دین

http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/14/9.htm#f23

• دین در لغت به معنای جزا، اطاعت و انقیاد. آمده است. اطاعت و پیروی را بدین جهت دین نامیده اند که اطاعت برای جزا و پاداش است. نیز دین را به چیزی که معبود به واسطه آن اطاعت می‌شود، معنا کرده‌اند. در شرع، دین عبارت است از چیزی که وضع آن الهی باشد و صاحبان خرد را به اختیار خود به سوی رستگاری در این دنیا و حسن عاقبت در آخرت هدایت کند و شامل عقاید و اعمال می‌شود.

احکام دین

• دین الهی، عاری از احکام حرجی و مشقّت آور:﴿﴿وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ﴾﴾
• روزه، از احکام ثابت در دین الهی، میان شرایع مختلف:﴿﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ﴾﴾
• لزوم اجرای احکام دین و عدم توجّه به احساسات افراد، در این مسیر:﴿﴿الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ وَلا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ﴾﴾.
• نماز و زکات، از دستورات و احکام ثابت دین:﴿﴿وَمَا أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ ﴾﴾.

اختلاف در دین

• لزوم پرهیز از اختلاف، در دین:﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾، ﴿﴿وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ ﴾﴾، ﴿﴿مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾، ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ﴾﴾.
• اختلاف همیشگی و تاریخی انسانها، در دین:﴿﴿وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ﴾﴾.
• اختلاف کنندگان در دین، مورد تهدید و نکوهش خداوند:﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾، ﴿﴿وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ ﴾﴾، ﴿﴿ مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾.
• مهلت خداوند به اختلاف کنندگان در دین، تا زمانی مشخص:﴿﴿وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴾﴾، ﴿﴿وَمَا تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ﴾﴾
• اختلاف اهل کتاب در دین، پس از تمام شدن حجّت بر آنان:﴿﴿تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللَّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللَّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ﴾﴾، ﴿﴿قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَالنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلامِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَكَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَاللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴾﴾، ﴿﴿وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴾﴾، ﴿﴿وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ﴾﴾.
• بروز اختلافهای دینی میان اقوام و مخاطبان پیامبران، به رغم وحدت انبیا در دین:﴿﴿إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ ﴾﴾، ﴿﴿وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾
• اختلاف اهل کتاب در دین، بعد از علم و آگاهی، پیامد خوی تجاوزگری آنان:﴿﴿كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴾﴾، ﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴾﴾، ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ وَمَا تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ﴾﴾، ﴿﴿وَآتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ﴾﴾
• گفتگوی پیامبر اکرم(ص) و اهل کتاب، پیرامون دین و اختلاف پیرامون آن:﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ﴾﴾

آثار اختلاف در دین

• از بین رفتن وحدت جامعه و تشکیل گروههای مختلف، بر اساس مذاهب گوناگون، از آثار اختلاف در دین:﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾، ﴿﴿وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾، ﴿﴿ مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾، ﴿﴿وَلَمَّا جَاءَ عِيسَى بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾﴾، ﴿﴿ فَاخْتَلَفَ الأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ ﴾﴾
• کفر، از آثار اختلاف در دین:﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴾﴾.
• اجتناب از اختلاف در دین، توصیه خداوند به حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی، حضرت عیسی(ع) و محمد(ص):﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ﴾﴾

اختلاف‌کنندگان در دین

• اهل کتاب، اختلاف کنندگان در دین:﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴾﴾، ﴿﴿وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ وَمَا أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ﴾﴾.
• بدعتگذاران و گمراهان امّت اسلام، از اختلاف کنندگان در دین: ﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾.
• اختلاف و تفرقه و گروه گروه شدن در دین، از صفات مشرکان:﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾، ﴿﴿مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾
• یهود و نصارا (مسیحیان) از اختلاف کنندگان در دین، با یکدیگر:﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾؛ ﴿﴿وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ ﴾﴾.

عوامل اختلاف در دین

• حسادت عالمان دین، ریشه اختلاف در دین:﴿﴿كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴾﴾. ﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴾﴾، ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ وَمَا تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ﴾﴾، ﴿﴿وَآتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ﴾﴾
• ظلم و ستمگری، از عوامل اختلاف در دین: ﴿﴿كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴾﴾. ﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴾﴾، ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ وَمَا تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ﴾﴾، ﴿﴿ فَاخْتَلَفَ الأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ ﴾﴾، ﴿﴿وَآتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ﴾﴾
• اختلاف دینی امّتهای پیشین، ناشی از روحیه ظلم و تجاوزگری آنان، به رغم علم و آگاهی:﴿﴿كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴾﴾، ﴿﴿إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴾﴾، ﴿﴿وَمَا تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ﴾﴾، ﴿﴿وَآتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ﴾﴾
• هواپرستی ظالمان از روی جهل، ریشه اختلاف در دین:﴿﴿فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ﴾﴾، ﴿﴿مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾﴾

کیفر اختلاف در دین

• اختلاف آگاهانه در دین، موجب عذابی بزرگ:﴿﴿وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴾﴾
• عذاب سخت و دردناک، کیفر احزاب و گروههای اختلاف کننده در دین:﴿﴿ فَاخْتَلَفَ الأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ ﴾﴾
• قیامت روزی سخت برای احزاب و گروههای اختلاف کننده در دین:﴿﴿وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ فَاخْتَلَفَ الأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴾﴾

موانع اختلاف در دین

• توجّه به قیامت و بازگشت انسانها به سوی پروردگار، منشأ پرهیز از اختلاف در دین:﴿﴿إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ﴾﴾، ﴿﴿وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ فَاخْتَلَفَ الأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا لَكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلالٍ مُّبِينٍ وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ﴾﴾

اخلاص در دین

• گرایش خالصانه حضرت ابراهیم(ع) به دین و آیین توحیدی و پیراستگی او از شرک:﴿﴿مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلاَ نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾﴾، ﴿﴿إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴾﴾، ﴿﴿قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾﴾، ﴿﴿ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾﴾

آثار اخلاص در دین

• قرار گرفتن در زمره مؤمنان، از آثار اخلاص در دین:﴿﴿إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللَّهِ وَأَخْلَصُواْ دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا ﴾﴾
• تحسین الهی، نصیبِ دارندگان اخلاص در دین:﴿﴿وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّه وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً ﴾﴾
• اخلاص در دین، تمسّک به ریسمان الهی و موجب فرجامی نیک:﴿﴿وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الأُمُورِ﴾﴾

اهمّیت اخلاص در دین

• ضرورت خالص کردن دین، برای خدا:﴿﴿قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلاَ أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴾﴾، ﴿﴿وَلاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لاَ يَنفَعُكَ وَلاَ يَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ﴾﴾، ﴿﴿إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ أَلا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴾﴾، ﴿﴿قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي﴾﴾، ﴿﴿فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ﴾﴾، ﴿﴿هُوَ الْحَيُّ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴾﴾، ﴿﴿وَمَا أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ ﴾﴾، ﴿﴿قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ وَلا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ وَلا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ وَلا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴾﴾
• اعلان اخلاص در دین در برابر اهل کتاب فرمان خدا به پیامبر(ص) و مسلمانان:﴿﴿قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ﴾﴾

پاداش اخلاص در دین

• اخلاص در دین، سبب پاداش بزرگ الهی:﴿﴿إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللَّهِ وَأَخْلَصُواْ دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا ﴾﴾

زمینه‌های اخلاص در دین

• احساس خطر، موجب اخلاص در دین:

﴿﴿هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنِّ مِنَ الشَّاكِرِينَ﴾﴾، ﴿﴿فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ﴾﴾

واِذا غَشِیهُم مَوجٌ کالظُّـلَلِ دَعَوُا اللّهَ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ ... . لقمان (۳۱) ۳۲

• تمسّک به خدا، مایه اخلاص در دین:

اِلاَّ الَّذینَ تابوا واَصلَحوا واعتَصَموا بِاللّهِ واَخلَصوا دینَهُم لِلّهِ فَاُولـئِک مَعَ المُؤمِنینَ وسَوفَ یؤتِ اللّهُ المُؤمِنینَ اَجرًا عَظیمـا.نساء (۴) ۱۴۶

• توبه و اصلاح گذشته، زمینه اخلاص در دین:

اِلاَّ الَّذینَ تابوا واَصلَحوا واعتَصَموا بِاللّهِ واَخلَصوا دینَهُم لِلّهِ فَاُولـئِک مَعَ المُؤمِنینَ وسَوفَ یؤتِ اللّهُ المُؤمِنینَ اَجرًا عَظیمـا.نساء (۴) ۱۴۶

• توجّه به معاد، عامل اخلاص در دین:

...وادعوهُ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ کما بَدَاَکم تَعودون. اعراف (۷) ۲۹

• رفاه و آسایش، از موانع اخلاص در دین:

