بن نمیر تمیمی (رئیس شرطه‌های آن منطقه) و نیرو‌های گشتی ابن زیاد، پیک حسین بن علی (ع) (قیس بن مسهر صیداوی) را دستگیر کردند و نزد ابن زیاد فرستادند. قیس، حامل نامه‌ای از امام به سوی مردم کوفه بود و همان‌جا نامه را با دندان‌هایش پاره کرد تا اسامی مخاطبان به دست نیرو‌های دشمن نیفتد[۱][۲].

القادسیه

قادسیه موضعی است بین نجف و حیره در شمال غربی کوفه و در جنوب کربلا. بین این موضع تا کوفه ۱۵ فرسخ و تا عذیب، چهار میل راه است.[۳] در توجیه چگونگی نامگذاری این مکان به قادسیه، برخی سکونت قومی از قادس را در آن علت ذکر کردند[۴]و برخی هم، علت این نامگذاری را ورود مردی از اهالی هرات به نام «قادس» بر کسری و سپس اقامت او در این مکان دانستند.[۵] ضمن این که دلایل دیگری هم برای این نامگذاری مطرح شده که در برخی منابع بدان پرداخته شده است.[۶] این مکان در سال ۱۶ هجری شاهد یکی از بزرگترین و مهمترین نبردهای مسلمانان با سپاهیان دولت ساسانی بود که در اثر آن شکست سنگینی بر دولت ساسانی وارد شد.[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۴۹.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۷۷.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۹۱.
  4. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۴۳.
  5. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۴۳. نیز ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۹۱.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۹۱.
  7. قاع به معنای دشت و زمین هموار است.
  8. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۴۸.