محمد بن خالد بن عبدالرحمن برقی در علوم قرآنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابو عبدالله محمد بن خالد بن عبد الرحمان برقی اهل قم بوده است؛ زیرا گفته‌اند برقی منسوب به «برق‌رود» دهی از دهات قم است[۱].

وی از مفسران عصر حضور می‌باشد؛ زیرا شیخ طوسی او را در شمار اصحاب امام رضا و امام جواد(ع) آورده و در ضمن آن فرموده است: از اصحاب موسی بن جعفر(ع) نیز بوده است[۲] و نجاشی در شمار تألیفات وی کتاب التفسیر را نیز ذکر کرده است[۳]، و شیخ و علامه او را ثقه دانسته‌اند[۴]، ولی به فرموده نجاشی، در حدیث ضعیف است[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۳۵، رقم ۸۹۸.
  2. ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۸۶ (اصحاب الرضا(ع)، باب المیم، رقم ۴)، ص۴۰۴ (اصحاب الجواد(ع)، باب المیم، رقم ۱).
  3. ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۳۵، رقم ۸۹۸.
  4. ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۸۶؛ رجال العلامة الحلّی، ص۱۳۹ (فصل ۲۳ باب اول «محمد»، رقم ۱۴).
  5. ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۳۵، رقم ۸۹۸.
  6. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۴-۲۳۵.