هُوَ الَّذی یسَیرُکم فِی البَرِّ والبَحرِ حَتّی اِذا کنتُم فِی الفُلک وجَرَینَ بِهِم بِریح طَیبَة وفَرِحوا بِها جاءَتها ریحٌ عاصِفٌ وجاءَهُمُ المَوجُ مِن کلِّ مَکان وظَنّوا اَنَّهُم اُحیطَ بِهِم دَعَوُا اللّهَ مُخلِصینَ لَهُ الدِّینَ... * فَلَمّا اَنجـهُم اِذا هُم یبغونَ فِی الاَرضِ بِغَیرِ الحَقِّ یـاَیهَا النّاسُ اِنَّما بَغیکم عَلی اَنفُسِکم مَتـعَ الحَیوةِ الدُّنیا ... .یونس (۱۰) ۲۲ و ۲۳ فَاِذا رَکبوا فِی الفُلک دَعَوُا اللّهَ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ فَلَمّا نَجـّـهُم اِلَی البَرِّ اِذا هُم یشرِکون * لِیکفُروا بِما ءاتَینـهُم ولِیتَمَتَّعوا فَسَوفَ یعلَمون. عنکبوت (۲۹) ۶۵ و ۶۶

استقامت در دین

۴۰. پایداری و استقامت در دین، موجب دستیابی به وفور نعمت و رشد اقتصادی: و اَلَّوِ استَقـموا عَلَی الطَّریقَةِ لاََسقَینـهُم ماءً غَدَقـا.[۲۰] جنّ (۷۲) ۱۶ ۴۱. استقامت و پایداری بر دین، موجب برخورداری از آب گوارا و باران: و اَلَّوِ استَقـموا عَلَی الطَّریقَةِ لاََسقَینـهُم ماءً غَدَقـا. جنّ (۷۲) ۱۶ ۴۲. استقامت در دین، موجب برخورداری از یاری خداوند در دنیا و آخرت: اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ استَقـموا... * نَحنُ اَولِیاؤُکم فِی الحَیوةِ الدُّنیا وفِی الأخِرَةِ ولَکم فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۱۸۸ فیها ما تَشتَهی اَنفُسُکم ولَکم فیها ما تَدَّعون.فصّلت (۴۱) ۳۰ و ۳۱ ۴۳. استقامت در دین، موجب نزول ملائکه و بشارت به رسیدن به آرامش و بهشت موعود: اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ استَقـموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلـئِکةُ اَلاّ تَخافوا ولا تَحزَنوا واَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کنتُم توعَدون.فصّلت (۴۱) ۳۰ ۴۴. استقامت در دین، موجب برخورداری از نعمتهای مورد علاقه و اجابت خواسته ها در بهشت: اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ استَقـموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلـئِکةُ اَلاّ تَخافوا ولا تَحزَنوا واَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کنتُم توعَدون * نَحنُ اَولِیاؤُکم فِی الحَیوةِ الدُّنیا وفِی الأخِرَةِ ولَکم فیها ما تَشتَهی اَنفُسُکم ولَکم فیها ما تَدَّعون.فصّلت (۴۱) ۳۰ و ۳۱ ۴۵. توجّه به وقوع حتمی قیامت و از دست رفتن فرصتها، زمینه پایبندی و استقامت در دین: فَاَقِم وجهَک لِلدّینِ القَیمِ مِن قَبلِ اَن یأتِی یومٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللّهِ یومَئِذ یصَّدَّعون.[۲۱]روم (۳۰) ۴۳ ۴۶. امر خداوند به استقامت و توجّه همه جانبه، در دین: فَاَقِم وَجهَک لِلدّینِ حَنیفـًا فِطرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها لا تَبدیلَ لِخَلقِ اللّهِ ذلِک الدّینُ القَیمُ ولـکنَّ اَکثَرَ النّاسِ لا یعلَمون.[۲۲]روم (۳۰) ۳۰ فَاَقِم وجهَک لِلدّینِ القَیمِ مِن قَبلِ اَن یأتِی یومٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللّهِ یومَئِذ یصَّدَّعون. روم (۳۰) ۴۳ ۴۷. استقامت بر دین، مطابق فطرت، مورد امر و تأکید خداوند: فَاَقِم وَجهَک لِلدّینِ حَنیفـًا فِطرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها لا تَبدیلَ لِخَلقِ اللّهِ ذلِک الدّینُ القَیمُ ولـکنَّ اَکثَرَ النّاسِ لا یعلَمون.روم (۳۰) ۳۰

استهزاگران دین

۴۸. ضرورت پرهیز، از روابط دوستانه با استهزاگران دین: یـاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکم هُزُوًا ولَعِبـًا ...اَولِیاءَ ... . مائده (۵) ۵۷ وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ... . انعام (۶) ۷۰ ۴۹. لزوم واگذاری استهزاگران دین به حال خود و بی توجّهی به آنان، از جانب پیامبر(صلی الله علیه وآله): وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ولَهوًا ... .انعام (۶) ۷۰

کیفر استهزاگران دین

۵۰. آب داغ جهنّم، کیفر استهزاگران دین: وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ولَهوًا وغَرَّتهُمُ الحَیوةُ الدُّنیا ... اُولـئِک الَّذینَ اُبسِلوا بِما کسَبوا لَهُم شَرابٌ مِن حَمیم ... . انعام (۶) ۷۰ ۵۱. عذاب دردناک، کیفر استهزاگران دین: وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ولَهوًا وغَرَّتهُمُ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۱۸۹ الحَیوةُ الدُّنیا ... اُولـئِک الَّذینَ اُبسِلوا بِما کسَبوا لَهُم شَرابٌ مِن حَمیم وعَذابٌ اَلیمٌ بِما کانوا یکفُرون. انعام (۶) ۷۰

مصادیق استهزاگران دین

۱. اهل کتاب ۵۲. استهزاگران دین از اهل کتاب، مردمانی فاسق: یـاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکم هُزُوًا ولَعِبـًا مِنَ الَّذینَ اوتوا الکتـبَ مِن قَبلِکم والکفّارَ اَولِیاءَ واتَّقُوا اللّهَ اِن کنتُم مُؤمِنین * ...واَنَّ اَکثَرَکم فـسِقون.مائده (۵) ۵۷ و ۵۹

۲. کافران ۵۳. کافران، استهزاگران دین الهی: یـاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکم هُزُوًا ولَعِبـًا ...والکفّارَ اَولِیاءَ واتَّقُوا اللّهَ اِن کنتُم مُؤمِنین. مائده (۵) ۵۷ وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ولَهوًا ... بِما کانوا یکفُرون. انعام (۶) ۷۰ ونادی اَصحـبُ النّارِ اَصحـبَ الجَنَّةِ اَن اَفیضوا عَلَینا مِنَ الماءِ اَو مِمّا رَزَقَکمُ اللّهُ قالوا اِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُما عَلَی الکـفِرین * اَلَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَهوًا ولَعِبـًا ... . اعراف (۷) ۵۰ و ۵۱ نیز => همین مدخل، طعن به دین

استهزای دین

۵۴. استهزای دین از سوی برخی از اهل کتاب، در زمان پیامبر(صلی الله علیه وآله): ...لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکم هُزُوًا ولَعِبـًا مِنَ الَّذینَ اوتوا الکتـبَ مِن قَبلِکم ... .مائده (۵) ۵۷ ۵۵. فسق اهل کتاب، باعث استهزای دین از سوی آنان: یـاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکم هُزُوًا ولَعِبـًا مِنَ الَّذینَ اوتوا الکتـبَ مِن قَبلِکم... * قُل یـاَهلَ الکتـبِ هَل تَنقِمونَ مِنّا اِلاّ اَن ءامَنّا بِاللّهِ وما اُنزِلَ اِلَینا وما اُنزِلَ مِن قَبلُ واَنَّ اَکثَرَکم فـسِقون. مائده (۵) ۵۷ و ۵۹ ۵۶. نابخردی، عامل استهزای دین و احکام و شعائر آن: یـاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکم هُزُوًا ولَعِبـًا... * واِذا نادَیتُم اِلَی الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا ولَعِبـًا ذلِک بِاَنَّهُم قَومٌ لا یعقِلون. مائده (۵) ۵۷ و ۵۸ ۵۷. عدم پذیرش عِدل (فدیه) و شفاعت برای استهزاگران دین، جهت رهایی آنان از عذاب قیامت: وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ولَهوًا وغَرَّتهُمُ الحَیوةُ الدُّنیا وذَکر بِهِ اَن تُبسَلَ نَفسٌ بِما کسَبَت لَیسَ لَها مِن دونِ اللّهِ ولِی ولا شَفیعٌ واِن تَعدِل کلَّ عَدل لا یؤخَذ مِنها اُولـئِک الَّذینَ اُبسِلوا بِما کسَبوا لَهُم شَرابٌ مِن حَمیم وعَذابٌ اَلیمٌ بِما کانوا یکفُرون. انعام (۶) ۷۰ ۵۸. استهزای دین الهی، موجب محرومیت از بهشت و مواهب آن: ونادی اَصحـبُ النّارِ اَصحـبَ الجَنَّةِ اَن اَفیضوا عَلَینا مِنَ الماءِ اَو مِمّا رَزَقَکمُ اللّهُ قالوا اِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُما عَلَی الکـفِرین * اَلَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَهوًا ولَعِبـًا وغَرَّتهُمُ الحَیوةُ الدُّنیا فالیومَ نَنسـهُم کما نَسوا لِقاءَ یومِهِم هـذا وما کانوا بِـایـتِنا یجحَدون. اعراف (۷) ۵۰ و ۵۱ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۱۹۰

