سیف الله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

از آنجا که امیر مؤمنان علی(ع)، از سوی مسلمانان لقب "اسدالله" گرفت، برخی، خواستند در برابر وی، سرداری دروغین معرفی نمایند. از این‌رو، به "خالد بن ولید" لقب "سیف الله" دادند و چنین ادعا کردند که پیامبر(ص) پس از بازگشت از جنگ "موته" این لقب را به وی داده است، ولی چون خالد، در این جنگ در رأس فراریان قرار داشت، دادن چنین لقبی از سوی پیامبر(ص) دور از واقعیت است[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۱۵؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۱۵۱؛ المغازی، ج۲، ص۷۶۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۱۲۹؛ الاعلام، ج۲، ص۳۰۰.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۲۵.