قزوین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

  • درباره این شهر، احادیث متفاوتی آمده است. پیامبر (ص) فرمود: خدا رحمت کند، برادرانم را در قزوین. بهترین پایگاه‌ها زمینی است که آن را قزوین می‌گویند و در آینده به دست مسلمانان گشوده می‌شود. هرکه یک شب برای خدا در آن به سر برد، شهید از دنیا می‌رود و با صدیقین و در زمره پیامبران محشور می‌گردد تا به بهشت درآید[۱]. در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: "ری، قزوین و ساوه ملعون و شوم هستند"[۲]. البته احادیث مربوط‍‌ به بلاد، نوعاً به اهالی آن‌ها در زمان صدور روایت نظر دارند.
  • از نشانه‌های خروج حضرت مهدی (ع)، خروج مردی از قزوین است که با یکی از پیامبران همنام است، مشرک و مؤمن به اطاعتش می‌شتابند و کوه‌ها را پر از رعب و وحشت می‌سازد[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. کنز العمال، ص ۳۵۰۸۹.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲ و ۶۰.
  3. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۳؛ الزام الناصب، ص ۸۱.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۶۲.