اصول دین

۵۹. تقلید کورکورانه در اصول دین، جاهلانه و خلاف عقل: واِذا قیلَ لَهُمُ اتَّبِعوا ما اَنزَلَ اللّهُ قالوا بَل نَتَّبِعُ ما اَلفَینا عَلَیهِ ءاباءَنا اَولَو کانَ ءاباؤُهُم لایعقِلونَ شَیــًا ولا یهتَدون. بقره (۲) ۱۷۰ واِذا قیلَ لَهُم تَعالَوا اِلی ما اَنزَلَ اللّهُ واِلَی الرَّسولِ قالوا حَسبُنا ما وجَدنا عَلَیهِ ءَاباءَنا اَو لَو کانَ ءَاباؤُهُم لا یعلَمونَ شیــًا ولایهتَدون.مائده (۵) ۱۰۴ قالُوا اَجِئتَنا لِنَعبُدَ اللّهَ وحدَهُ ونَذَرَ ما کانَ یعبُدُ ءاباؤُنا... * ...اَتُجـدِلونَنی فی اَسماء سَمَّیتُموها اَنتُم وءاباؤُکم مانَزَّلَ اللّهُ بِها مِن سُلطـن ... . اعراف (۷) ۷۰ و ۷۱ ولَقَد ءاتَینا اِبرهیمَ... * اِذ قالَ لاَِبیهِ وقَومِهِ ما هـذِهِ التَّماثیلُ الَّتی اَنتُم لَها عـکفون * قالوا وَجَدنا ءاباءَنا لَها عـبِدین * قالَ لَقَد کنتُم اَنتُم وءاباؤُکم فی ضَلـل مُبین. انبیاء (۲۱) ۵۱ - ۵۴ ۶۰. تقلید کورکورانه و متعصّبانه از گذشتگان، در معارف اساسی دین، امری نکوهیده و باطل: واِذا قیلَ لَهُمُ اتَّبِعوا ما اَنزَلَ اللّهُ قالوا بَل نَتَّبِعُ ما اَلفَینا عَلَیهِ ءاباءَنا اَولَو کانَ ءاباؤُهُم لایعقِلونَ شَیــًا ولایهتَدون. بقره (۲) ۱۷۰ واِذا قیلَ لَهُم تَعالَوا اِلی ما اَنزَلَ اللّهُ واِلَی الرَّسولِ قالوا حَسبُنا ما وجَدنا عَلَیهِ ءَاباءَنا اَو لَو کانَ ءَاباؤُهُم لا یعلَمونَ شیــًا ولایهتَدون.مائده (۵) ۱۰۴ قالُوا اَجِئتَنا لِنَعبُدَ اللّهَ وحدَهُ ونَذَرَ ما کانَ یعبُدُ ءاباؤُنا ... * ... اَتُجـدِلونَنی فی اَسماء سَمَّیتُموها اَنتُم وءاباؤُکم مانَزَّلَ اللّهُ بِها مِن سُلطـن ... . اعراف (۷) ۷۰ و ۷۱ قالوا یـصــلِحُ ... اَتَنهـنا اَن نَعبُدَ ما یعبُدُ ءاباؤُنا واِنَّنا لَفی شَک مِمّا تَدعونا اِلَیهِ مُریب * قالَ یـقَومِ اَرَءَیتُم اِن کنتُ عَلی بَینَة مِن رَبّی وءاتـنی مِنهُ رَحمَةً ... . هود (۱۱) ۶۲ و ۶۳ فَلا تَک فی مِریة مِمّا یعبُدُ هـؤُلاءِ ما یعبُدونَ اِلاّ کما یعبُدُ ءاباؤُهُم مِن قَبلُ واِنّا لَمُوَفّوهُم نَصیبَهُم غَیرَ مَنقوص. هود (۱۱) ۱۰۹ ولَقَد ءاتَینا اِبرهیمَ... * اِذ قالَ لاَِبیهِ وقَومِهِ ما هـذِهِ التَّماثیلُ الَّتی اَنتُم لَها عـکفون * قالوا وَجَدنا ءاباءَنا لَها عـبِدین * قالَ لَقَد کنتُم اَنتُم وءاباؤُکم فی ضَلـل مُبین. انبیاء (۲۱) ۵۱ - ۵۴ اِذ قالَ لاَِبیهِ وقَومِهِ ما تَعبُدون * قالوا نَعبُدُ اَصنامـًا فَنَظَـلُّ لَها عـکفین * قالَ هَل یسمَعونَکم اِذتَدعون * اَو ینفَعونَکم اَو یضُرّون * قالوا بَل وَجَدنا ءاباءَنا کذلِک یفعَلون * قالَ اَفَرَءَیتُم ما کنتُم تَعبُدون * اَنتُم وءاباؤُکمُ الاَقدَمون * فَاِنَّهُم عَدُوٌّ لی اِلاّ رَبَّ العــلَمین. شعراء (۲۶) ۷۰ - ۷۷ واِذا قیلَ لَهُمُ اتَّبِعوا ما اَنزَلَ اللّهُ قالوا بَل نَتَّبِعُ ما وجَدنا عَلَیهِ ءاباءَنا اَو لَو کانَ الشَّیطـنُ یدعوهُم اِلی عَذابِ السَّعیر. لقمان (۳۱) ۲۱ وکذلِک ما اَرسَلنا مِن قَبلِک فی قَریة مِن نَذیر اِلاّ قالَ مُترَفوها اِنّا وجَدنا ءاباءَنا عَلی اُمَّة واِنّا عَلی ءاثـرِهِم مُقتَدون * قـلَ اَوَ لَو جِئتُکم بِاَهدی مِمّا وجَدتُم عَلَیهِ ءاباءَکم ... .زخرف (۴۳) ۲۳ و ۲۴ نیز => تقلید، تقلید از نیاکان فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۱۹۱

اعتصام به دین

۶۱. اعتصام به دین خدا و پذیرش ولایت او، زمینه برخورداری از امداد الهی: ﴿﴿وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ﴾﴾ [۲۳] ۶۲. اعتصام به دین خداوند، موجب هدایت (به صراط مستقیم و دین الهی): وکیفَ تَکفُرونَ واَنتُم تُتلی عَلَیکم ءایـتُ اللّهِ وفیکم رَسولُهُ ومَن یعتَصِم بِاللّهِ فَقَد هُدِی اِلی صِرط مُستَقیم * واعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَمیعـًا ولا تَفَرَّقوا واذکروا نِعمَتَ اللّهِ عَلَیکم ... .[۲۴]آل عمران (۳) ۱۰۱ و ۱۰۳

