حلاس بن عمرو در تاریخ اسلامی

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى جُلاَسِ بْنِ عَمْرٍو»^[۱]؛

حُلّاس «جلاس»^[۲] فرزند عمرو راسبی است. راسبی، منسوب به راسب بن مالک، تیره‌ای از قبیله ازد از اعراب قحطانی اهل کوفه بوده‌اند.

حُلّاس به اتفاق برادرش، نعمان بن عمرو راسبی، در کوفه می‌زیست. وی در دوران زمامداری امیر مؤمنان(ع) از افسران آن حضرت و رئیس شرطه و شهربانی کوفه از جانب آن حضرت بود.

این دو برادر همراه با سپاه عمرسعد به کربلا آمدند. آنگاه که عمر سعد، شرایط امام حسین(ع) را نپذیرفت، شبانه از لشکر وی جدا شدند و به امام حسین(ع) پیوستند. حُلّاس چون برادرش نعمان بن عمرو راسبی، روز عاشورا در نبرد تن به تن با دشمن و به قولی در حمله نخست به درجه رفیع شهادت نائل آمد^[۳].

در افتخار حُلّاس همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام و درود فرستاده شده است.^[۴]

↑ زیارت رجبیه در بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۳۴۱.
↑ رجال شیخ طوسی، ص۷۳؛ ابصارالعین، ص۱۶۲؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳ و اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱؛ «حلاس بن عمرو» ذکر کرده‌اند، اما در زیارت ناحیه مقدسه اجلاس بن عمرو، آورده است. و محتمل است حلاس باشد و اشتباه از سوی راقم و یا خطای چاپی باشد که نقطه زیر حرف «ح» گذاشته شده باشد.
↑ ابصارالعین، ص۱۶۲.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۱۸-۴۱۹.