صفاح
صفاح نام یکی از منزلگاه‌های شمال راه مکّه به طرف کربلا، بین حنین و علامت‌‌های حرم. صفاح به معنای کنارۀ کوه است. در همین محل، امام حسین (ع) با فرزدق برخورد کرد که از عراق می‌‌آمد و اوضاع مردم را از او پرسید. او جواب داد: دل‌های مردم با تو، ولی شمشیرهایشان همراه بنی امیّه است. آنگاه با هم پیرامون تبدیل حجّ به عمره و عزیمت از مکّه به سوی کوفه صحبت کردند. بعضی این ملاقات را در منزل “ذات عرق” گفته‌اند[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۳؛ به نقل از تاریخ طبری و کامل ابن اثیر.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۱.