---

---

---

---

---

---

دین ستیزی ۱۷۳. نقض کنندگان سوگند، مردمانی دین ستیز و باز دارنده مردم از راه خدا: ولا تَتَّخِذُوا اَیمـنَکم دَخَلاً بَینَکم فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعدَ ثُبوتِها وتَذوقوا السّوءَ بِما صَدَدتُم عَن سَبیلِ اللّهِ ولَکم عَذابٌ عَظیم.[۱] نحل (۱۶) ۹۴ ۱۷۴. نهی و تهدید خداوند، از دین ستیزی و بازدارنده مردم از راه خدا: ولا تَکونوا کالَّذینَ خَرَجوا مِن دِیـرِهِم بَطَرًا فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۰ ورِئاءَ النّاسِ ویصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ واللّهُ بِما یعمَلونَ مُحیط.[۲]انفال (۸) ۴۷ ۱۷۵. دین ستیزی و بازداشتن مردم از راه خدا، موجب قرار گرفتن در زمره ظالمان: ومَن اَظلَمُ مِمَّنِ افتَری عَلَی اللّهِ کذِبـًا ... اَلا لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّــلِمین * اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ هُم کـفِرون.[۳]هود (۱۱) ۱۸ و ۱۹ ۱۷۶. دین ستیزی و بازداشتن مردم از راه خدا، نشانه کفر به آخرت: ومَن اَظلَمُ مِمَّنِ افتَری عَلَی اللّهِ کذِبـًا... * اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ هُم کـفِرون. هود (۱۱) ۱۸ و ۱۹ ۱۷۷. کفر به خدا و دین ستیزی، از مصادیق افسادگری: اَلَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ زِدنـهُم عَذابـًا فَوقَ العَذابِ بِما کانوا یفسِدون.نحل (۱۶) ۸۸ ۱۷۸. دین ستیزی، درپی دارنده لعنت خدا: ...اَلا لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّــلِمین * اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ هُم کـفِرون. هود (۱۱) ۱۸ و ۱۹ ۱۷۹. دین ستیزی و ترسیم چهره ناپسند از دین، موجب فسادگری: ولا تَقعُدوا بِکلِّ صِرط توعِدونَ وتَصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ مَن ءامَنَ بِهِ وتَبغونَها عِوَجـًا... وانظُروا کیفَ کانَ عـقِبَةُ المُفسِدین.[۴]اعراف (۷) ۸۶ ۱۸۰. دین ستیزی و بازدارندگی شیطان، از دین مستقیم: وجَدتُها وقَومَها یسجُدونَ لِلشَّمسِ مِن دونِ اللّهِ وزَینَ لَهُمُ الشَّیطـنُ اَعمــلَهُم فَصَدَّهُم عَنِ السَّبیلِ فَهُم لا یهتَدون. نمل (۲۷) ۲۴ ...واتَّبِعونِ هـذا صِرطٌ مُستَقیم * ولا یصُدَّنَّکمُ الشَّیطـنُ اِنَّهُ لَکم عَدُوٌّ مُبین.[۵]زخرف (۴۳) ۶۱ و ۶۲ ۱۸۱. تلاش مداوم و پیگیر یهود، در جهت دین ستیزی و بازداشتن مردم از راه خدا: فَبِظُـلم مِنَ الَّذینَ هادوا حَرَّمنا عَلَیهِم طَیبـت اُحِلَّت لَهُم وبِصَدِّهِم عَن سَبیلِ اللّهِ کثیرا.[۶]نساء (۴) ۱۶۰ ۱۸۲. اراده عالمان یهود بر دین ستیزی: اَلَم تَرَ اِلَی الَّذینَ اُوتوا نَصیبـًا مِنَ الکتـبِ یشتَرونَ الضَّلــلَةَ ویریدونَ اَن تَضِلُّوا السَّبیل.[۷]نساء (۴) ۴۴

آثار دین ستیزی

۱. حسرت ۱۸۳. حسرت و پشیمانی مشرکان، از انفاق مال خویش، در جهت دین ستیزی: اِنَّ الَّذینَ کفَروا ینفِقونَ اَمولَهُم لِیصُدّوا عَن فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۱ سَبِیلِ اللّهِ فَسَینفِقونَها ثُمَّ تَکونُ عَلَیهِم حَسرَةً ثُمَّ یغلَبونَ والَّذینَ کفَروا اِلی جَهَنَّمَ یحشَرون.انفال (۸) ۳۶

۲. رسوایی در دنیا ۱۸۴. دین ستیزی، موجب رسوایی در دنیا: ثانِی عِطفِهِ لِیضِلَّ عَن سَبیلِ اللّهِ لَهُ فِی الدُّنیا خِزی ونُذیقُهُ یومَ القِیـمَةِ عَذابَ الحَریق.[۸]حج (۲۲) ۹

۳. ظلم ۱۸۵. ظلم و ستمگری، از آثار دین ستیزی و باز داشتن مردم از راه خدا: ...اَن لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّــلِمین * اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ کـفِرون. اعراف (۷) ۴۴ و ۴۵ ومَن اَظلَمُ مِمَّنِ افتَری عَلَی اللّهِ کذِبـًا اُولـئِک یعرَضونَ عَلی رَبِّهِم ویقولُ الاَشهـدُ هـؤُلاءِ الَّذینَ کذَبوا عَلی رَبِّهِم اَلا لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّــلِمین * اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ هُم کـفِرون.هود (۱۱) ۱۸ و ۱۹

۴. گمراهی ۱۸۶. دین ستیزی، موجب گمراهی: اِنَّ الَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ قَد ضَلّوا ضَلـلاً بَعیدا.[۹]نساء (۴) ۱۶۷

روشهای دین ستیزی

۱. تزیین اعمال ۱۸۷. زینت بخشیدن اعمال انسان از روشهای شیطان، جهت دین ستیزی: وجَدتُها وقَومَها یسجُدونَ لِلشَّمسِ مِن دونِ اللّهِ وزَینَ لَهُمُ الشَّیطـنُ اَعمــلَهُم فَصَدَّهُم عَنِ السَّبیلِ فَهُم لایهتَدون.[۱۰] نمل (۲۷) ۲۴

۲. جدال ۱۸۸. جدال با حق، از روشهای دین ستیزی و گمراه کردن از راه خدا: ومِنَ النّاسِ مَن یجـدِلُ فِی اللّهِ... * ...لِیضِلَّ عَن سَبیلِ اللّهِ ... .[۱۱]حج (۲۲) ۸ و ۹

۳. شرک ۱۸۹. تلاش برای گسترش شرک، روشی برای دین ستیزی و باز داشتن مردم از راه خدا: ...وجَعَلَ لِلّهِ اَندادًا لِیضِلَّ عَن سَبیلِهِ ... .زمر (۳۹) ۸

زمینه های دین ستیزی

۱. دنیاطلبی ۱۹۰. دنیاطلبی، زمینه ساز دین ستیزی و تلاش برای بازداشتن مردم از راه خدا: اِشتَرَوا بِـایـتِ اللّهِ ثَمَنـًا قَلیلاً فَصَدّوا عَن سَبیلِهِ اِنَّهُم ساءَ ما کانوا یعمَلون. توبه (۹) ۹ اَلَّذینَ یستَحِبّونَ الحَیوةَ الدُّنیا عَلَی الأخِرَةِ ویصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا اُولـئِک فی ضَلـل بَعید.[۱۲] ابراهیم (۱۴) ۳ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۲

۲. کفر ۱۹۱. کفر، موجب دین ستیزی و باز داشتن مردم از راه خدا: فَبِظُـلم مِنَ الَّذینَ هادوا...وبِصَدِّهِم عَن سَبیلِ اللّهِ کثیرا * ...واَعتَدنا لِلکـفِرینَ مِنهُم عَذابـًا اَلیما.[۱۳]نساء (۴) ۱۶۰ و ۱۶۱ اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ کـفِرون. اعراف (۷) ۴۵ اِنَّ الَّذینَ کفَروا ینفِقونَ اَمولَهُم لِیصُدّوا عَن سَبِیلِ اللّهِ ... . انفال (۸) ۳۶ اَلَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ زِدنـهُم عَذابـًا فَوقَ العَذابِ بِما کانوا یفسِدون.نحل (۱۶) ۸۸ اَلَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ اَضَلَّ اَعمــلَهُم. محمّد (۴۷) ۱ اِنَّ الَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ... * اِنَّ الَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ ثُمَّ ماتوا وهُم کفّارٌ فَلَن یغفِرَ اللّهُ لَهُم.[۱۴]محمّد (۴۷) ۳۲ و ۳۴

کیفر دین ستیزی

۱. آتش جهنّم ۱۹۲. آتش جهنّم، کیفر دین ستیزی: اِنَّ الَّذینَ کفَروا ینفِقونَ اَمولَهُم لِیصُدّوا عَن سَبِیلِ اللّهِ فَسَینفِقونَها ثُمَّ تَکونُ عَلَیهِم حَسرَةً ثُمَّ یغلَبونَ والَّذینَ کفَروا اِلی جَهَنَّمَ یحشَرون.انفال (۸) ۳۶ ...وجَعَلَ لِلّهِ اَندادًا لِیضِلَّ عَن سَبیلِهِ قُل تَمَتَّع بِکفرِک قَلیلاً اِنَّک مِن اَصحـبِ النّار. زمر (۳۹) ۸

۲. تحریم طیبات ۱۹۳. تحریم نعمتهای پاکیزه و طیبات، کیفر دین ستیزی: فَبِظُـلم مِنَ الَّذینَ هادوا حَرَّمنا عَلَیهِم طَیبـت اُحِلَّت لَهُم وبِصَدِّهِم عَن سَبیلِ اللّهِ کثیرا.نساء (۴) ۱۶۰

۳. عذاب ۱۹۴. عذاب شدید، کیفر دین ستیزی و باز داشتن مردم از راه خدا: اَلَّذینَ کفَروا وصَدّوا عَن سَبیلِ اللّهِ زِدنـهُم عَذابـًا فَوقَ العَذابِ بِما کانوا یفسِدون.نحل (۱۶) ۸۸ ومِنَ النّاسِ مَن یجـدِلُ فِی اللّهِ بِغَیرِ عِلم ولا هُدًی ولا کتـب مُنیر * ثانِی عِطفِهِ لِیضِلَّ عَن سَبیلِ اللّهِ لَهُ فِی الدُّنیا خِزی ونُذیقُهُ یومَ القِیـمَةِ عَذابَ الحَریق.[۱۵] حج (۲۲) ۸ و ۹

