دین علی
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دین علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
دین علی: هرچند امام على(ع) بر آیین محمّد(ص) بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم دین اسلام و خطّ روشن و بى‌ابهام دین خدا بود و صراط مستقیم که در قرآن آمده، بر طریق و دین و روش على بن ابى طالب(ع) تأویل شده است،[۱] از سوى دیگر خطّ قاطع و درست و بى‌تحریف علی(ع) در مسلمانى، به عنوان "دین على" مطرح بود و در زبان ائمه(ع) و یاران آنان، رمزى از تشیّع راستین و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با ظالمان و منحرفان هرگز سازش نمى‌کند. امام حسین(ع) در نامۀ تندى که در جواب معاویه نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى عبد اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر سمیه دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر آیین و مرام علی(ع)اند إنّهم کانوا على دین علىّ و در نامه به او نوشتى: اقتل من کان على دین علىّ، هرکه را بر دین علی(ع) باشد به قتل برسان، او هم به فرمان تو آنان را به شهادت رساند و مثله کرد، در حالى که دین علی(ع) به خدا قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت ابو سفیان مى‌جنگید و با همان دین برجاى او تکیه زده‌اى.[۲] این مرام ناب و الهى علی(ع) در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین على شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ نبرد عاشورا نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى کربلا مطرح است و در معرّفى خود، از عقیده به دین علی(ع) یاد مى‌کنند. نافع بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: أنا ابن هلال البجلى، أنا على دین علىّ، و دینه دین النّبىّ»[۳]، من فرزند هلال بجلى‌ام و من بر دین علی(ع) هستم و دین على همان دین پیامبر است. و در مورد هلال بن نافع این رجز نقل شده است: انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى على دین حسین و علىّ[۴] یگانگى آیین و روش علی(ع) و محمّد(ص) در دعاها و روایات و زیارات هم آمده است. از جمله از امام صادق (یا امام باقر) روایت است که هنگام صبح این دعا را بخوانید: أصبحت باللّه مؤمنا على دین محمّد و سنّته و دین علىّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم[۵] که ایمان به خدا و دین و سنّت پیامبر، دین و سنت على علیه السّلام و دین و سنت اوصیا در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷
- ↑ اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۶۵.