بدیل بن ام‌اصرم سلولی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۴ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

نام وی بدیل بن سلمة بن خلف است، اما به مادرش «أُم‌ّأَصرم» منسوب است و بدان شناخته می‌شود [۱]. او از تیره «سلول بن کعب» از قبایل خزاعه است و مادرش أم اصرم، دختر احجم بن دِندنه است که با عمرو بن حمق خزاعی در جد مشترک هستند[۲]. ابوموسی مدینی نام پدر وی را «عبدمناف» نوشته که مورد اعتراض ابن اثیر[۳] قرار گرفته و با تکیه بر نظر افرادی مانند ابن کلبی و ابن ماکولا، آن را نادرست می‌داند، اما ابن اسحاق[۴] «بدیل بن عبد مناة» را همان «بدیل بن أم اصرم» معرفی کرده است.

منابع در داستان کشتار خزاعه به دست بنوبکر پس از صلح حدیبیه، شعری را از بدیل نقل کرده‌اند که وی در پاسخ اخزر بن لُعط دِیلی سروده و افتخارات خود را برابر بنی کعب یاد کرده است[۵].

اشتراک در قبیله و همنامی وی با بدیل بن ورقاء خزاعی، منشأ اشتباه برخی شده است. از جمله واقدی[۶] وی را همان کسی می‌داند که پس از کشتار خزاعیان خدمت رسول خدا (ص) آمده و تقاضای کمک کرده، اما منابع دیگر در این حادثه از بدیل بن ورقاء خزاعی یاد می‌کنند[۷]. گفته شده است پیامبر او و بسر بن سفیان خزاعی را برای فراخواندن بنوکعب برای شرکت در فتح مکه فرستاد[۸]. این گزارش نیز به بدیل بن ورقاء خزاعی مربوط است که مأمور شد همراه بسر بن سفیان و عمرو بن سالم خزاعی، بنوکعب را برای شرکت در غزوه تبوک (نه فتح مکه) بسیج کند[۹].

او شعری در پاسخ انس بن زُنَیم دیلی دارد که ادعای وی در عذرخواهی از رسول خدا به را باطل می‌داند[۱۰][۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰؛ نسب کامل و اختلاف در اجداد وی را بنگرید: ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۴؛ سمعانی، ج۵، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.
  4. ابن هشام، ج۴، ص۳۵.
  5. ابن هشام، ج۴، ص۳۵.
  6. واقدی، ج۲، ص۷۹۱.
  7. ابن هشام، ج۴، ص۳۷.
  8. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰.
  9. ابن سعد، ج۴، ص۲۲۰.
  10. ابن هشام، ج۴، ص۶۷؛ یاقوت حموی، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۰۶.
  11. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بدیل بن ام‌اصرم سلولی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۶.