استعداد دینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

استعداد دینی استعدادی اصیل در انسان است، و آن را به حسّ تقدیس و حسّ پرستش تعبیر می‌کند، و این غیر از حس حقیقت‌جویی و غیر از حس اخلاقی نسبت به هم‌نوعان است[۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تعلیم و تربیت در اسلام، ص۶۹.
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۸۷.