مناقب الشیخین فی التفسیر و الحدیث (کتاب)

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Basim (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مناقب الشیخین فی التفسیر و الحدیث
زبانعربی
ترجمهٔ کتابعرض و نقد‬
تحقیق یا تدوینمحمد فرید انصاری، مهدی اسفندیاری
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات دلیل ما|انتشارات انتشارات دلیل ما]][[رده:انتشارات انتشارات دلیل ما]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۹۰ ش
شابک۹۷۸-۹۶۴-۳۹۷-۷۶۷-۲‬
شماره ملی‏‫2531660‬ ‏‫‬ ‏‫۲۵۳۱۶۶۰‬

مناقب الشیخین فی التفسیر و الحدیث ( عرض و نقد‬) کتابی است به زبان عربی که نگاهی نقادانه به فضایل و مناقب دو خلیفه نخستین اسلام می‌پردازد. این کتاب تقریری از درس‌های نجم‌الدین طبسی است، که به کوشش محمد فرید انصاری، مهدی اسفندیاری نوشته شده و انتشارات دلیل ما انتشار آن را به عهده داشته است[۱].

درباره کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «نویسنده در این کتاب، با بررسی و تحقیق در کتب تفسیری و روایی، آن دسته از آیات قرآن که در منابع اهل‌ سنت، اذعان به نزول آن‌ها درباره شیخین شده و هم‌چنین، روایاتی که حاکی از وجود مناقب و فضایلی برای آنان بوده را، مورد دقت و مطالعه قرار داده و به نقد آن‌ها پرداخته است. آیه ۱۷ تا ۱۹ سوره لیل، آیه ۵۵ سوره نور، آیه ۴۰ و ۱۰۰ سوره توبه، آیه ۵۴ سوره مائده، آیه ۲۲ سوره نور و آیه ۱۱ و ۲۹ سوره فتح، از جمله آیاتی از قرآن هستند که در این نوشتار مورد تحقیق قرار گرفته است. بخش دوم کتاب، به بررسی نُه حدیث در این‌باره اختصاص یافته است»[۱].

فهرست کتاب

  • مقدمه؛

آیات کریمه و تفسیر آنها

  • آیه اول: ﴿﴿ وَسَيُجَنَّبُهَا الأَتْقَى﴾﴾؛
    • استدلال اهل سنت؛
    • اشکال به استدلال؛
  • آیه دوم: ﴿﴿ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ﴾﴾؛
    • استدلال اهل تسنن؛
    • برخی از مفسران این نظر را قبول کرده‌اند؛
    • پاسخ ما بر آن؛
    • اشکال بر پاسخ رازی؛
    • مناقشه هذه الاجوبة؛
    • النتیجه؛
  • الآیه الثالثه: ﴿﴿ إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ﴾﴾؛
    • اما المقام الاول؛

اما المقام الثانی: تقریب استدلالهم علی فضیلته و الجواب عنها؛

  • الآیة الرابعه: ﴿﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ﴾﴾؛
    • وجه الاستدلال بها؛
    • اما وجه ادعاء نزولها فی حقه؛
    • اما ثبوت الصفات التی فی الآیه له؛
  • الآیه الخامسه:﴿﴿ وَلا يَأْتَلِ أُوْلُوا الْفَضْلِ مِنكُمْ﴾﴾؛
    • اما وجه الافضلیه له؛
    • لا مال لابی بکر لینفق علی احد؛
  • الایه السادسه: ﴿﴿ قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الأَعْرَابِ﴾﴾؛
    • کیفیه الاستدلال؛
  • الایه السابعه:﴿﴿ مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ﴾﴾؛
  • الایه الثامنه:﴿﴿ وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ﴾﴾؛

الأحادیث

  • الحدیث الاول: «اقْتَدُوا بِالَّذِينَ‏ مِنْ بَعْدِي‏‏‏‏»؛
    • الامر الاول: سند الحدیث و اقوال العلماء فیه؛
  • الحدیث الثانی:«وَأَنَّ مَثَلَ‏ أَبِي‏ بَكْر‏‏»؛
    • أما السند؛
    • وأما من ناحیه دلالته؛
    • والنتیجه؛
  • الحدیث الثالث:«عَلَيْكُمْ‏ بِسُنَّتِى‏ و سُنَّةِ الْخُلَفَاء‏‏»؛
    • أما اهم الکتب التی ورد فیها الحدیث؛
    • أما احوال بعض الرواة من العرباض؛
    • خلاصه البحث؛
  • الحدیث الرابع: « مَا طَلَعَتْ‏ شَمْسٌ‏ وَ لَا غَرَبَت‏‏‏»؛
  • الحدیث الخامس:« خير امّتي‏ أبو بكر ثمّ عمر‏‏‏»؛
  • الحدیث السادس:« لَوْ كُنْتُ‏ مُتَّخِذاً خَلِيلا‏‏‏»؛
  • الحدیث السابع:« ألا أنّ خَيْرُ هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ أَبُو بَكْر‏‏‏»
  • الحدیث الثامن:« ادعي لي أبا بكر أباك‏، و أخاك‏‏‏‏»؛
    • أما السند ففیه؛
    • أما من جهة الدلالة
  • الحدیث التاسع:« هُمَا سَيِّدَا كُهُولِ‏ أَهْلِ الْجَنَّة‏‏‏‏»
  • المصادر.[۲]

در باره پدیدآورندگان

پانویس

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ پایگاه اطلاع‌رسانی سراسری اسلامی پارسا
  2. ↑ مکتبة الشیخ بهاءالدین العاملی العامة
  3. ↑ وبگاه پدیدآورنده

دریافت متن

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=مناقب_الشیخین_فی_التفسیر_و_الحدیث_(کتاب)&oldid=105995»