۴. لعن ۱۹۵. لعن خداوند، جزای ظالمان دین ستیز: ...اَن لَعنَةُ اللّهِ عَلَی الظّــلِمین * اَلَّذینَ یصُدّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ ویبغونَها عِوَجـًا وهُم بِالأخِرَةِ کـفِرون.[۱۶]اعراف (۷) ۴۴ و ۴۵ نیز => سبیل اللّه دین شعیب(علیه السلام) => شعیب(علیه السلام)، دین شعیب(علیه السلام)

دین عیسی(علیه السلام) => عیسی(علیه السلام)، دین عیسی(علیه السلام)

دین فرعون ۱۹۶. خوف فرعون، از تغییر دین مورد نظر خویش، به دست موسی(علیه السلام): وقالَ فِرعَونُ ذَرونی اَقتُل موسی ولیدعُ رَبَّهُ اِنّی اَخافُ اَن یبَدِّلَ دینَکم اَو اَن یظهِرَ فِی الاَرضِ الفَساد. غافر (۴۰) ۲۶ ۱۹۷. نجات از دین فرعون، از دعاهای همسر وی: و ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ ءامَنوا امرَاَتَ فِرعَونَ اِذ قالَت رَبِّ ابنِ لی عِندَک بَیتـًا فِی الجَنَّةِ ونَجِّنی مِن فِرعَونَ وعَمَلِهِ ونَجِّنی مِنَ القَومِ الظّــلِمین.[۱۷]تحریم (۶۶) ۱۱ ۱۹۸. تبرّی جستن آسیه، از دین و اعتقادات فرعون: و ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ ءامَنوا امرَاَتَ فِرعَونَ اِذ قالَت رَبِّ ابنِ لی عِندَک بَیتـًا فِی الجَنَّةِ ونَجِّنی مِن فِرعَونَ وعَمَلِهِ ونَجِّنی مِنَ القَومِ الظّــلِمین. تحریم (۶۶) ۱۱

دین قوم شعیب => اهل مدین، آیین اهل مدین

دین قیم ۱۹۹. دین توحیدی و مطابق فطرت، دین قیم و حافظ مصالح حیاتی انسانها: ...ذلِک الدِّینُ القَیمُ ... . توبه (۹) ۳۶ ...اِنِ الحُکمُ اِلاّ لِلّهِ اَمَرَ اَلاّ تَعبُدوا اِلاّ اِیاهُ ذلِک الدِّینُ القَیمُ ولـکنَّ اَکثَرَ النّاسِ لا یعلَمون.یوسف (۱۲) ۴۰ فَاَقِم وَجهَک لِلدّینِ حَنیفـًا فِطرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها لا تَبدیلَ لِخَلقِ اللّهِ ذلِک الدّینُ القَیمُ ... . روم (۳۰) ۳۰ فَاَقِم وجهَک لِلدّینِ القَیمِ مِن قَبلِ اَن یأتِی یومٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللّهِ یومَئِذ یصَّدَّعون. روم (۳۰) ۴۳ ...وذلِک دینُ القَیمَه.[۱۸] بینه (۹۸) ۵ نیز => همین مدخل، ثبات دین

دین کافران ۲۰۰. لهو و لعب (سرگرمی و بازی)، دین کافران: وذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَعِبـًا ولَهوًا ... .[۱۹]انعام (۶) ۷۰ ...عَلَی الکـفِرین * اَلَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُم لَهوًا ولَعِبـًا ... . اعراف (۷) ۵۰ و ۵۱ ۲۰۱. عدم پذیرش دین کافران مکه، از سوی پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله): قُل یـاَیهَا الکـفِرون * لَکم دینُکم ولِی دین.کافرون (۱۰۹) ۱ و ۶ ۲۰۲. رها کردن مشرکان به دین خود در پی ناامیدی پیامبر(صلی الله علیه وآله) از ایمان آوردن آنان به دین اسلام: لَکم دینُکم ولِی دین. کافرون (۱۰۹) ۶ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۴

دین محمّد(صلی الله علیه وآله) ۲۰۳. برخی کافران ناتوان از درک دین محمّد(صلی الله علیه وآله) و ارزش آن و نالایق برای استفاده از آن: قُل یـاَیهَا الکـفِرون * لَکم دینُکم ولِی دین.کافرون (۱۰۹) ۱ و ۶ ۲۰۴. کافران مدّعی آمادگی برای سازش با پیامبر(صلی الله علیه وآله)فاقد زمینه پذیرش دین آن حضرت: قُل یـاَیهَا الکـفِرون * لَکم دینُکم ولِی دین.کافرون (۱۰۹) ۱ و ۶ نیز => اسلام

دین مستقیم ۲۰۵. داشتن دین مستقیم، در گرو تبعیت پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله): ...واتَّبِعونِ هـذا صِرطٌ مُستَقیم * ولا یصُدَّنَّکمُ الشَّیطـنُ ... .[۲۰]زخرف (۴۳) ۶۱ و ۶۲ ۲۰۶. دین مستقیم، در گرو تمسّک به وحی الهی: فَاستَمسِک بِالَّذی اوحِی اِلَیک اِنَّک عَلی صِرط مُستَقیم.[۲۱] زخرف (۴۳) ۴۳ ۲۰۷. عبادت پروردگار، موجب قرار گرفتن در دین مستقیم: اِنَّ اللّهَ رَبّی ورَبُّکم فاعبُدوهُ هـذا صِرطٌ مُستَقیم.[۲۲] آل عمران (۳) ۵۱ واِنَّ اللّهَ رَبّی ورَبُّکم فَاعبُدوهُ هـذا صِرطٌ مُستَقیم. مریم (۱۹) ۳۶ اِنَّ اللّهَ هُوَ رَبّی ورَبُّکم فَاعبُدوهُ هـذا صِرطٌ مُستَقیم.[۲۳] زخرف (۴۳) ۶۴ ۲۰۸. دین مستقیم، دین خداوند جهان: ...واِنَّک لَتَهدی اِلی صِرط مُستَقیم * صِرطِ اللّهِ ... .[۲۴] شوری (۴۲) ۵۲ و ۵۳ ۲۰۹. تاریخ، بستری برای ظهور و تجلّی حقانیت دین مستقیم: قُل کلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصوا فَسَتَعلَمونَ مَن اَصحـبُ الصِّرطِ السَّوِی ومَنِ اهتَدی.[۲۵]طه (۲۰) ۱۳۵

دین مشرکان => همین مدخل، دین کافران

دین موسی(علیه السلام) => موسی(علیه السلام)، دین موسی(علیه السلام)

دین نوح(علیه السلام) => نوح(علیه السلام)، دین نوح(علیه السلام)

دین و تقوا ۲۱۰. سفارش تمامی کتب آسمانی به تقوا، نشانِ ثبات و اهمّیت ویژه تقوا در دین الهی: ...وصَّینَا الَّذینَ اوتوا الکتـبَ مِن قَبلِکم واِیاکم اَنِ اتَّقوا اللّهَ ... . نساء (۴) ۱۳۱ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۵

دین و شرایع => شریعت

دین و شرک ۲۱۱. مبارزه با شرک، اصلی مهم و اساسی در دین الهی: قُل یـاَهلَ الکتـبِ تَعالَوا اِلی کلِمَة سَواء بَینَنا وبَینَکم اَلاَّ نَعبُدَ اِلاَّ اللّهَ ولا نُشرِک بِهِ شیــًا ولا یتَّخِذَ بَعضُنا بَعضـًا اَربابـًا مِن دونِ اللّهِ ... .آل عمران (۳) ۶۴

دین و عبودیت ۲۱۲. عبودیت و بندگی خدا، در دین الهی و کتب آسمانی: قُل یـاَهلَ الکتـبِ تَعالَوا اِلی کلِمَة سَواء بَینَنا وبَینَکم اَلاَّ نَعبُدَ اِلاَّ اللّهَ ... . آل عمران (۳) ۶۴

دین و فطرت ۲۱۳. هماهنگی دین، با فطرت و سرشت انسانها: فَاَقِم وَجهَک لِلدّینِ حَنیفـًا فِطرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها ... . روم (۳۰) ۳۰

دین یعقوب(علیه السلام) => یعقوب(علیه السلام)، دین یعقوب(علیه السلام)

طعن به دین ۲۱۴. لزوم جنگیدن با رهبران کافران، در صورت اهانت به دین: واِن نَکثوا اَیمـنَهُم مِن بَعدِ عَهدِهِم وطَعَنوا فی دینِکم فَقـتِلوا اَئِمَّةَ الکفرِ ... . توبه (۹) ۱۲ ۲۱۵. طعن به دین از سوی یهود، در ضمن سخنان خود با پیامبر(صلی الله علیه وآله): مِنَ الَّذینَ هادوا یحَرِّفونَ الکلِمَ عَن مَواضِعِهِ ویقولونَ سَمِعنا وعَصَینا واسمَع غَیرَ مُسمَع ورعِنا لَیـًّا بِاَلسِنَتِهِم وطَعنـًا فِی الدّینِ ... .نساء (۴) ۴۶ نیز => همین مدخل، استهزای دین

