عذیب الهجانات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

عذیب الهجانات نام یکی از منزلگاه‌ها نزدیک کوفه، که سیدالشهدا از آن گذشت و چون آب داشته، عذیب گفته می‌شد.

معنای آن آب خوشگوار است. موقعیّت آن میان قادسیّه و مغیثه از منازل راه کوفه است که تعلّق به بنی تمیم دارد. آب و برکه و چاه و خانه‌ها و قصر و مسجدی داشته و پاسگاهی هم در آنجا بوده که محلّ نگهبانی برای ایرانیان بوده است[۱]. حسین بن علی (ع) در این منزل، با چهار نفر که از کوفه می‌آمدند برخورد کرد. نافع بن هلال نیز همراه جمع بود. پس از گفتگوهایی که بین امام و آنان انجام گرفت، آنان به حسین (ع) پیوستند و به فداکاری در رکابش پرداختند[۲]. حرّ نیز همراه کاروان حسینی حرکت می‌کرد. در همینجا بود که نامۀ ابن زیاد به حرّ رسید که فرمان به سختگیری داده بود و حرّ نیز مانع حرکت امام شد[۳].

منابع

پانویس

  1. الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۱۰۵.
  2. مقتل الحسین، مقرم، ص۲۲۰.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۳۴.