ولایتدار
مقدمه
ولایتدار، از سوی خلیفه انتخاب میشد و وظایفی چون امامت نماز، ریاست قضا، سپاه، نگهبانی، اخذ خراج و موارد دیگر را عهدهدار بود. عمر - خلیفه دوم - همواره ولایتدار خود را از میان عموم عرب انتخاب میکرد، ولی در زمان بنی امیه، این مقام به خویشاوندان خلیفه و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایتداران در محل مأموریت خود مقیم شده و به امر ولایتداری میپرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در مرکز حکومت "دمشق" میماندند و نمایندگان خویش را به ولایات گسیل میداشتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۳.