غلوّ در دین ۲۱۶. غلوّ و گزافه گویی در دین، برخاسته از تمایلات نفسانی: ...لا تَغلوا فی دینِکم غَیرَ الحَقِّ ولا تَتَّبِعوا اَهواءَ قَوم قَد ضَلّوا ... . مائده (۵) ۷۷ ۲۱۷. اهل کتاب مردمی آلوده به غلوّ و گزافه گویی در دین: یـاَهلَ الکتـبِ لا تَغلوا فی دینِکم ولا تَقولوا عَلَی اللّهِ اِلاَّ الحَقَّ ... . نساء (۴) ۱۷۱ قُل یـاَهلَ الکتـبِ لا تَغلوا فی دینِکم غَیرَ الحَقِّ ... . مائده (۵) ۷۷ ۲۱۸. عقیده ناروا و غلوّآمیز اهل کتاب در دین، برخاسته از افکار باطل پیشینیان گمراه: قُل یـاَهلَ الکتـبِ لا تَغلوا فی دینِکم غَیرَ الحَقِّ ولا تَتَّبِعوا اَهواءَ قَوم قَد ضَلّوا مِن قَبلُ واَضَلّوا کثیرًا وضَلّوا عَن سَواءِ السَّبیل. مائده (۵) ۷۷ ۲۱۹. نهی اهل کتاب، از غلّو در دین: یـاَهلَ الکتـبِ لا تَغلوا فی دینِکم ... .نساء (۴) ۱۷۱ قُل یـاَهلَ الکتـبِ لا تَغلوا فی دینِکم غَیرَ الحَقِّ ... . مائده (۵) ۷۷ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۶ ۲۲۰. پندار مسیحیان درباره مسیح(علیه السلام)، موجب غلوّ در دین و اعتقاد به تثلیث: یـاَهلَ الکتـبِ لا تَغلوا فی دینِکم ولا تَقولوا عَلَی اللّهِ اِلاَّ الحَقَّ اِنَّمَا المَسیحُ عیسَی ابنُ مَریمَ رَسولُ اللّهِ وکلِمَتُهُ اَلقـها اِلی مَریمَ ورُوحٌ مِنهُ فَـامِنوا بِاللّهِ ورُسُلِهِ ولا تَقولوا ثَلـثَةٌ انتَهوا خَیرًا لَکم ... . نساء (۴) ۱۷۱

کامل ترین دین ۲۲۱. اسلام، کامل ترین دین و جامع همه معارف نازل شده بر انبیای گذشته: ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ﴾﴾

گرایش به دین ۲۲۲. گرایش دسته جمعی مردم به دین الهی، در صورت پیروزی نیروهای الهی: اِذا جاءَ نَصرُ اللّهِ والفَتح * ورَاَیتَ النّاسَ یدخُلونَ فی دینِ اللّهِ اَفواجـا. نصر (۱۱۰) ۱ و ۲ نیز => اسلام، قبول اسلام و گسترش اسلام

محرومیت از دین ۲۲۳. مکر کافران، عامل بازداشته شدن آنان از دین خدا: ...زُینَ لِلَّذینَ کفَروا مَکرُهُم وصُدّوا عَنِ السَّبیلِ ومَن یضلِلِ اللّهُ فَما لَهُ مِن هاد.[۲۶]رعد (۱۳) ۳۳

وحدت در دین ۲۲۴. اهتمام خداوند به اتحاد و وحدت مؤمنان، بر محور دین الهی: واعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَمیعـًا ولا تَفَرَّقوا واذکروا نِعمَتَ اللّهِ عَلَیکم اِذ کنتُم اَعداءً فَاَلَّفَ بَینَ قُلوبِکم فَاَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ اِخونـًا وکنتُم عَلی شَفا حُفرَة مِنَ النّارِ فَاَنقَذَکم مِنها کذلِک یبَینُ اللّهُ لَکم ءایـتِهِ لَعَلَّکم تَهتَدون.آل عمران (۳) ۱۰۳ واَنَّ هـذا صِرطی مُستَقیمـًا فَاتَّبِعوهُ ولا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکم عَن سَبیلِهِ ذلِکم وصـّـکم بِهِ لَعَلَّکم تَتَّقون. انعام (۶) ۱۵۳ اِنَّ هـذِهِ اُمَّتُکم اُمَّةً وحِدَةً واَنَا رَبُّکم فَاعبُدون.انبیاء (۲۱) ۹۲ واِنَّ هـذِهِ اُمَّتُکم اُمَّةً وحِدَةً واَنا رَبُّکم فاتَّقون.مؤمنون (۲۳) ۵۲ ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ﴾﴾ ۲۲۵. دین، محور اتّحاد و وحدت انسانها و پیروان انبیا: واَنَّ هـذا صِرطی مُستَقیمـًا فَاتَّبِعوهُ ولا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکم عَن سَبیلِهِ ذلِکم وصـّـکم بِهِ لَعَلَّکم تَتَّقون. انعام (۶) ۱۵۳ اِنَّ هـذِهِ اُمَّتُکم اُمَّةً وحِدَةً واَنَا رَبُّکم فَاعبُدون.انبیاء (۲۱) ۹۲ واِنَّ هـذِهِ اُمَّتُکم اُمَّةً وحِدَةً واَنا رَبُّکم فاتَّقون.مؤمنون (۲۳) ۵۲ شَرَعَ لَکم مِنَ الدّینِ ما وصّی بِهِ نوحـًا والَّذی اَوحَینا اِلَیک وما وصَّینا بِهِ اِبرهیمَ وموسی فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۷ ﴿﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ﴾﴾ و ۱۴ ۲۲۶. همه پیروان کتب آسمانی موظّف به پیروی از دین واحد و استوار: وما تَفَرَّقَ الَّذینَ اوتوا الکتـبَ اِلاّ مِن بَعدِ ما جاءَتهُمُ البَینَه * وما اُمِروا اِلاّ لِیعبُدُوا اللّهَ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ حُنَفاءَ ویقیمُوا الصَّلوةَ ویؤتُوا الزَّکوةَ وذلِک دینُ القَیمَه. بینه (۹۸) ۴ و ۵ نیز => ابراهیم(علیه السلام)، دین ابراهیم(علیه السلام)، اوصاف دین ابراهیم(علیه السلام)، اطاعت از دین ابراهیم(علیه السلام) و اهمّیت دین ابراهیم(علیه السلام)، همین مدخل، اختلاف در دین، تجزیه دین ۲۲۷. کتابهای آسمانی نازل شده بر انبیا، مروّج دین واحد و مؤید یکدیگر: قُل ءامَنّا بِاللّهِ وما اُنزِلَ عَلَینا وما اُنزِلَ عَلی اِبرهیمَ واِسمـعیلَ واِسحـقَ ویعقوبَ والاَسباطِ وما أوتِی موسی وعیسی والنَّبِیونَ مِن رَبِّهِم لا نُفَرِّقُ بَینَ اَحَد مِنهُم ونَحنُ لَهُ مُسلِمون. آل عمران (۳) ۸۴ واَنزَلنا اِلَیک الکتـبَ بِالحَقِّ مُصَدِّقـًا لِما بَینَ یدَیهِ مِنَ الکتـبِ ... .[۲۷]مائده (۵) ۴۸ ۲۲۸. اعتقاد مؤمنان، به وحدت کتابهای آسمانی و یگانگی دین: والَّذینَ یؤمِنونَ بِما اُنزِلَ اِلَیک وما اُنزِلَ مِن قَبلِک وبِالأخِرَةِ هُم یوقِنون. بقره (۲) ۴ ءامَنَ الرَّسولُ بِما اُنزِلَ اِلَیهِ مِن رَبِّهِ والمُؤمِنونَ کلٌّ ءامَنَ بِاللّهِ ومَلـئِکتِهِ وکتُبِهِ ورُسُلِهِ لانُفَرِّقُ بَینَ اَحَد مِن رُسُلِهِ ... . بقره (۲) ۲۸۵ یـاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا ءامِنوا بِاللّهِ ورَسولِهِ والکتـبِ الَّذی نَزَّلَ عَلی رَسولِهِ والکتـبِ الَّذِی اَنزَلَ مِن قَبلُ ومَن یکفُر بِاللّهِ ... فَقَد ضَلَّ ضَلـلا بَعیدا. نساء (۴) ۱۳۶ قُل یـاَهلَ الکتـبِ هَل تَنقِمونَ مِنّا اِلاّ اَن ءامَنّا بِاللّهِ وما اُنزِلَ اِلَینا وما اُنزِلَ مِن قَبلُ واَنَّ اَکثَرَکم فـسِقون. مائده (۵) ۵۹ ۲۲۹. اشتراک در اعتقاد به دین واحد، در جوامع نخستین بشری: ﴿﴿كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴾﴾ وما کانَ النّاسُ اِلاّ اُمَّةً وحِدَةً فَاختَلَفوا ولَو لا کلِمَةٌ سَبَقَت مِن رَبِّک لَقُضِی بَینَهُم فیما فیهِ یختَلِفون. یونس (۱۰) ۱۹ ۲۳۰. انبیا، تأییدکننده یکدیگر و معتقد به دین واحد: قولوا ءامَنّا بِاللّهِ وما اُنزِلَ اِلَینا وما اُنزِلَ اِلی اِبرهیمَ ... . بقره (۲) ۱۳۶ ءامَنَ الرَّسولُ بِما اُنزِلَ اِلَیهِ مِن رَبِّهِ والمُؤمِنونَ کلٌّ ءامَنَ بِاللّهِ ومَلـئِکتِهِ وکتُبِهِ ورُسُلِهِ لانُفَرِّقُ بَینَ اَحَد مِن رُسُلِهِ ... . بقره (۲) ۲۸۵ واِذ اَخَذَ اللّهُ میثـقَ النَّبِیینَ لَما ءَاتَیتُکم مِن کتـب وحِکمَة ثُمَّ جاءَکم رَسولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَکم لَتُؤمِنُنَّ بِهِ ولَتَنصُرُنَّهُ قالَ ءَاَقرَرتُم واَخَذتُم عَلی ذلِکم اِصری قالوا اَقرَرنا قالَ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۸ فَاشهَدوا واَنَا مَعَکم مِنَ الشّـهِدین * اَفَغَیرَ دینِ اللّهِ یبغونَ... * قُل ءامَنّا بِاللّهِ وما اُنزِلَ عَلَینا وما اُنزِلَ عَلی اِبرهیمَ واِسمـعیلَ واِسحـقَ ویعقوبَ والاَسباطِ وما أوتِی موسی وعیسی والنَّبِیونَ مِن رَبِّهِم لا نُفَرِّقُ بَینَ اَحَد مِنهُم ونَحنُ لَهُ مُسلِمون. آل عمران (۳) ۸۱ و ۸۳ و ۸۴ اِنّا اَوحَینا اِلَیک کما اَوحَینا اِلی نوح والنَّبِیینَ مِن بَعدِهِ واَوحَینا اِلی اِبرهیمَ واِسمـعِیلَ واِسحـقَ ویعقوبَ والاَسباطِ وعِیسی واَیوبَ ویونُسَ وهـرونَ وسُلَیمـنَ وءاتَینا داوودَ زَبورا.نساء (۴) ۱۶۳ واتَّبَعتُ مِلَّةَ ءاباءی اِبرهیمَ واِسحـقَ ویعقوبَ ما کانَ لَنا اَن نُشرِک بِاللّهِ مِن شَیء ... النّاسِ لا یشکرون. یوسف (۱۲) ۳۸ ۲۳۱. اعتقاد یوسف(علیه السلام) به وحدت دین ابراهیم، اسحاق و یعقوب(علیهم السلام): واتَّبَعتُ مِلَّةَ ءاباءی اِبرهیمَ واِسحـقَ ویعقوبَ ما کانَ لَنا اَن نُشرِک بِاللّهِ مِن شَیء ذلِک مِن فَضلِ اللّهِ عَلَینا وعَلَی النّاسِ ولـکنَّ اَکثَرَ النّاسِ لا یشکرون. یوسف (۱۲) ۳۸ ۲۳۲. اعتقاد به دین واحد الهی و پیروی از آن، موجب نیل به ملکه تقوا: واَنَّ هـذا صِرطی مُستَقیمـًا فَاتَّبِعوهُ ولا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکم عَن سَبیلِهِ ذلِکم وصـّـکم بِهِ لَعَلَّکم تَتَّقون. انعام (۶) ۱۵۳

