جثم در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جثم است. جثم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جثم در قرآن - جثم در حدیث - جثم در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- از پا افتادن، از پای درآمدن[۱]، بر زمین فرو افتادن[۲].
- ﴿وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ﴾[۳].
- خداوند در قرآن کریم از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن دشمنان و مخالفان رسولان و انبیا استفاده کرده است[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.
- ↑ «و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷.