نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Wasity(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۴۷ توسط Wasity(بحث | مشارکتها)
حضرت صالح(ع) و قوم ثمود پس از حضرت هود(ع) و پیش از ابراهیم خلیل(ع) میزیستهاند. محل زیست آنان را منطقه "حِجر"[۱] در شبه جزیره عرب[۲] دانستهاند. درباره فعالیتهای تبلیغی حضرت صالح(ع) در میان مردمانی دیگر گزارشی در دست نیست.
حضرت صالح(ع) از وحی الهی برخوردار بود﴿﴿إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا﴾﴾[۳] و در میان قوم ثمود رسالت داشت﴿﴿وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾﴾[۴] درباره کتاب آسمانی آن حضرت و نام آن و نیز درباره اینکه وی پیرو دین حضرت نوح(ع) بود یا نه، گزارشی در دست نیست.
آموزههای دینی حضرت صالح(ع) عمدتاً از عقاید خداشناختی و شماری از ارزشهای توحیدی تشکیل میشدند.
دعوت به یگانهپرستی و نفی دیگر خدایان از آموزههای محوری حضرت صالح(ع) بود. طلب آمرزش از خدای یگانه و بازگشت به سوی او﴿﴿وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ﴾﴾[۵] و نزدیک بودن خداوند به انسان و اجابت دعای وی نیز جزو آموزههای توحیدی حضرت صالح(ع) بود[۶].
قرآن کریم درباره وجود معادباوری در آموزههای دینیحضرت صالح(ع) گزارش صریحی ندارد؛ اما شماری از مفسران[۷] به پیروی از ابن عباس و قتاده[۸] آیه ۴ سوره حاقّه را اشاره به تکذیب قیامت از سوی ثمود دانستهاند:﴿﴿ كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴾﴾[۹]. با پذیرش این تفسیر میتوان گفت که دعوت به معادباوری از آموزههای حضرت صالح(ع) بود و ثمودیان تعالیم آن حضرت مبنی بر زنده شدن دوباره آدمیان و پاداش و کیفر روز جزا و روز قیامت را دروغ خواندند[۱۰]
↑ ما به تو همانگونه وحی فرستادیم که به نوح و پیامبران پس از وی، و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی فرستادیم و به داود زبور دادیم؛ سوره نساء، آیه:۱۶۳.
↑ و به سوی (قوم) ثمود برادرشان صالح را (فرستادیم)؛ گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید؛ بیگمان برهانی از سوی پروردگارتان نزد شما آمده است، این شتر خداوند است که برای شما نشانهای است؛ او را رها کنید تا بر زمین خداوند بچرد و به او آسیبی نرسانید که عذابی دردناک شما را فرو گیرد؛ سوره اعراف، آیه: ۷۳.
↑ و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهندهای است نزدیک؛ سوره هود، آیه:۶۱.
↑ قوم ثمود پیامبران را دروغگو شمردند.یاد کن) آنگاه (را) که برادرشان صالح به آنان گفت: آیا پرهیزگاری نمیورزید؟من برای شما پیامبری امینم.پس، از خداوند پروا کنید و از من فرمان برید؛ سوره شعراء، آیه: ۱۴۱- ۱۴۴.
↑ و از فرمان گزافکاران پیروی نکنید آنان که در زمین فساد بر میانگیزند و به (نیکی و) شایستگی روی نمیآورند؛ سوره شعراء، آیه: ۱۵۱ - ۱۵۲.
↑ آیا شما را در آنچه اینجاست آسوده رها میکنند؟در بوستانها و (کنار) چشمهساران؟و کشتزارها و خرمابنی که شکوفهاش ترد است؟و از (دل) کوهها استادانه خانههایی میتراشید.پس، از خداوند پروا کنید و از من فرمان برید.و از فرمان گزافکاران پیروی نکنید.آنان که در زمین فساد بر میانگیزند و به (نیکی و) شایستگی روی نمیآورند؛ سوره شعراء، آیه: ۱۴۶- ۱۵۲.
↑ و «اصحاب حجر» پیامبران را دروغگو میشمردند.و ما نشانههای خود را به آنان (نشان) دادیم اما آنان از آنها رویگردان بودند و آنان در (دل) کوهها خانههایی (استوار) با (گمان) ایمنی میتراشیدند.اما بانگ (آسمانی) آنان را بامدادان فرو گرفت.و آنچه انجام میدادند آنان را (از عذاب) باز نداشت؛ سوره حجر، آیه: ۸۰- ۸۴.