هدایت به دین ۲۳۳. خداوند، هدایت کننده مؤمنان به دین حق: ...واِنَّ اللّهَ لَهادِ الَّذینَ ءامَنوا اِلی صِرط مُستَقیم.[۲۸]حج (۲۲) ۵۴ ۲۳۴. ابراهیم، اسحاق، یعقوب، داود، سلیمان، ایوب، یوسف، موسی، هارون، زکریا، یحیی، عیسی، الیاس، اسماعیل، یسع، یونس و لوط(علیهم السلام)، از هدایت یافتگان به دین خدا: وتِلک حُجَّتُنا ءاتَینـها اِبرهیمَ عَلی قَومِهِ نَرفَعُ دَرَجـت مَن نَشاءُ اِنَّ رَبَّک حَکیمٌ عَلیم * ووهَبنا لَهُ اِسحـقَ ویعقوبَ کلاًّ هَدَینا ونوحـًا هَدَینا مِن قَبلُ ومِن ذُرِّیتِهِ داوودَ وسُلَیمـنَ واَیوبَ ویوسُفَ وموسی وهـرونَ وکذلِک نَجزِی المُحسِنین * وزَکرِیا ویحیی وعیسی واِلیاسَ کلٌّ مِنَ الصّــلِحین * واِسمـعیلَ والیسَعَ ویونُسَ ولوطـًا وکلاًّ فَضَّلنا عَلَی العــلَمین * ومِن ءابائِهِم وذُرِّیـتِهِم واِخونِهِم واجتَبَینـهُم وهَدَینـهُم اِلی صِرط مُستَقیم.[۲۹]انعام (۶) ۸۳ - ۸۷ ۲۳۵. هدایت یافتن پیامبر(صلی الله علیه وآله) به صراط مستقیم و دین استوار الهی: ﴿﴿قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾﴾ ۲۳۶. هدایت یافتن ابراهیم(علیه السلام)، به صراط مستقیم و دین الهی: اِنَّ اِبرهیمَ کانَ اُمَّةً قانِتـًا لِلّهِ حَنیفـًا ولَم یک مِنَ المُشرِکین * شاکرًا لاَِنعُمِهِ اجتَبـهُ وهَدهُ اِلی صِرط مُستَقیم. نحل (۱۶) ۱۲۰ و ۱۲۱ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۱۹ ۲۳۷. پیروی از ابراهیم(علیه السلام)، موجب هدایت یافتن به صراط مستقیم و دین الهی: یـاَبَتِ اِنّی قَد جاءَنی مِنَ العِلمِ ما لَم یأتِک فَاتَّبِعنی اَهدِک صِرطـًا سَویـًّا. مریم (۱۹) ۴۳ ۲۳۸. هدایت یافتن برخی از پدران و فرزندان و برادران انبیای گذشته به دین خدا: ومِن ءابائِهِم وذُرِّیـتِهِم واِخونِهِم واجتَبَینـهُم وهَدَینـهُم اِلی صِرط مُستَقیم. انعام (۶) ۸۷ ۲۳۹. آگاهی خداوند از گمراهان در دین و هدایت یافتگان به آن: اُدعُ اِلی سَبیلِ رَبِّک بِالحِکمَةِ والمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ وجـدِلهُم بِالَّتی هِی اَحسَنُ اِنَّ رَبَّک هُوَ اَعلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبیلِهِ وهُوَ اَعلَمُ بِالمُهتَدین.[۳۰]نحل (۱۶) ۱۲۶ ۲۴۰. هدایت یافتن به دین حق، منوط به مشیت خداوند: ...یهدی مَن یشاءُ اِلی صِرط مُستَقیم.[۳۱]بقره (۲) ۱۴۲ واللّهُ یدعوا اِلی دارِ السَّلـمِ ویهدی مَن یشاءُ اِلی صِرط مُستَقیم. یونس (۱۰) ۲۵ لَقَد اَنزَلنا ءایـت مُبَینـت واللّهُ یهدی مَن یشاءُ اِلی صِرط مُستَقیم. نور (۲۴) ۴۶ ۲۴۱. عمل به پندهای الهی، موجب هدایت شدن به دین مستقیم خداوند: ...ولَو اَنَّهُم فَعَلوا ما یوعَظونَ بِهِ لَکانَ خَیرًا لَهُم واَشَدَّ تَثبیتـا * ولَهَدَینـهُم صِرطـًا مُستَقیما.[۳۲]نساء (۴) ۶۶ و ۶۸ ۲۴۲. ایمان به خداوند، موجب هدایت به دین مستقیم خدا: فَاَمَّاالَّذینَ ءامَنوا بِاللّهِ واعتَصَموا بِهِ فَسَیدخِلُهُم فی رَحمَة مِنهُ وفَضل ویهدیهِم اِلَیهِ صِرطـًا مُستَقیما.[۳۳]نساء (۴) ۱۷۵ ولِیعلَمَ الَّذینَ اوتوا العِلمَ اَنَّهُ الحَقُّ مِن رَبِّک فَیؤمِنوا بِهِ فَتُخبِتَ لَهُ قُلوبُهُم واِنَّ اللّهَ لَهادِ الَّذینَ ءامَنوا اِلی صِرط مُستَقیم. حج (۲۲) ۵۴ ۲۴۳. اعتصام به خداوند، موجب هدایت به دین مستقیم: وکیفَ تَکفُرونَ واَنتُم تُتلی عَلَیکم ءایـتُ اللّهِ وفیکم رَسولُهُ ومَن یعتَصِم بِاللّهِ فَقَد هُدِی اِلی صِرط مُستَقیم.[۳۴]آل عمران (۳) ۱۰۱ فَاَمَّاالَّذینَ ءامَنوا بِاللّهِ واعتَصَموا بِهِ فَسَیدخِلُهُم فی رَحمَة مِنهُ وفَضل ویهدیهِم اِلَیهِ صِرطـًا مُستَقیما.[۳۵]نساء (۴) ۱۷۵ ۲۴۴. درخواست هدایت از خدا، به سوی دین الهی و راه راست: اِهدِنَا الصِّرطَ المُستَقیم.[۳۶] حمد (۱) ۶ فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۲۰ ۲۴۵. خداوند، هدایتگر پیامبر(صلی الله علیه وآله) به دین مستقیم: ...یهدِیک صِرطـًا مُستَقیما.[۳۷] فتح (۴۸) ۲ ۲۴۶. خداوند، هدایتگر مؤمنان به صراط مستقیم و دین الهی: فَاَمَّاالَّذینَ ءامَنوا بِاللّهِ واعتَصَموا بِهِ فَسَیدخِلُهُم فی رَحمَة مِنهُ وفَضل ویهدیهِم اِلَیهِ صِرطـًا مُستَقیما. نساء (۴) ۱۷۵ وعَدَکمُ اللّهُ...ویهدِیکم صِرطـًا مُستَقیمـا.فتح (۴۸) ۲۰ ۲۴۷. موسی و هارون(علیهما السلام) از هدایت یافتگان به دین خدا: ولَقَد مَنَنّا عَلی موسی وهـرون * وهَدَینـهُمَا الصِّرطَ المُستَقیم.[۳۸]صافّات (۳۷) ۱۱۴ و ۱۱۸ نیز => ابراهیم(علیه السلام)، ارتداد، اسلام، اسماعیل(علیه السلام)، اکمال دین، انبیا، ایمان، بدعت، حق، رسالت، سبیل اللّه، صابئان، صراط مستقیم، عیسی(علیه السلام)، فطرت، موسی(علیه السلام)، نصارا، یهود

