استعداد دینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

استعداد دینی استعدادی اصیل در انسان است، و آن را به حسّ تقدیس و حسّ پرستش تعبیر می‌کند، و این غیر از حس حقیقت‌جویی و غیر از حس اخلاقی نسبت به هم‌نوعان است[۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تعلیم و تربیت در اسلام، ص۶۹.
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۸۷.