[۱]. مراد از «سبیل اللّه»، دین الهی است. (مجمع البیان، ج ۵ - ۶ ، ص ۵۹۰) [۲]. مقصود از «سبیل اللّه» دین خدا است. (مجمع البیان، ج ۳ - ۴، ص ۸۴۳) [۳]. «یصدّون عن سبیل اللّه» یعنی خلق را از دین خدا باز می گردانند. (همان، ج ۵ - ۶ ، ص ۲۲۷) [۴]. «بکلّ صراط» یعنی به هر راهی از راههای دین، و «سبیل اللّه» یعنی دین خدا. (همان، ج ۳ - ۴، ص ۶۸۹) [۵]. «و لایصدّنّکم الشّیطان» یعنی شیطان با وسوسه هایش شما را از دین خدا منصرف نکند. (همان، ج ۹ - ۱۰، ص ۸۲) [۶]. «بصدّهم عن سبیل اللّه» یعنی به سبب اینکه بندگان خدا را از دین او باز می دارند. (همان، ج ۳ - ۴، ص ۲۱۳) [۷]. «السّبیل» یعنی دین. (همان، ج ۳ - ۴، ص ۸۳) [۸]. «سبیل اللّه» یعنی دین. (مجمع البیان، ج ۷ - ۸ ، ص ۱۱۶) [۹]. «سبیل اللّه» یعنی دینی را که خداوند تو را به آن مبعوث کرد. (همان، ج ۳ - ۴، ص ۲۱۹) [۱۰]. «السّبیل» استعاره برای دین است. (تفسیر التحریر والتنویر، ج ۹، جزء ۱۹، ص ۲۵۵) [۱۱]. «سبیل اللّه» یعنی دین. (مجمع البیان، ج ۷ - ۸ ، ص ۱۱۶) [۱۲]. «سبیل اللّه» یعنی: دین خدا. (روح المعانی، ج ۸ ، جزء ۱۳، ص ۲۶۴) [۱۳]. «بصدّهم عن سبیل اللّه» یعنی بازداشتن بندگان خدا از دین او. (مجمع البیان، ج ۳ - ۴، ص ۲۱۳) [۱۴]. «سبیل اللّه» یعنی دین خدا. (همان، ج ۹ - ۱۰، ص ۱۶۱) [۱۵]. «سبیل اللّه» یعنی دین. (همان، ج ۷ - ۸ ، ص ۱۱۶) [۱۶]. «سبیل اللّه» بنا بر قولی به معنای دین خدا است. (همان، ج ۳ - ۴ ، ص ۶۵۱) [۱۷]. «عمله» یعنی دین فرعون. (مجمع البیان، ج ۹ - ۱۰، ص ۴۷۹) [۱۸]. در آیه اشاره به این است که دین توحیدی با دستوراتی به جوامع بشری حافظ مصالح حیات شان است و دینی قیم است که مصالح اجتماع بشر را تأمین می کند. (المیزان، ج ۲۰، ص ۳۳۹) [۱۹]. کافران، به مجموعه ای از سرگرمیها و بازیچه ها نام دین نهادند. (تفسیر التحریروالتنویر، ج ۴، جزء ۷، ص ۲۹۵) [۲۰]. «و لایصدّنّکم الشّیطان» یعنی شیطان شما را با وسوسه هایش از دین خدا منصرف نکند [صراط مستقیمی که در پیروی از پیامبر(صلی الله علیه وآله)است] . (مجمع البیان، ج ۹ - ۱۰، ص ۸۲) [۲۱]. «صراط مستقیم» یعنی دین حق و درست. (همان، ص ۷۵) [۲۲]. «صراط مستقیم» یعنی دین خدا. (همان، ج ۱ - ۲ ، ص ۷۵۵) [۲۳]. «صراط مستقیم» یعنی دین خدا. (جامع البیان، ج ۱۳، جزء ۲۵، ص ۱۱۹) [۲۴]. «صراط مستقیم» یعنی دین مستقیم. (جامع البیان، ج ۱۳، جزء ۲۵، ص ۶۱) [۲۵]. «الصّراط السّوی» یعنی دین مستقیم. (مجمع البیان، ج ۷ - ۸ ، ص ۶۰) [۲۶]. مقصود از «سبیل»، حق و دین خدا است. (مجمع البیان، ج ۵ - ۶ ، ص ۴۵۴) [۲۷]. از اینکه پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) و قرآن، تصدیق کننده کتابها و انبیای گذاشته اند، وحدت و یگانگی دین فهمیده می شود. [۲۸]. هدایت به صراط مستقیم یعنی آنان را بر دین حق ثابت و استوار نگه می دارد. (مجمع البیان، ج ۷ - ۸ ، ص ۱۴۶) [۲۹]. «صراط مستقیم» یعنی دین آشکار و بدون انحراف که دین حق است. (همان، ج ۳ - ۴، ص ۵۱۱) [۳۰]. «سبیل ربّک» یعنی دین پروردگارت. (مجمع البیان، ج ۵ - ۶ ، ص ۶۰۵) [۳۱]. مراد از «صراط مستقیم» یعنی دین. (همان، ج ۱ - ۲، ص ۴۱۳) [۳۲]. «لهدیناهم صراطاً مستقیماً» ممکن است این هدایت، ارشاد به دین باشد. (مجمع البیان، ج ۳ - ۴، ص ۱۰۹) [۳۳]. «صراطاً مستقیماً» یعنی تبعیت از دین. (مجمع البیان، ج ۳ - ۴، ص ۲۲۷) [۳۴]. «صراط مستقیم» یعنی دین حق. (روح المعانی، ج ۳، جزء ۴، ص ۲۷) [۳۵]. «صراطاً مستقیماً» یعنی دین حق. (مجمع البیان، ج ۳ - ۴ ، ص ۲۲۷) [۳۶]. از امام رضا(علیه السلام) درباره «...اهدنا الصّراط المستقیم» روایت شده است: درخواست هدایت از خداوند به سوی دین او و چنگ زدن به ریسمان اوست. (من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۳۱۰؛ تفسیر نورالثقلین، ج ۱، ص ۲۰، ح ۸۵) [۳۷]. در معنای آیه آمده است: و خداوند تو را به راهی از دین ارشاد می کند که در آن انحراف نیست. (جامع البیان، ج ۱۳، جزء ۲۶، ص ۹۴) [۳۸]. «الصّراط المستقیم» یعنی دین حق. (تفسیر التحریر والتنویر، ج ۱۱، جزء ۲۳، ص ۱۶۴) [۳۹]. مفردات، ص ۳۲۳، «دین».